ലൈംഗിക ഫോട്ടോഗ്രാഫി
ഈ ലേഖനം ഏതെങ്കിലും സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുള്ള വേണ്ടത്ര തെളിവുകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നില്ല. (2022 ജൂലൈ) ദയവായി യോഗ്യങ്ങളായ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നുമുള്ള അവലംബങ്ങൾ ചേർത്ത് ലേഖനം മെച്ചപ്പെടുത്തുക. അവലംബമില്ലാത്ത വസ്തുതകൾ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും നീക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തേക്കാം. |
വിക്കിപീഡിയ സെൻസർ ചെയ്തിട്ടില്ല. ഈ ലേഖനം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന വിഷയം സമ്പൂർണ്ണമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ വിവരങ്ങളോ ചിത്രങ്ങളോ ചിലർക്ക് അപ്രിയകരമോ എതിർപ്പുണ്ടാക്കുന്നതോ ആകാം.
ഒരു താളിലെ ചിത്രങ്ങൾ മറയ്ക്കുന്നതിന് സഹായം:ഒരു ചിത്രം എങ്ങനെ മറയ്ക്കാം നോക്കുക. |
ഇറോട്ടിക് ഫോട്ടോഗ്രാഫി എന്നത് ലൈംഗികതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതോ ലൈംഗികമായി പ്രകോപിപ്പിക്കുന്നതോ ആയ സ്വഭാവമുള്ള ആർട്ട് ഫോട്ടോഗ്രാഫിയുടെ ഒരു ശൈലിയാണ്.
ലൈംഗിക ഫോട്ടോഗ്രാഫിയെ നഗ്ന ഫോട്ടോഗ്രാഫി,അശ്ലീല ഫോട്ടോഗ്രാഫിയിൽ നിന്ന് പലപ്പോഴും വേർതിരിക്കുന്നു, അതിൽ നഗ്ന വിഷയങ്ങൾ ഒരു ലൈംഗിക സാഹചര്യത്തിലുണ്ടാകണമെന്നില്ല. പോണോഗ്രാഫിക് ഫോട്ടോഗ്രാഫിയെ പൊതുവെ "അശ്ലീലം" എന്നും, കലാപരമായ/സൗന്ദര്യപരമായ മൂല്യം കുറവാണെന്നും നിർവചിക്കപ്പെടുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, കലയും അശ്ലീലവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം സാമൂഹികമായും നിയമപരമായും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു., പല ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരും ഈ വ്യത്യാസങ്ങൾ ബോധപൂർവ്വം ശ്രദ്ധിക്കാതെ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അലങ്കാര കലണ്ടറുകൾ, പിനപ്പുകൾ, പെന്റ്ഹൗസ്, പ്ലേബോയ് പോലുള്ള പുരുഷ മാസികകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വൻതോതിൽ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഇനങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വാണിജ്യപരമായ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ സാധാരണയായി വാണിജ്യപരമായ ഉപയോഗത്തിനായി ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണ്. കൂടാതെ, ചിലപ്പോൾ ലൈംഗിക ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ ഒരു വിഷയത്തിന്റെ പങ്കാളിക്ക് മാത്രം കാണാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണ്.
ലൈംഗിക ചിത്രങ്ങൾ വിഷയങ്ങൾ പ്രൊഫഷണൽ മോഡലുകൾ ആയിരിക്കാം. വളരെ കുറച്ച് വിനോദ സഞ്ചാരികളാണ് ചിത്രത്തിനായി രംഗത്തിറങ്ങിയത്. ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾക്കായി നഗ്നയായി പോസ് ചെയ്ത ആദ്യ വിനോദതാരം സ്റ്റേജ് നടി അദാ ഐസക്സ് മെൻകെൻ (1835-1868) ആയിരുന്നു. മറുവശത്ത്, നിരവധി പ്രശസ്ത സിനിമാ താരങ്ങൾ പിനപ്പ് പെൺകുട്ടികളുടെ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾക്ക് പോസ് ചെയ്യുകയും ഫോട്ടോഗ്രാഫിയിലും മറ്റ് മാധ്യമങ്ങളിലും ലൈംഗിക ചിഹ്നങ്ങളായി പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പരമ്പരാഗതമായി, ലൈംഗിക ഫോട്ടോഗ്രാഫുകളുടെ വിഷയങ്ങൾ സ്ത്രീകളായിരുന്നു, എന്നാൽ 1970 മുതൽ പുരുഷന്മാരുടെ ശൃംഗാര ചിത്രങ്ങളും പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു.
