ബെഹ്രൂസ് ബുച്ചാനി

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ബെഹ്രൂസ് ബുച്ചാനി
Behrouz Boochani
Portrait of Boochani by Hoda Afshar, 1 April 2018
ബുച്ചാനി 2018 -ൽ
ജനനം (1983-07-23) 23 ജൂലൈ 1983  (40 വയസ്സ്)
ഇലാം ഇറാൻ
പ്രവർത്തനംപത്രപ്രവർത്തകൻ, എഴുത്തുകാരൻ, ചലച്ചിത്രകാരൻ, അഭയാർത്ഥികൾക്കായി വാദിക്കുന്നയാൾ
വിദ്യാഭ്യാസംPolitical science, political geography and geopolitics
ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസംടാർബിയാറ്റ് മൊഡാറസ് സർവ്വകലാശാല
ടാർബിയാറ്റ് മൊവല്ലം (ഖരാസ്മി) സർവ്വകലാശാല
Information
അംഗീകാരങ്ങൾസാഹിത്യത്തിനുള്ള വിക്ടോറിയൻ പുരസ്കാരം
കാവ്യേതരവിഭാഗത്തിനുള്ള വിക്ടോറിയൻ പ്രീമിയർ പുരസ്കാരം

ഒരു കുർദിഷ്-ഇറാനിയൻ പത്രപ്രവർത്തകൻ, മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷകൻ, എഴുത്തുകാരൻ, ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവ് എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തനായ വ്യക്തിയാണ് ബെഹ്രൂസ് ബുച്ചാനി (പേർഷ്യൻ : بهروز بوچانی) (ജനനം: 23 ജൂലൈ 1983). 2013 മുതൽ 2017 ൽ അടച്ചുപൂട്ടുന്നതുവരെ പപ്പുവ ന്യൂ ഗ്വിനിയയിലെ (PNG) ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ മനസ് ഐലന്റ് ഡിറ്റൻഷൻ സെന്ററിൽ അദ്ദേഹം തടവിൽ ആയിരുന്നു. 2019 സെപ്റ്റംബറിൽ മറ്റ് തടവുകാരോടൊപ്പം പോർട്ട് മോറെസ്ബിയിലേക്ക് മാറ്റുന്നതുവരെ അദ്ദേഹം ദ്വീപിൽ തുടർന്നു. നവംബർ 29 ന് വേഡ് ക്രൈസ്റ്റ്ചർച്ച് സംഘടിപ്പിച്ച ഒരു പ്രത്യേക പരിപാടിയിലും മറ്റ് സംസാര പരിപാടികളിലും സംസാരിക്കാൻ 2019 നവംബർ 14 ന് അദ്ദേഹം ഒരു മാസത്തെ വിസയിൽ ന്യൂസിലൻഡിലെ ക്രൈസ്റ്റ്ചർച്ചിൽ എത്തി. 2019 ഡിസംബറിൽ, ന്യൂസിലാന്റിലേക്കുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു മാസത്തെ വിസ കാലഹരണപ്പെട്ടു, 2020 ജൂലൈയിൽ അഭയാർത്ഥി പദവി ലഭിക്കുന്നതുവരെ അദ്ദേഹം കാലഹരണപ്പെട്ട വിസയിൽ തുടരുകയും വിസ അനുവദിച്ച അന്നുതന്നെ അദ്ദേഹം കാന്റർബറി സർവകലാശാലയിൽ സീനിയർ അഡ്ജങ്ക് റിസർച്ച് ഫെലോ ആയി നിയമിതനാവുകയും ചെയ്തു.[1]

