ഭക്തി ഹൃദയ ബോൺ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഭക്തി ഹൃദയ ബോൺ
Bhakti Hridaya Bon
Swami Bon personal.jpg
ജനനം(1901-03-23)23 മാർച്ച് 1901
Baharpur, Bengal Presidency, British Raj
മരണം7 ജൂലൈ 1982(1982-07-07) (പ്രായം 81)
Vrindavan, Uttar Pradesh, India[1]
ദേശീയത India
സ്ഥാപിച്ചത്Sri Sri Radha Govindaji Trust and Institute of Oriental Philosophy
Sect associatedGaudiya Vaishnavism
ഗുരുBhaktisiddhanta Sarasvati Thakura
തത്വസംഹിതAchintya Bheda Abheda
കൃതികൾMy First Year in England and others
പ്രധാന ശിഷ്യ(ർ)Sadananda, Walther Eidlitz, Gopananda Bon and others

ഭക്തി ഹൃദയ ബോൺ, പുറമേ സ്വാമി ബോൺ (അറിയപ്പെടുന്നു ബഹാർപുർ, 23 മാർച്ച് 1901 - വൃന്ദാവനം, 7 ജൂലൈ 1982) ഗുരു ഭക്തിസിദ്ധാന്ത സരസ്വതി ഥകുര യുടെ ഒരു ശിഷ്യനായിരുന്നു. ഗൌദിയ മഠത്തിലെചൈതംയ മഹാപ്രഭു വിന്റെ ഗൗഡീയ വൈഷ്ണവ ദൈവശാസ്ത്രം അനുസരിക്കുന്ന ഒരു സന്യാസിയും ആയിരുന്നു. മരണസമയത്തേക്ക് അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിൽ ആയിരക്കണക്കിന് ബംഗാളി ശിഷ്യന്മാരെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ബോണിന്റെ ജീവിതത്തെ ക്കുറിച്ച് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ,എന്റെ ആദ്യവർഷം വൈകുംണ്ഠയാത്രയിലെ വഴിയിൽ, , വൈകുംഥെര് പഥെ (ലെ പാതയിലേക്ക് എന്റെ ആദ്യ വർഷം ഉൾപ്പെടുത്തുക ബംഗാളി ), ഒപ്പം വിരഹ-വേദന (ബംഗാളി). രൂപ ഗോസ്വാമിയുടെ സംസ്‌കൃത ക്ലാസിക്കായ ഭക്തി-രസാമൃത-സിന്ധുവിന്റെ ഇംഗ്ലീഷിലേക്കുള്ള വിവർത്തനത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധേയനാണ്; [2] അതുപോലെ തന്റെ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നദ്ദേഹം മണ്ഡല, ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പുണ്യ പ്രദേശത്ത് പരിഗണിക്കും കൃഷ്ണ, ഡൽഹി-ആഗ്രാ സ്ഥിതി ഉത്തർപ്രദേശ്, ഇന്ത്യ.

വൃന്ദാവനിലെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഓറിയന്റൽ ഫിലോസഫിയുടെ റെക്ടറായിരുന്നു സ്വാമി ബോൺ, [3]   ഉത്തർപ്രദേശിലെ മഥുര ജില്ലയിലെ നന്ദഗ്രാമിലെ ശ്രീകൃഷ്ണ ചൈതന്യ പ്രൈമറി സ്കൂളിന്റെ സ്ഥാപകനും. [4] അസിം കൃഷ്ണ ദാസ് (അലൻ എ. ഷാപ്പിറോ) പോലുള്ള ഏതാനും പാശ്ചാത്യർക്ക് അദ്ദേഹം തുടക്കം കുറിച്ചു; ലളിതാനന്ദ ബോൺ (ആർ‌എസ് ബ്രൗൺ); ആൻഡ് വാമനൻ ദാസ ( വാൽത്തെർ എഇദ്ലിത്ജ് ), മതം സ്വീകരിച്ചിരുന്നു ഗൌദിയ വൈശ്നവിസ്മ് പൊതുയോഗത്തിൽ സദാനന്ദ ഒരു ൽ ക്യാമ്പിലെ ഇന്ത്യയിൽ. [5]

മുൻകാലജീവിതം[തിരുത്തുക]

1901 ൽ ബംഗാളിൽ ഗൗഡീയ വൈഷ്ണവ ബ്രാഹ്മണനും വേദ പണ്ഡിതനായിരുന്ന ബ്രാഹ്മരിഷി രാണികാന്തയ്ക്കും ജനിച്ച നരേന്ദ്ര നാഥ് മുഖർജി ബോൺ ആജീവനാന്ത ബ്രഹ്മചര്യം ആയിരുന്നു, ബ്രഹ്മകാരിയായി അദ്ദേഹം ഭക്തിസിദ്ധാന്ത സരസ്വതി താക്കുറയിൽ ചേർന്നു.