തുടക്കം
[തിരുത്തുക]1839-ന് മുമ്പ് , നഗ്നതയുടെയും ശൃംഗാരത്തിന്റെയും ചിത്രീകരണങ്ങൾ സാധാരണയായി പെയിന്റിംഗുകളും ഡ്രോയിംഗുകളും കൊത്തുപണികളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ആ വർഷം, ഫ്രഞ്ച് അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിന് ഫോട്ടോഗ്രാഫിയുടെ ആദ്യ പ്രായോഗിക പ്രക്രിയ ലൂയിസ് ഡാഗുറെ അവതരിപ്പിച്ചു . [4] മുൻകാല ഫോട്ടോഗ്രാഫ് രീതികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഡാഗുറോടൈപ്പുകൾഅതിശയകരമായ ഗുണനിലവാരം ഉണ്ടായിരുന്നു, കാലക്രമേണ മങ്ങുന്നില്ല. നഗ്നരൂപം ചിത്രീകരിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു പുതിയ മാർഗമായി കലാകാരന്മാർ പുതിയ സാങ്കേതികവിദ്യ സ്വീകരിച്ചു, അത് പ്രായോഗികമായി സ്ത്രീലിംഗമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, തുടക്കത്തിലെങ്കിലും, കലാരൂപത്തിന്റെ ശൈലികളും പാരമ്പര്യങ്ങളും പിന്തുടരാൻ അവർ ശ്രമിച്ചു. പരമ്പരാഗതമായി, ഫ്രാൻസിൽ, ഒരു അക്കാദമി സ്ത്രീ (അല്ലെങ്കിൽ പുരുഷൻ) രൂപത്തിൽ പ്രാവീണ്യം നേടുന്നതിനായി ഒരു ചിത്രകാരൻ നടത്തിയ നഗ്ന പഠനമാണ്. ഓരോന്നും ഫ്രഞ്ച് സർക്കാരിൽ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയും അംഗീകരിക്കുകയും വേണം അല്ലെങ്കിൽ വിൽക്കാൻ കഴിയില്ല. താമസിയാതെ, നഗ്നചിത്രങ്ങൾ അക്കാദമിയായി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയും ചിത്രകാരന്മാർക്ക് സഹായമായി വിപണനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, ഒരു പെയിന്റിംഗിന്റെ ആദർശവാദത്തിന് വിരുദ്ധമായി ഒരു ഫോട്ടോയുടെ റിയലിസം ഇവയിൽ പലതും ആന്തരികമായി ശൃംഗാരമാക്കി
ന്യൂഡ് ഫോട്ടോഗ്രാഫിയിൽ, 1840-1920 , പീറ്റർ മാർഷൽ ഇങ്ങനെ കുറിക്കുന്നു :
ഫോട്ടോഗ്രഫി കണ്ടുപിടിച്ച കാലത്ത് നിലനിന്നിരുന്ന ധാർമ്മിക കാലാവസ്ഥയിൽ, ശരീരത്തിന്റെ ഔദ്യോഗികമായി അനുവദിച്ച ഫോട്ടോഗ്രാഫി കലാകാരന്മാരുടെ പഠനങ്ങളുടെ നിർമ്മാണത്തിന് മാത്രമായിരുന്നു. വ്യക്തമായും ഈ വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നില്ല, എന്നാൽ അവ ലൈംഗികമോ അശ്ലീലമോ ആയ ചിത്രങ്ങളായാണ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നതെന്ന് വ്യക്തമായി സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഇന്ദ്രിയതയുണ്ട്.