ഇറാനിയൻ ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവ് അരാഷ് കമാലി സർവെസ്താനിക്കൊപ്പം ചൗക്ക, പ്ലീസ് ടെൽ അസ് ദി ടൈം എന്ന ഡോക്യുമെന്ററിയുടെ സഹസംവിധായകനാണ് ബൂച്ചാനി. മനസ് ദ്വീപിൽ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സർക്കാർ കൈവശം വച്ചിരിക്കുന്ന അഭയാർഥികളുടെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ നിരവധി ലേഖനങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. നിരവധി അവാർഡുകൾ നേടിയിട്ടുണ്ട്.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പായ നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടൻസ്: റൈറ്റിംഗ് ഫ്രം മനസ് ജയിൽ -ന് 2019 ജനുവരിയിൽ സാഹിത്യത്തിനുള്ള വിക്ടോറിയൻ സമ്മാനവും നോൺ ഫിക്ഷന് വിക്ടോറിയൻ പ്രീമിയേഴ്സ് സമ്മാനവും നേടി. കുറെ കാലം കൊണ്ട് ഒറ്റയൊറ്റയായി ഒരു മൊബൈൽ ഫോണിൽ ടൈപ്പുചെയ്ത് പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ അയച്ച സന്ദേശങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ പുസ്തകം പേഷ്യനിൽ നിന്നും ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തത് ഓമിഡ് ടോഫിജിയാൻ ആണ് .

ജീവിതം[തിരുത്തുക]

ഇറാനിൽ[തിരുത്തുക]

1983 ൽ ഇറാനിലെ ഇലാമിലാണ് ബുച്ചാനി ജനിച്ചത്. പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസ്, പൊളിറ്റിക്കൽ ജിയോഗ്രഫി, ജിയോപൊളിറ്റിക്സ് എന്നിവയിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടിയ അദ്ദേഹം ടെഹ്‌റാനിലെ ടാർബിയറ്റ് മൊഡാരെസ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിൽ നിന്നും ടാർബിയറ്റ് മൊല്ലെം യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിൽ നിന്നും (ഇപ്പോൾ ഖരസ്മി യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു) ബിരുദം നേടി.[2]

ഇറാനിയൻ പത്രങ്ങളായ കാസ്ബോക്കർ വീക്ക്‌ലി, ക്വാനൂൺ, ടെഹ്‌റാൻ ആസ്ഥാനമായുള്ള എറ്റ്മാഡ്, ഇറാനിയൻ സ്‌പോർട്‌സ് ഏജൻസി എന്നിവയിൽ ഫ്രീലാൻസ് ജേണലിസ്റ്റായി ജോലി ചെയ്യുന്നതിനുമുമ്പ് അദ്ദേഹം ടാർബിയറ്റ് മൊഡാരെസ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ വിദ്യാർത്ഥി പത്രത്തിൽക്കൂടു തന്റെ പത്രപ്രവർത്തന ജീവിതം ആരംഭിച്ചു. മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് രാഷ്ട്രീയം, ന്യൂനപക്ഷ അവകാശങ്ങൾ, കുർദിഷ് സംസ്കാരത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പ് എന്നിവയെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ലേഖനങ്ങൾ എഴുതി.[3] രഹസ്യമായി, കുട്ടികളെയും മുതിർന്നവരെയും അവരുടെ മാതൃഭാഷയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ഇലാം പ്രദേശത്ത് നിന്നുള്ള ഒരു പ്രത്യേക കുർദിഷ് ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചു.[4] കുർദിഷ് മാസികയായ വെറിയ (വാരിയ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) അദ്ദേഹം സ്ഥാപിക്കുകയും നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തു, ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കൃതിയായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കി, ഇത് രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവുമായ ഉള്ളടക്കം കാരണം ഇറാനിയൻ അധികാരികളുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിച്ചു. മാഗസിൻ കുർദിഷ് സംസ്കാരത്തെയും രാഷ്ട്രീയത്തെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു; കുർദിഷ് നഗരമായ ഇലാമിന് കുർദിഷ് സ്വത്വം, ഭാഷ, സംസ്കാരം എന്നിവ നിലനിർത്തേണ്ടത് വളരെ പ്രധാനമാണെന്ന് ബുച്ചാനിക്ക് തോന്നി. ഇറാനിൽ നിയമവിരുദ്ധമായ കുർദിഷ് ഡെമോക്രാറ്റിക് പാർട്ടി അംഗം, കുർദിഷ് വിദ്യാർത്ഥികളുടെ ദേശീയ യൂണിയൻ എന്നീ നിലകളിൽ അദ്ദേഹത്തെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ചു.

