രാസ ധ്രുവത
 | ഈ ലേഖനം ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിൽ നിന്ന് കൃത്യമല്ലാത്ത/യാന്ത്രികമായ പരിഭാഷപ്പെടുത്തലാണ്. ഇത് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറോ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ഭാഷയിലും പ്രാവീണ്യം കുറഞ്ഞ ഒരു വിവർത്തകനോ സൃഷ്ടിച്ചതാകാം. |
രസതന്ത്രത്തിൽ, ഒരു തന്മാത്രയിലേക്കോ അതിന്റെ രാസ ഗ്രൂപ്പുകളിലേക്കോ നയിക്കുന്ന വൈദ്യുത ചാർജിന്റെ വിഭജനമാണ് രാസധ്രുവത. ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, ഒരു തന്മാത്രയിൽ അടങ്ങിയ ആറ്റങ്ങളുടെ ഇലക്ട്രോ നെഗറ്റിവിറ്റി വ്യത്യസ്തമാകയാൽ ആറ്റങ്ങൾ, പങ്കുവെക്കുകയോ കൈമാറുകയോ ചെയ്ത ഇലക്ട്രോണുകളെ വ്യത്യസ്ത ബലത്തിൽ അതിന്റെ ന്യൂക്ലിയസിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നു. ആറ്റങ്ങളുടെ ഈ കഴിവാണ് രാസ ധ്രുവത.
ബന്ധിത ആറ്റങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയിലെ വ്യത്യാസം കാരണം ധ്രുവീയ തന്മാത്രകളിൽ ധ്രുവബന്ധങ്ങൾ അടങ്ങിയിരിക്കണം. രണ്ടോ അതിലധികമോ പോളാർ ബോണ്ടുകളുള്ള ഒരു ധ്രുവ തന്മാത്രയ്ക്ക് ഒരു ജ്യാമിതി ഉണ്ടായിരിക്കണം, അത് കുറഞ്ഞത് ഒരു ദിശയിലെങ്കിലും അസമമാണ്, അതിനാൽ ബോണ്ട് ദ്വിധ്രുവങ്ങൾ പരസ്പരം റദ്ദാക്കില്ല. ധ്രുവ തന്മാത്രകൾ ദ്വിധ്രുവ -ദ്വിധ്രുവ ഇന്റർമോളികുലാർ ശക്തികളിലൂടെയും ഹൈഡ്രജൻ ബോണ്ടുകളിലൂടെയും സംവദിക്കുന്നു. ഉപരിതല പിരിമുറുക്കം, ലയിക്കൽ, ഉരുകൽ, തിളയ്ക്കുന്ന പോയിന്റുകൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ഭൗതിക ഗുണങ്ങൾക്ക് ധ്രുവീകരണം അടിവരയിടുന്നു.
ബന്ധനങ്ങളുടെ രാസധ്രുവത[തിരുത്തുക]
എല്ലാ ആറ്റങ്ങളും ഒരേ ശക്തിയിൽ ഇലക്ട്രോണുകളെ ആകർഷിക്കുന്നില്ല. ഒരു ആറ്റം അതിന്റെ ഇലക്ട്രോണുകളിൽ ചെലുത്തുന്ന അളവിനെ അതിന്റെ ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ആൽക്കലി ലോഹങ്ങൾ, ആൽക്കലൈൻ എർത്ത് ലോഹങ്ങൾ തുടങ്ങിയ താഴ്ന്ന ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റികളുള്ള ആറ്റങ്ങളേക്കാൾ ഉയർന്ന ഇലക്ട്രോനെഗറ്റീവിറ്റികളുള്ള ആറ്റങ്ങൾ - ഫ്ലൂറിൻ, ഓക്സിജൻ, നൈട്രജൻ എന്നിവ. ഒരു ബോണ്ടിൽ, ഇത് ആറ്റങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോണുകളുടെ അസമമായ പങ്കിടലിലേക്ക് നയിക്കുന്നു, കാരണം ഇലക്ട്രോണുകൾ ഉയർന്ന ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയുമായി ആറ്റത്തോട് അടുക്കും.
