Jump to content

യുറാനിയയുടെ കണ്ണാടി

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Card 32 illustrates twelve constellations: nine modern ones (Corvus, Crater, Sextans [here Sextans Uraniæ], Hydra, Lupus, Centaurus, Antlia [here Antlia Pneumatica], and Pyxis [here Pyxis Nautica]), the now-subdivided Argo Navis, and the former constellations Noctua and Felis.

32 ജ്യോതിശാസ്ത്ര നക്ഷത്ര ചാർട്ട് കാർഡുകളുടെ ഒരു കൂട്ടമാണ് യുറാനിയയുടെ കണ്ണാടി. (Urania's Mirror; or, a view of the Heavens).[1] അവ അലക്സാണ്ടർ ജാമിസന്റെ എ സെലസ്റ്റിയൽ അറ്റ്ലസ് അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ചിത്രങ്ങളാണ്.[2] എന്നാൽ അവയിൽ ദ്വാരങ്ങളുടെ കൂട്ടിച്ചേർക്കലിലൂടെ അവയിൽ നക്ഷത്രരാശിയിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ചിത്രീകരണം കാണുന്നതിന് ആവശ്യമുള്ള പ്രകാശം ലഭിക്കുന്നു.[1]സിഡ്നി ഹാളിൽ കൊത്തിവച്ചിട്ടുള്ള യുറാനിയയുടെ കണ്ണാടി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത് "ഒരു ലേഡി" ആണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ അതിനുശേഷം റഗ്ബി സ്കൂളിലെ അസിസ്റ്റന്റ് മാസ്റ്ററായ റെവറന്റ് റിച്ചാർഡ് റൂസ് ബ്ലോക്സാമിന്റെ സൃഷ്ടിയാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.[3]

വിവരണം

[തിരുത്തുക]
A high-resolution scan of the front box of "Urania's Mirror" (First edition).

32 വ്യത്യസ്ത കാർഡുകളിലായി 79 നക്ഷത്രരാശികളെ യുറാനിയയുടെ കണ്ണാടി ചിത്രീകരിക്കുന്നു. കപട്ട് മെഡൂസ് (മെഡൂസയുടെ തല) പോലുള്ള ചില നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങൾ ആധുനിക നക്ഷത്രരാശികളിൽ ഇല്ല.[4] യുറേനിയയുടെ കണ്ണാടി ആദ്യം പരസ്യപ്പെടുത്തിയിരുന്നത് "ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിൽ ദൃശ്യമാകുന്ന എല്ലാ നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങളും" ഉൾപ്പെടുന്നു എന്നാണ്.[1][5]പക്ഷേ, ഇത് തെക്കൻ നക്ഷത്രരാശികളെ ഒഴിവാക്കുന്നു. രണ്ടാം പതിപ്പിലൂടെ (1825), പരസ്യങ്ങൾ "ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനിൽ" നിന്ന് കാണുന്ന നക്ഷത്രരാശികളുടെ ചിത്രീകരണം അവകാശപ്പെട്ടു.[6]ചില കാർഡുകൾ ഒരൊറ്റ നക്ഷത്രസമൂഹത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവയിൽ പലതും ഉൾപ്പെടുന്നു, കാർഡ് 32, ഹൈഡ്രയെ കേന്ദ്രീകരിച്ച്, പന്ത്രണ്ട് നക്ഷത്രരാശികളെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു (അവയിൽ പലതും ഇപ്പോൾ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല).കാർഡ് 28 ന് ആറ് നക്ഷത്രരാശികളുണ്ട്. മറ്റൊരു കാർഡിനും നാലിൽ കൂടുതൽ ഇല്ല.[7] ഓരോ കാർഡും 8 ഇഞ്ച് 5 1⁄2 (ഏകദേശം 20 മുതൽ 14 സെന്റിമീറ്റർ വരെ) അളക്കുന്നു.[6]യെഹോശാഫാത് ആസ്പിൻ എഴുതിയ ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പരിചിതമായ ഗ്രന്ഥം (അല്ലെങ്കിൽ, അതിന്റെ മുഴുവൻ പേര് നൽകുന്നതിന്, ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പരിചിതമായ ഗ്രന്ഥം, ഖഗോള വസ്തുക്കളുടെ പൊതുവായ പ്രതിഭാസത്തെ നിരവധി ഗ്രാഫിക്കൽ ചിത്രീകരണങ്ങളോടെ വിശദീകരിക്കുന്നു.) കാർഡുകൾക്കൊപ്പം എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. [7]ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ ദേവതയായ യുറാനിയ ആകാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള ഒരു സ്ത്രീയുമായി ചിത്രീകരിച്ച ഒരു പെട്ടിയിലാണ് കാർഡുകളും പുസ്തകവും വന്നത്.[6]കാർഡുകളും പുസ്തകവും ആദ്യം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് ലണ്ടനിലെ 18 സ്ട്രാൻഡിലെ സാമുവൽ ലീ ആണ്.[6] എന്നിരുന്നാലും, നാലാം പതിപ്പായപ്പോഴേക്കും പ്രസിദ്ധീകരണ സ്ഥാപനം 421 സ്ട്രാൻഡിലേക്ക് മാറി അതിന്റെ പേര് എം. എ. ലീ എന്നാക്കി മാറ്റി.[8]