2013 ഫെബ്രുവരിയിൽ, വെറിയയുടെ ഓഫീസുകൾ ഇസ്ലാമിക് റെവല്യൂഷണറി ഗാർഡ് കോർപ്സ് റെയ്ഡ് ചെയ്തു, ഇത് 1979 ലെ വിപ്ലവത്തിനുശേഷം രാജ്യത്തെ ഇസ്ലാമിക് റിപ്പബ്ലിക് സംവിധാനത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും വ്യതിചലിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ പ്രക്ഷോഭങ്ങളെ ശമിപ്പിക്കുന്നതിനുമായി സ്ഥാപിച്ചതാണ്, മുമ്പ് ബുച്ചാനിയെ തടങ്കലിൽ വയ്ക്കുമെന്ന് അവർ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ബുച്ചാനി അന്ന് ഓഫീസിലുണ്ടായിരുന്നില്ല, എന്നാൽ ബുച്ചാനിയുടെ 11 സഹപ്രവർത്തകരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു, അവരിൽ പലരും പിന്നീട് ജയിലിലടയ്ക്കപ്പെട്ടു.[5] അറസ്റ്റിനെക്കുറിച്ചുള്ള വാർത്തകളും ആഗോളതലത്തിൽ പ്രചരിച്ച വാർത്തകളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ശേഷം ബുച്ചാനി മൂന്നുമാസം ഒളിവിൽ പോയി 2013 മെയ് 23 ന് ഇറാനിൽ നിന്ന് പലായനം ചെയ്യുകയും തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യ വഴി ഇന്തോനേഷ്യയിലേക്ക് പോവുകയും ചെയ്തു.

തടങ്കലിൽ[തിരുത്തുക]

2013 ജൂലൈയിൽ 60 അഭയാർഥികളുമായി ഒരു ബോട്ടിൽ ഇന്തോനേഷ്യയിൽ നിന്ന് ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് കടക്കാനുള്ള രണ്ടാമത്തെ ശ്രമത്തിൽ റോയൽ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ നേവി അദ്ദേഹം സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന ബോട്ടിനെ തടഞ്ഞു. ഓപ്പറേഷൻ സോവറിൻ ബോർഡേഴ്സ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ പസഫിക് സൊല്യൂഷൻ II ന്റെ ഭാഗമായി ബുച്ചാനിയെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെയുള്ള മറ്റു അഭയാർഥികളെയും ക്രിസ്മസ് ദ്വീപിൽ ആദ്യം തടഞ്ഞുവച്ചു.[3][6] ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സർക്കാർ സ്ത്രീകളേക്കാൾ ആറിരട്ടി കൂടുതൽ എണ്ണം വരുന്ന അവിവാഹിതരായ പുരുഷ അഭയാർഥികളെ തടവിലിടുന്ന സ്ഥലമായ മനസ് ദ്വീപിൽ ബുച്ചാനിയെ തടവിലാക്കി.

ക്യാമ്പിനു പുറത്തുള്ള മാധ്യമപ്രവർത്തകരുമായും മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷകരുമായും ബുച്ചാനി ബന്ധപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ക്യാമ്പിനുള്ളിലെ മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ അദ്ദേഹം ശേഖരിച്ചു. ഒരു രഹസ്യ ഗാർഹിക ഫോൺ വഴി വാർത്താ ഓർഗനൈസേഷനുകൾക്കും അഭിഭാഷക ഗ്രൂപ്പുകളായ ദി ഗാർഡിയൻ, ദി സിഡ്നി മോണിംഗ് ഹെറാൾഡ്, റെഫ്യൂജീ ആക്ഷൻ കളക്റ്റീവ്, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ എന്നിവയ്ക്കും അയച്ചു. 2015 സെപ്റ്റംബറിൽ, PEN ഇന്റർനാഷണലും (അതിൽ ബുച്ചാനി ഇപ്പോൾ ഒരു ഓണററി അംഗമാണ്[7]) മനുഷ്യാവകാശ ഗ്രൂപ്പുകളുടെ ഒരു കൂട്ടായ്മയും ബുച്ചാനിയെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര കാമ്പയിൻ ആരംഭിച്ചു, അഭയാർഥികളുടെ അവസ്ഥയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഐക്യരാഷ്ട്ര കൺവെൻഷന്റെ ആർട്ടിക്കിൾ 33 നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ നോൺ-റീഫൗൾമെന്റ് പ്രിൻസിപ്പൾ പ്രകാരം ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സർക്കാരിനോട് കടമകൾ പാലിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. നിരവധി കാമ്പൈനുകൾ വ്യക്തികളോട്കുടിയേറ്റ, അതിർത്തി സംരക്ഷണ മന്ത്രി പീറ്റർ ഡട്ടൺ, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പ്രധാനമന്ത്രി, ഹൈക്കമ്മീഷണർമാർ എന്നിവർക്ക് കത്തെഴുതണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിച്ചു.[5] ബുച്ചാനിയുടെ വിയോജിപ്പുകൾ ഇറാന്റെ തിയോക്രാറ്റിൿ ഭരണകൂടം അംഗീകരിക്കുന്നില്ലെന്നും ബുച്ചാനി ഇറാനിലേക്ക് മടങ്ങാൻ നിർബന്ധിതനായാൽ സ്വാതന്ത്ര്യം വലിയ അപകടത്തിലാകുമെന്നും റിപ്പോർട്ടേഴ്സ് വിതൗട്ട് ബോർഡേഴ്സ് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. തന്നെ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയ്ക്ക് കൈമാറാൻ ബൂച്ചാനി നിരന്തരം ആവശ്യപ്പെട്ടു.