1924 ൽ, തന്റെ 23 ആം വയസ്സിൽ, ഭക്തിസിദ്ധാന്ത സരസ്വതി താക്കുര പ്രഭുപാദയിൽ നിന്ന് ആജീവനാന്ത ത്രിദണ്ഡ സന്യാസം സ്വീകരിച്ച മൂന്നാമത്തെ ശിഷ്യനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. കൊൽക്കത്തയിലെ റോയൽ ആൽബർട്ട് ഹാളിൽ ഉൾപ്പെടെ ഇന്ത്യയിലുടനീളം നിരവധി പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തിയ അദ്ദേഹം കൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ സന്ദേശം പ്രസംഗിച്ചു. അവൻ ഒരു പുതിയ സ്ഥാപിച്ചു ഗൌദിയ മഠം ൽ മദ്രാസ് (ഇപ്പോൾ ചെന്നൈ ), അവൻ വിജയം റെഡിമെയ്ഡ് പ്രദർശനങ്ങൾ സംഘടിപ്പിച്ചു കൊൽക്കത്ത ആൻഡ് ധാക്കാ .

ഒരു പ്രസംഗകനെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം വളരെ വിജയിച്ചു, അക്കാലത്തെ ( ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണകാലത്ത് ) സാമൂഹികവും ബ ual ദ്ധികവുമായ സമൂഹത്തിന്റെ ഉയർന്ന തലങ്ങളിലേക്ക് സരസ്വതി പ്രഭുപാദയുടെയും ചൈതന്യയുടെയും സന്ദേശം അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം താമസിയാതെ ഇന്ത്യയിലുടനീളം അറിയപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജാതിയും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസവും കാരണം അദ്ദേഹത്തെ ഗുരു ഭക്തിസിദ്ധാന്ത സരസ്വതി പ്രഭുപാദർ യുകെയിലേക്കും ജർമ്മനിയിലേക്കും പ്രസംഗിക്കാൻ അയച്ചു. ചൈതന്യയുടെ പഠിപ്പിക്കലുകൾ സമൂഹത്തിന്റെ ഉന്നതിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, ഇംഗ്ലണ്ട് രാജാവ് സദസ്സിൽ പോലും സ്വീകരിച്ചു, ഇംഗ്ലണ്ടിലും കോണ്ടിനെന്റൽ യൂറോപ്പിലുടനീളം നിരവധി പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തി. ഈ യാത്രയ്ക്കിടെ, ബോൺ രണ്ട് ജർമ്മൻ പുരുഷന്മാരെ, ഇ.ജി ഷുൾസ് ( സദാനന്ദ ), ബാരൻ കോത്ത് എന്നിവരെ തന്റെ ഗുരു സരസ്വതി പ്രഭുപാദയുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. 1942 ൽ തന്റെ ഗുരു സരസ്വതി പ്രഭുപാദയുടെ തിരോധാനത്തിനുശേഷം ബോൺ ഭക്തി വിലാസ് തീർത്ഥയ്ക്ക് ഗ ud ഡിയ മഠത്തിലെ അടുത്ത ആചാര്യനായി വോട്ട് ചെയ്തു.

തപസ്യ[തിരുത്തുക]