എന്നിരുന്നാലും, ഡാഗ്യുറോടൈപ്പുകൾ പോരായ്മകളില്ലാത്തതായിരുന്നില്ല. ഓരോ ചിത്രവും ഒറിജിനൽ ആയതിനാലും ലോഹപ്രക്രിയയിൽ നെഗറ്റീവുകൾ ഉപയോഗിക്കാത്തതിനാലും ഒറിജിനൽ ചിത്രം പകർത്തി മാത്രമേ അവ പുനർനിർമ്മിക്കാനാകൂ എന്നതായിരുന്നു പ്രധാന ബുദ്ധിമുട്ട് . കൂടാതെ, ആദ്യകാല ഡാഗൂറോടൈപ്പുകൾക്ക് മൂന്ന് മുതൽ പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് വരെ എക്സ്പോഷർ സമയം ഉണ്ടായിരുന്നു, ഇത് പോർട്രെയിച്ചറിന് ഒരു പരിധിവരെ അപ്രായോഗികമാക്കുന്നു . മുമ്പത്തെ ഡ്രോയിംഗുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, പ്രവർത്തനം കാണിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മോഡലുകൾ അടിച്ച പോസുകൾ വളരെ നേരം നിശ്ചലമായി കിടക്കേണ്ടി വന്നു. സാങ്കേതികവിദ്യയ്ക്ക് നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയുന്ന മോണോക്രോം ഇമേജായിരുന്നു മറ്റൊരു പരിമിതി. ഇക്കാരണത്താൽ, ലൈംഗിക പ്രവർത്തികളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന രണ്ടോ അതിലധികമോ ആളുകളിൽ ഒരാളിൽ നിന്ന് ഒരു ഏകാന്ത സ്ത്രീ അവളുടെ ജനനേന്ദ്രിയം തുറന്നുകാട്ടുന്നതിലേക്ക് സാധാരണ അശ്ലീല ചിത്രം മാറി.. പ്രക്രിയയുടെ ചെലവ് സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ വ്യാപനത്തെ പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ഒരു ചിത്രത്തിന് ഒരാഴ്ചത്തെ പ്രതിഫലം ലഭിക്കുമെന്നതിനാൽ, നഗ്നചിത്രങ്ങൾക്കായുള്ള പ്രേക്ഷകരിൽ കൂടുതലും കലാകാരന്മാരും സമൂഹത്തിലെ ഉന്നതരും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.
1838-ൽ സ്റ്റീരിയോസ്കോപ്പി കണ്ടുപിടിച്ചു , ലൈംഗിക ചിത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഡാഗ്യുറോടൈപ്പുകൾക്കായി വളരെ ജനപ്രിയമായിത്തീർന്നു, [8] [9] . ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ ശൃംഗാര ചിത്രങ്ങൾക്ക് നന്നായി യോജിക്കുന്ന ഒരു തരം ത്രിമാന കാഴ്ച സൃഷ്ടിച്ചു. ആയിരക്കണക്കിന് ഇറോട്ടിക് ഡാഗ്യുറോടൈപ്പുകൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഏകദേശം 800 എണ്ണം മാത്രമേ നിലനിൽക്കുന്നുള്ളൂ; എന്നിരുന്നാലും, അവരുടെ പ്രത്യേകതയും ചെലവും അർത്ഥമാക്കുന്നത് അവർ ഒരുകാലത്ത് ധനികരുടെ കളിപ്പാട്ടങ്ങളായിരുന്നു എന്നാണ്. അവയുടെ അപൂർവത കാരണം, സൃഷ്ടികൾ £ GB 10,000 ന് കൂടുതൽ വിൽക്കാൻ കഴിയും
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭം
[തിരുത്തുക]-
Portrait by Bellocq, c.1912 (1900–1917)
-
Erotic photography around 1910