തന്റെ കോമ്പൗണ്ടായ ഫോക്‌സ്‌ട്രോട്ടിലെ പുരുഷന്മാരുടെ വക്താവായി. പി‌എൻ‌ജി ഇമിഗ്രേഷനുമായും മറ്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥരുമായും ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ, യുഎൻ‌എച്ച്‌സി‌ആർ പ്രതിനിധികളുമായും കൂടിക്കാഴ്ച നടത്തി. ഷിപ്പിംഗ് കൗണ്ടറുകൾ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ഏകാന്ത തടവറയായ ചൗക്കയിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തെ മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് മാറ്റി. 2015 ലെ നിരാഹാരസമരം നിർബന്ധമായി നിർത്തിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ ജയിലിലടച്ചു; എട്ട് ദിവസം ലോറെങൗ ജയിലിൽ ചെലവഴിച്ച അദ്ദേഹം റിപ്പോർട്ടിംഗ് നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടതിനെത്തുടർന്ന് കുറ്റമില്ലാതെ മോചിപ്പിച്ചു.

തന്റെ ചലച്ചിത്രം ചൗക്ക, പ്ലീസ് ടെൽ അസ് ദി ടൈം 2016 ൽ റിലീസ് ചെയ്യുന്നതിന് മുന്നോടിയായി ഓട്ടോണമസ് ആക്ഷൻ റേഡിയോയിൽ ഒരു റേഡിയോ അഭിമുഖത്തിൽ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, ദ്വീപിലെ തടവുകാരോട് സർക്കാർ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ജനതയെ കാണിക്കാനാണ് തന്റെ ലക്ഷ്യമെന്നും അതിനൊപ്പം പ്രതീക്ഷ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിലൂടെ ഉണ്ടാകുന്ന മാനസിക പീഡനത്തെപ്പറ്റിയും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.[8]

ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പാർലമെന്റേറിയൻ ആദം ബാൻഡ് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ജനപ്രതിനിധിസഭയിൽ 2017 മാർച്ചിൽ ബുച്ചാനിയുടെ ദുരവസ്ഥ ഉന്നയിച്ചു.[9]

2017 ഒക്ടോബർ 31 ന് ഔദ്യോഗികമായി അടച്ചിട്ട് ആഴ്ചകൾക്കുശേഷം തടങ്കൽ കേന്ദ്രത്തിന് പുറത്തുള്ള താമസസ്ഥലത്തേക്ക് ബലമായി നീക്കിയെങ്കിലും യാത്രാ രേഖകളില്ലാത്തതിനാൽ ബുച്ചാനിക്ക് ദ്വീപ് വിടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അടുത്തുള്ള പട്ടണമായ ലോറെൻഗാവിലെത്താനുള്ള ഏക മാർഗം ഒരു ഔദ്യോഗിക ബസ്സിലാണ്, അതിൽ അഭയാർഥികൾ പുറപ്പെടുമ്പോഴും മടങ്ങുമ്പോഴും പതിവായി ശരീരത്തിൽ തിരച്ചിൽ നടത്തുമായിരുന്നു.[5] അടച്ചുപൂട്ടലിനെത്തുടർന്ന് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഭയത്തെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം എഴുതി, അക്കാലത്ത് ദി ഗാർഡിയന് വേണ്ടി അദ്ദേഹം എഴുതിയ ലേഖനങ്ങളും മറ്റു പലതും വിവർത്തകനും സുഹൃത്തും ആയ ഓമിഡ് ടോഫിജിയന് വാട്ട്‌സ്ആപ്പ് സന്ദേശങ്ങളിൽ എഴുതി, പിന്നീട് അത് പൂർണ്ണമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[10]