ഇലക്ട്രോണുകൾക്ക് നെഗറ്റീവ് ചാർജ് ഉള്ളതിനാൽ, ഒരു ബോണ്ടിനുള്ളിലെ ഇലക്ട്രോണുകളുടെ അസമമായ പങ്കിടൽ ഒരു ഇലക്ട്രിക് ഡൈപോൾ രൂപപ്പെടുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്നു: പോസിറ്റീവ്, നെഗറ്റീവ് ഇലക്ട്രിക് ചാർജ് വേർതിരിക്കൽ. അത്തരം ദ്വിധ്രുവങ്ങളിൽ വേർതിരിച്ച ചാർജിന്റെ അളവ് സാധാരണയായി അടിസ്ഥാന ചാർജിനേക്കാൾ ചെറുതായതിനാൽ, അവയെ ഭാഗിക ചാർജുകൾ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അവയെ δ+ (ഡെൽറ്റ പ്ലസ്), δ− (ഡെൽറ്റ മൈനസ്) എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. 1926 ൽ സർ ക്രിസ്റ്റഫർ ഇൻഗോൾഡും ഡോ. എഡിത്ത് ഹിൽഡയും (അഷർവുഡ്) ഇൻഗോൾഡും ചേർന്നാണ് ഈ ചിഹ്നങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചത്. [1] [2] വേർതിരിച്ച ചാർജിന്റെ അളവും ചാർജുകൾ തമ്മിലുള്ള ദൂരവും ഗുണിച്ചുകൊണ്ടാണ് ബോണ്ട് ഡൈപോൾ നിമിഷം കണക്കാക്കുന്നത്.
തന്മാത്രകൾക്കുള്ളിലെ ഈ ദ്വിധ്രുവങ്ങൾക്ക് മറ്റ് തന്മാത്രകളിലെ ദ്വിധ്രുവങ്ങളുമായി ഇടപഴകാൻ കഴിയും, ഇത് ദ്വിധ്രുവ-ദ്വിധ്രുവ ഇന്റർമോളികുലാർ ശക്തികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
തരംതിരിക്കൽ[തിരുത്തുക]
ബോണ്ടുകൾ രണ്ട് തീവ്രതകളിൽ ഒന്നിൽ വീഴാം - പൂർണ്ണമായും ധ്രുവമല്ലാത്തതോ പൂർണ്ണമായും ധ്രുവമോ ആയത്. ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റികൾ സമാനമാകുമ്പോൾ പൂജ്യത്തിന്റെ വ്യത്യാസം ഉള്ളപ്പോൾ പൂർണ്ണമായും ധ്രുവീയമല്ലാത്ത ഒരു ബോണ്ട് സംഭവിക്കുന്നു. ഒരു സമ്പൂർണ്ണ ധ്രുവബന്ധത്തെ കൂടുതൽ കൃത്യമായി അയോണിക് ബോണ്ട് എന്ന് വിളിക്കുന്നു, കൂടാതെ ഇലക്ട്രോനെഗറ്റീവിറ്റികൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം ഒരു ആറ്റം യഥാർത്ഥത്തിൽ മറ്റൊന്നിൽ നിന്ന് ഒരു ഇലക്ട്രോൺ എടുക്കുന്നത്ര വലുതാകുമ്പോൾ സംഭവിക്കുന്നു. "പോളാർ", "നോൺ പോളാർ" എന്നീ പദങ്ങൾ സാധാരണയായി കോവാലന്റ് ബോണ്ടുകളിൽ പ്രയോഗിക്കുന്നു, അതായത്, ധ്രുവീകരണം പൂർത്തിയാകാത്ത ബോണ്ടുകൾ. സംഖ്യാ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ഒരു കോവാലന്റ് ബോണ്ടിന്റെ ധ്രുവത നിർണ്ണയിക്കാൻ, ആറ്റങ്ങളുടെ ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റി തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ബോണ്ട് ധ്രുവീകരണം സാധാരണയായി മൂന്ന് ഗ്രൂപ്പുകളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു, അവ രണ്ട് ബന്ധിത ആറ്റങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയുടെ വ്യത്യാസത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. പോളിങ് സ്കെയിൽ അനുസരിച്ച്:
- രണ്ട് ആറ്റങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയുടെ വ്യത്യാസം 0.5 ൽ കുറവാണെങ്കിൽ നോൺ പോളാർ ബോണ്ടുകൾ സാധാരണയായി സംഭവിക്കുന്നു
- രണ്ട് ആറ്റങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയുടെ വ്യത്യാസം ഏകദേശം 0.5 നും 2.0 നും ഇടയിലാണ് പോളാർ ബോണ്ടുകൾ സാധാരണയായി സംഭവിക്കുന്നത്
- രണ്ട് ആറ്റങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ഇലക്ട്രോനെഗറ്റിവിറ്റിയുടെ വ്യത്യാസം 2.0 -ൽ കൂടുതലാകുമ്പോൾ അയോണിക് ബോണ്ടുകൾ സാധാരണയായി സംഭവിക്കുന്നു