പി.ജി. "പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ നിർമ്മിച്ച നിരവധി ജ്യോതിശാസ്ത്ര സ്വയം നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കായുള്ള സഹായമായി കാഴ്ചയിൽ ഏറ്റവും ആകർഷകവുമായ ഒന്നാണ് യുറേനിയയുടെ മിറർ" എന്ന് ഹിംഗ്ലി വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.[6]അതിന്റെ പ്രധാന ജാലവിദ്യയിൽ, നക്ഷത്രങ്ങളിലെ ദ്വാരങ്ങൾ ഒരു പ്രകാശത്തിന് മുന്നിൽ പിടിക്കുമ്പോൾ നക്ഷത്രസമൂഹത്തെ കാണിക്കാനാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് അദ്ദേഹം കുറിക്കുന്നു. അടയാളപ്പെടുത്തിയ ദ്വാരങ്ങളുടെ വലിപ്പം നക്ഷത്രങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയോട് യോജിക്കുന്നതിനാൽ, നക്ഷത്രസമൂഹത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ചിത്രീകരണം നൽകിയിട്ടുണ്ട്.[6]ഇയാൻ റിഡ്‌പാത്ത് കൂടുതലും യോജിക്കുന്നു. ഉപകരണത്തെ "ആകർഷകമായ സവിശേഷത" എന്നാണ് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാൽ പ്രാഥമികമായി മെഴുകുതിരികൾ നൽകുന്ന വെളിച്ചം കാരണം, പല കാർഡുകളും തീജ്വാലയ്ക്ക് മുന്നിൽ പിടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അശ്രദ്ധമൂലം കത്തിപ്പോകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഇതേ ജാലവിദ്യയിൽ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള മറ്റ് മൂന്ന് ശ്രമങ്ങളും അദ്ദേഹം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു - ഫ്രാൻസ് നിക്ലാസ് കൊനിഗിന്റെ അറ്റ്ലസ് സെലസ്റ്റെ (1826), ഫ്രീഡ്രിക്ക് ബ്രൗണിന്റെ ഹിമ്മൽസ്-അറ്റ്ലസ്, സുതാര്യമായ കാർട്ടൻ (1850), ഓട്ടോ മല്ലിംഗറിന്റെ ഹിമ്മൽസാറ്റ്ലാസ് (1851), എന്നാൽ യുറേനിയയുടെ മിററിന്റെ കലാപരമായ കഴിവ് അവയ്ക്ക് ഇല്ലെന്ന് പറയുന്നു.[7]

ഒരു സെലസ്റ്റിയൽ അറ്റ്ലസിൽ നിന്ന് പകർത്തുന്നു

[തിരുത്തുക]

യുറേനിയയുടെ കണ്ണാടിയിലെ നക്ഷത്രരാശികളുടെ ചിത്രീകരണം ഏകദേശം മൂന്ന് വർഷം മുമ്പ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അലക്സാണ്ടർ ജാമിസന്റെ എ സെലസ്റ്റിയൽ അറ്റ്ലസിലെ ചിത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ചിത്രങ്ങളാണ്, കൂടാതെ ജാമീസന്റെ സ്കൈ അറ്റ്ലസിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ സവിശേഷതകളായ നോക്റ്റുവ മൂങ്ങയുടെ പുതിയ നക്ഷത്രസമൂഹവും "നോർമ നിലോട്ടിക്ക" - നൈൽ വെള്ളപ്പൊക്കത്തിനെ അളക്കുന്ന ഒരു ഉപകരണം - ജലം നിറച്ച കുടമേന്തിനില്ക്കുന്ന അക്വേറിയസ്[9]എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുന്നു.

ഡിസൈനറുടെ രഹസ്യം, പരിഹാരം

[തിരുത്തുക]
Advertisement for Urania's Mirror from December 1824, suggesting it would make an "acceptable" Christmas present.[1][7]
Advertisement for Urania's Mirror from December 1824, suggesting it would make an "acceptable" Christmas present.[1][7]

പതിപ്പുകൾ

[തിരുത്തുക]

ചിത്രശാല

[തിരുത്തുക]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Advertisement". Monthly Critical Gazette. London: Sherwood, Jones, and Co. December 1824. p. 578. See also File:Advertisement for Urania's Mirror.png.
  2. Ridpath, Ian; Tirion, Wil, "March", The Monthly Sky Guide, Cambridge University Press, pp. 32–35, ISBN 9781139540650, retrieved 2019-07-23
  3. Hingley, P. D. (1994). "Urania's Mirror — A 170-year old mystery solved?". Journal of the British Astronomical Association. 104 (5): 238–40. Bibcode:1994JBAA..104..238H. p. 239
  4. Ridpath, Ian; Tirion, Wil, "March", The Monthly Sky Guide, Cambridge University Press, pp. 32–35, ISBN 9781139540650, retrieved 2019-08-19
  5. Christensen, D. (1994-02-19). "130-Year-Old Pollination Mystery Solved". Science News. 145 (8): 117. doi:10.2307/3977913. ISSN 0036-8423.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 Hingley, P. D. (1994). "Urania's Mirror — A 170-year old mystery solved?". Journal of the British Astronomical Association. 104 (5): 238–40. Bibcode:1994JBAA..104..238H. p. 238
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 Ridpath, Ian. "Urania's Mirror". Ian Ridpath's Old Star Atlases. Retrieved 7 March 2014.
  8. Hingley, P. D. (1994). "Urania's Mirror — A 170-year old mystery solved?". Journal of the British Astronomical Association. 104 (5): 238–40. Bibcode:1994JBAA..104..238H. p. 239 (illus.)
  9. Ridpath, Ian; Tirion, Wil, "March", The Monthly Sky Guide, Cambridge University Press, pp. 32–35, ISBN 9781139540650, retrieved 2019-07-23
  10. An obsolete plural form of the name of the constellation Triangulum

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=യുറാനിയയുടെ_കണ്ണാടി&oldid=3584249" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്