2017 നവംബർ 28 ന്, ബുച്ചാനി അവരുടെ വെബ്‌സൈറ്റിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അസൈലം സീക്കർ റിസോഴ്‌സ് സെന്റർ (ASRC) വഴി ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പൊതുജനങ്ങൾക്ക് ഒരു സന്ദേശം അയച്ചു, അവരുടെ മാനവികതയ്ക്ക് നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തി, അടച്ചുപൂട്ടിയതിനുശേഷം ദ്വീപിലെ അഭയാർഥികൾ തടങ്കൽ കേന്ദ്രത്തിൽ അടുത്തിടെ നടത്തിയ സമാധാനപരമായ പ്രതിഷേധത്തെക്കുറിച്ചും അതിനെ ബലമായി അടിച്ചമർത്തിയതിനെക്കുറിച്ചും വിവരിച്ചു. ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് വരണമെന്നാണ് അവരുടെ ഏക ആഗ്രഹമെന്ന് പീറ്റർ ഡട്ടൺ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു; അവർക്ക് സുരക്ഷിതമായ ഏതെങ്കിലും രാജ്യത്ത് സ്വാതന്ത്ര്യവും സുരക്ഷയും മാത്രമേ ആവശ്യമുള്ളൂ, അവർ മനസ് ദ്വീപിൽ സ്വതന്ത്രരോ സുരക്ഷിതരോ ആയിരുന്നില്ലെന്നും അദ്ദേഹം എഴുതി.[11]

2018 ലെ മനുഷ്യാവകാശ നിയമ കേന്ദ്ര അത്താഴവിരുന്നിൽ അതിഥികൾക്ക് നടത്തിയ പ്രസംഗത്തിൽ, ദേശീയ സുരക്ഷ എന്ന വാദം ഉപയോഗിച്ച് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സർക്കാർ പൗരന്മാരെ മാനിപ്പുലേറ്റ് ചെയ്യുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.[12] എസ്‌ബി‌എസ് റേഡിയോയുമായുള്ള ഒരു റേഡിയോ അഭിമുഖത്തിൽ, ഈ സംവിധാനത്തിനെതിരെ പോരാടുന്ന ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ധീരരായ നിരവധി ആളുകൾക്ക് അദ്ദേഹം നന്ദി പറഞ്ഞു, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ജനങ്ങൾ ക്രൂരരല്ലെന്നും കൃത്യമായി എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അവർക്ക് പൂർണ്ണമായി അറിയാമെങ്കിൽ അവർ തങ്ങളുടെ സർക്കാരിനെ ഇത് ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കുകയുമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.[13]

എബിസി ടിവിയുടെ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സ്റ്റോറിയുടെ വിഷയമായി ബുച്ചാനിയെ അവതരിപ്പിച്ചു. പപ്പുവ ന്യൂ ഗ്വിനിയയിൽ പുനരധിവാസം നടത്തുകയില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, ഓസ്‌ട്രേലിയയ്ക്ക് വരാൻ ശ്രമിച്ച തന്റെ മുൻ തീരുമാനത്തിൽ താൻ ഇപ്പോൾ ഖേദിക്കുന്നു എന്നും ബുച്ചാനി പറഞ്ഞു.[14]

സ്വാതന്ത്ര്യം[തിരുത്തുക]