വർഷങ്ങളോളം കഠിനമായ തപസ്സുകൾക്കായി ബോൺ ഹിമാലയത്തിലേക്കുള്ള ഏകാന്ത തീർത്ഥാടനത്തിലൂടെ കാൽനടയായി പോയി, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബംഗാളി ഭാഷയിലുള്ള വൈകുന്തർ-പഥേ ( വൈകുണ്ഠത്തിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ) വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. (1) ആരോടും സംസാരിക്കരുത്, (2) മരങ്ങളിൽ നിന്ന് പഴങ്ങളും അണ്ടിപ്പരിപ്പും മാത്രം കഴിക്കുക, (3) നിലത്ത് നഗ്നനായി ഉറങ്ങുക, (4) മഹാ മന്ത്രം ചൊല്ലാതെ ഒരടിപോലും എടുക്കരുത്. 650 മൈൽ കാൽനടയായി സഞ്ചരിച്ച അദ്ദേഹം വളരെ കഠിനമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ യമുന നദിയുടെ ഉറവിടത്തിൽ താമസിച്ചു. തന്റെ ഗുരുദേവന്റെ ദർശനത്തെക്കുറിച്ച് ( ദർശനം ) അദ്ദേഹം തന്റെ പുസ്തകത്തിൽ എഴുതുന്നു, അദ്ദേഹം തന്റെ സിദ്ധഭജന-പ്രാണാലി വെളിപ്പെടുത്തി, വൃന്ദാവന-ധർമ്മത്തെ സേവിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. അതിനുശേഷം വൃന്ദാവനത്തിൽ നിന്ന് വിരമിച്ച അദ്ദേഹം അവിടെ സംഭാവന ചെയ്ത സ്ഥലത്ത് ഒരു ചെറിയ ഭജന കുതിർ നിർമ്മിച്ചു. ഒരു ഗുഹ മുറിയിലും അദ്ദേഹം ഖനനം നടത്തി. അവിടെ അദ്ദേഹം വർഷങ്ങളോളം ആളൊഴിഞ്ഞ ഭജൻ (ധ്യാനത്തിൽ മന്ത്രം ചൊല്ലുന്നു) നടത്തി.

പിന്നീടുള്ള ജീവിതം[തിരുത്തുക]

70 വയസ്സായപ്പോഴേക്കും ബോൺ ആയിരത്തിലധികം ബംഗാളികളെയും മറ്റ് ഇന്ത്യൻ വംശജരായ ശിഷ്യന്മാരെയും ആരംഭിച്ചു, പത്ത് ത്രിദണ്ടി സന്യാസിമാർ (സന്യാസിമാർ). വിഷ്ണുപുർ പോലുള്ള ചില കിഴക്ക്, പടിഞ്ഞാറൻ ബംഗാളി ഗ്രാമങ്ങളിൽ മുഴുവൻ ജനങ്ങളും ഭർത്താക്കന്മാരും ഭാര്യമാരും മക്കളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശിഷ്യന്മാരായിരുന്നു. "ഭജൻ കുതിർ" എന്ന ആശ്രമത്തിൽ വൃന്ദാവനിലാണ് ബോൺ താമസിച്ചിരുന്നത്. ദൈവശാസ്ത്രപഠനത്തിനായി പണ്ഡിതന്മാരെയും മറ്റ് ആളുകളെയും വ്രജാ ധാമിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം സജീവമായിരുന്നു, അതുപോലെ തന്നെ വൃന്ദാവനിൽ ഒരു ബിരുദാനന്തര കോളേജ് സൃഷ്ടിക്കുക, ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഓറിയന്റൽ ഫിലോസഫി (സംസ്ഥാന ഡോ. ഭീംറാവു അംബേദ്കർ സർവകലാശാലയുമായി അഫിലിയേറ്റ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്) അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസം. 1970 ൽ നന്ദഗ്രാമിൽ ശ്രീകൃഷ്ണ ചൈതന്യ പ്രൈമറി സ്കൂളും സ്ഥാപിച്ചു. "ഭജനാനന്ദി" കൃഷ്ണദാസ് ബാബാജി, ഭക്തി ശുദ്ധ ആശ്രമം തുടങ്ങിയ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളുമായും ഗോഡ് ബ്രദേഴ്സുമായും സഹവസിക്കാൻ അദ്ദേഹം കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിച്ചു. [6]

ശ്രീ ശ്രീ രാധ ഗോവിന്ദാജി ട്രസ്റ്റ്[തിരുത്തുക]

അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന വസതിയായ വൃന്ദാവനിലെ ഭജൻ കുതിറിനു പുറമേ (ഇപ്പോൾ ഒരു ക്ഷേത്രവും സമാധിയും അതിന്റെ പൂന്തോട്ടത്തിലാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്), സ്വാമി ബോൺ നന്ദഗ്രാം, ദക്ഷിണ കൊൽക്കത്ത, പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ ഹിംഗൽഗഞ്ച് എന്നിവിടങ്ങളിൽ 3 ക്ഷേത്രങ്ങളും ആശ്രമങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചു. 1979 ൽ   ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഓറിയന്റൽ ഫിലോസഫിയും കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിന് അദ്ദേഹം ഇപ്പോഴും പ്രാബല്യത്തിലുള്ള മത-വിദ്യാഭ്യാസ സംഘടനയായ ശ്രീ ശ്രീ രാധ-ഗോവിന്ദാജി ട്രസ്റ്റ് (എളുപ്പമുള്ള "രാധ ഗോവിന്ദ ട്രസ്റ്റ്") സ്ഥാപിച്ചു. [6] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ ആകാരിയ പിൻഗാമി സ്വാമി ബോണിന്റെ ശിഷ്യനായ ഗോപാനന്ദ ബോണാണ്, ഇദ്ദേഹം ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെയും വേൾഡ് വൈഷ്ണവ അസോസിയേഷന്റെയും (ഡബ്ല്യുവി‌എ) പ്രസിഡന്റാണ്. [7]

മരണം[തിരുത്തുക]

1982 ജൂലൈ 7 ന് രാത്രി 9:04 ന് ഉത്തർപ്രദേശിലെ വൃന്ദാവനിലെ ഭജൻ കുതിറിൽ വച്ച് ശിഷ്യന്മാരെ ചൊല്ലിക്കൊണ്ട് അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. തപ്പോധിർ കൃഷ്ണ ദസ്തിദാർ എഴുതിയ സുപ്രീം ദിവ്യത്വം, സദ്ഗുരു എന്നീ പുസ്തകത്തിലാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിന്റെ കഥ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.[dubious – discuss] [ <span title="The material near this tag is possibly inaccurate or nonfactual. (June 2014)">സംശയാസ്പദമായ</span> ]

പരാമർശങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  1. ↑ "Swami Bon: Life and Teachings of a Gaudiya Vaishnava Saint", article from Swami Bon website, September 2012.
  2. ↑ Sri Rupa Goswami. Bhakti-rasamrta-sindhu. translation by Swami Bon Maharaj — Rector, IOP, Vrindavan. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2 November 2010-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 28 September 2010.
  3. ↑ "The Education of Human Emotions by Klaus K. Klostermaier". മൂലതാളിൽ നിന്നും 2012-07-07-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 16 February 2007.
  4. ↑ Brown, Richard Shaw (1997). Vraja-Rasa-Bindhu.
  5. ↑ Lalitananda Vana (1971). Sri Bepin Sakhi Vilas. OCLC 31935694.
  6. ↑ 6.0 6.1 Bhrgumuni dasa. "The Later Life Of Srila Bhakti Hriday Bon Maharaj". ശേഖരിച്ചത് 2018-12-20.
  7. ↑ "New President of the WVA: Srila Gopananda Bon Maharaj!". 2017-10-10. ശേഖരിച്ചത് 2018-12-20.

ഉറവിടങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  • Bharati, Agehananda (February 1968). "Review of Bhakti-Rasamrta-Sindhuh by Sri Rupa Gosvami". The Journal of Asian Studies. 27 (2): 412–3. doi:10.2307/2051795.
  • ബി എച്ച് ബോൺ മഹാരാജ്. ഐപിസി 18, 1973: 200261. ... 3.455: ബി എച്ച് ബോൺ മഹാരാജ്, "ശ്രീ കൈതന്യയുടെ ജീവിതവും സന്ദേശവും", ഐപിസി 17, 1972
  • B.H. Bon Maharaj (1972). "The Life and Message of Sri Caitanya". എന്നതിൽ Bleeker, C.J. (സംശോധാവ്.). Ex Orbe Religionum. Studia Geo Widengren Oblata. Lugduni Batavorum. ശേഖരിച്ചത് 18 September 2015.
  • Pearson, Birger A. (June 1973). "Comparative History of Religion [review of Ex Orbe Religionum: Studia Geo Widengren Oblata by C.J. Bleeker]". Journal of the American Academy of Religion. 41 (2): 296. JSTOR 1461441. S. B. H. Bon Mahārāj presents some interesting material on Śrī Caitanya, a 15th-century holy man and philosopher.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഭക്തി_ഹൃദയ_ബോൺ&oldid=3775190" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്