2019 നവംബർ 14 ന് ക്രൈസ്റ്റ്ചർച്ചിൽ നടന്ന വേഡ് ക്രൈസ്റ്റ്ചർച്ച് ഫെസ്റ്റിവലിൽ സംസാരിക്കാനായി ഒരു മാസത്തെ വീസയിൽ ബുച്ചാനി മനസ് വിട്ട് ന്യൂസിലൻഡിലേക്ക് പോയി.[15] ഒരു സ്വതന്ത്ര മനുഷ്യനെന്ന നിലയിൽ താൻ ജീവിതം ആസ്വദിക്കുകയാണെന്ന് ബുച്ചാനി പറഞ്ഞു. “അഭയാർത്ഥി കൈമാറ്റ” ഇടപാടിന്റെ ഭാഗമായി യുഎസ് അദ്ദേഹത്തെ സാങ്കേതികമായി അംഗീകരിച്ചു, എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹം പി‌എൻ‌ജി വിട്ടുപോയതിനാൽ, തന്റെ നില അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണെന്ന് അദ്ദേഹം ഭയപ്പെടുന്നു. യുഎസ് ഓഫർ റദ്ദാക്കിയാൽ, മറ്റൊരു രാജ്യത്തേക്ക് അപേക്ഷിക്കാനുള്ള സാധ്യതകൾ അദ്ദേഹം പരിശോധിക്കും.

താൻ പുറത്തുപോയപ്പോൾ പി‌എൻ‌ജിയിൽ നിർബന്ധിതരായി ബാക്കിയായവരെ രക്ഷിക്കേണ്ട ചുമതല തനിക്കുണ്ടെന്ന് ബുച്ചാനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്. 2012 മതൽ മനുസ് ക്യാമ്പിലേക്ക് അയച്ച മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം അഭയാർഥികളും അഭയാർഥികളും ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്കോ യുഎസിലേക്കോ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിലേക്കോ പോയിട്ടുണ്ടെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. എന്നിരുന്നാലും ചിലർ അവിടെ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുകയാണെന്ന് അദ്ദേഹം ഭയപ്പെടുന്നു, പ്രത്യേകിച്ച് 46 പേർ പോർട്ട് മോറെസ്ബിയിലെ ബോമാന ജയിലിൽ കഴിയുകയാണ്.

2020 ഫെബ്രുവരി അവസാനത്തിൽ ന്യൂസിലാന്റിൽ, തന്നെ ഒരിക്കലും ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് വരാൻ അനുവദിക്കില്ലെന്ന പീറ്റർ ഡട്ടന്റെ അഭിപ്രായത്തോട് പ്രതികരിച്ച ബുച്ചാനി, ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് താൻ ഒരിക്കലും പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് പറയുകയുണ്ടായി. ബുച്ചാനി ന്യൂസിലാന്റിൽ അഭയം തേടിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഇതുവരെ അറിവായിട്ടില്ല.

2020 ജൂലൈ 24 ന് ന്യൂസിലാന്റ് സർക്കാർ ബുച്ചാനിക്ക് അഭയാർത്ഥി പദവി നൽകി, ന്യൂസിലാന്റിൽ അനിശ്ചിതകാലം താമസിക്കാനും റെസിഡൻസി വിസയ്ക്ക് അപേക്ഷിക്കാനും അനുവദിച്ചു. എൻ‌ജി താഹു റിസർച്ച് സെന്ററിലെ കെ വൈമറോ ആസ്ഥാനമായുള്ള കാന്റർബറി സർവകലാശാലയുടെ സീനിയർ അഡ്‌ജങ്ക് റിസർച്ച് ഫെലോ ആയി ബുച്ചാനിയെ അന്നുതന്നെ നിയമിച്ചതായും പ്രഖ്യാപിച്ചു.[16]

മനസ് ദ്വീപിൽ നിന്നുള്ള സംഭാവനകൾ[തിരുത്തുക]

മനസ് ദ്വീപ് തടങ്കൽ കേന്ദ്രത്തിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ ബുച്ചാനി തന്റെ നിരവധി ലേഖനങ്ങൾ ഓൺ‌ലൈൻ വാർത്തകളും മറ്റ് മാധ്യമങ്ങളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്, ദി ഗാർഡിയനിൽ "ദി ഡേ മൈ ഫ്രണ്ട് ഹമീദ് കെഹാസായി ഡൈഡ്" , ദി സാറ്റർഡേ പേപ്പറിൽ "ലൈഫ് ഓൺ മനസ്: ഐലന്റ് ഓഫ് ദ ഡാംഡ്", കൂടാതെ ഹഫ്പോസ്റ്റ്,[17] ഫിനാൻഷ്യൽ ടൈംസ്,, ന്യൂ മട്ടിൽഡ എന്നിവയിലും അദ്ദേഹം എഴുതി.[18] ഗാർഡിയൻ ജേണലിസ്റ്റ് ബെൻ ഡോഹെർട്ടി, 2017 ൽ ബുച്ചാനിക്കുവേണ്ടി ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ ഓസ്‌ട്രേലിയ അവാർഡ് സ്വീകരിച്ചപ്പോൾ, ബുചാനി "... മനസ് ദ്വീപിലെ ഒരു വർക്കിംഗ് ജേണലിസ്റ്റായിട്ടാണ് തന്നെത്തന്നെ കാണുന്നത്, അനീതികൾക്കും അനീതികൾക്കും അക്രമങ്ങൾക്കും ഓഫ്‌ഷോർ തടങ്കലിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾക്കും സാക്ഷ്യം വഹിക്കുകയെന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജോലിയാണെന്നു കരുതുന്നു". അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില ലേഖനങ്ങൾ ഇറാനിലെ കുർദിഷ് വെബ്‌സൈറ്റുകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[5]

ബുച്ചാനി കവിതകൾ ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്[19][20] 2015 ൽ യുകെ ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവ് ലൂക്കാസ് ഷ്രാങ്ക് നിർമ്മിച്ച അവാർഡ് നേടിയ ആനിമേറ്റഡ് ഹ്രസ്വ ഡോക്യുമെന്ററി ചിത്രമായ നോവെയർ ലൈൻസ്: വോയ്‌സ് ഓഫ് മനസ് ഐലൻദ് ദ്വീപിലെ കഥ പറയുന്നതാണ്.[21][22] പോസിറ്റീവ് നെഗറ്റീവ്‌സ്, ഇല്ലസ്‌ട്രേറ്റർ അലക്സ് മാൻകിവിച്ച്സ് എന്നിവരുമായി സഹകരിച്ച് ഒരു ഗ്രാഫിക് വിവരണമായ 2017 -ൽ അവാർഡ് നേടിയ ഞങ്ങൾ സ്വതന്ത്രരാകുന്നതുവരെ എന്ന ഗ്രാഫിൿ നരേറ്റീവിന്റെ സഹനിർമ്മാതാവായിരുന്നു.

ചൗക്ക, പ്ലീസ് ടെൽ അസ് ടൈം എന്ന ചിത്രം മനസ് ഐലന്റ് ഡിറ്റൻഷൻ സെന്ററിനുള്ളിൽ ബുച്ചാനി പൂർണ്ണമായും ഒരു മൊബൈൽ ഫോണിൽ ചിത്രീകരിച്ചതാണ്, അത് 2017 ജൂൺ 11 ന് സിഡ്നി ഫിലിം ഫെസ്റ്റിവലിൽ റിലീസ് ചെയ്തു. ചിത്രത്തിന്റെ അവലോകനം എഴുതിയത് അവാർഡ് നേടിയ എഴുത്തുകാരൻ അർനോൾഡ് സാബിൾ ആണ്.[23]

2018 ഫെബ്രുവരിയിൽ 2014 -ൽ ക്യാമ്പിലെ കലാപത്തിനിടെ തന്റെ സുഹൃത്ത് റെസാ ബാരതിയെ കൊലപ്പെടുത്തിയതിനെക്കുറിച്ചും തുടർന്നുള്ള സംഭവങ്ങളുടെ അനീതിയെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം ഒരു ലേഖനം എഴുതി. അവർ മദേഴ്സ്, എ പോവം ഫോർ റാസ എന്ന കവിതയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ "സൗമ്യനും ഭീമാകാരനുമായ ഉത്തമസുഹൃത്തായ" രാസയെപ്പറ്റി പറയുന്നുണ്ട്. 2018 മാർച്ചിൽ മുഴുനീള ഡോക്യുമെന്ററി ചിത്രമായ സ്റ്റോപ്പ് ദി ബോട്ട്സ്! (സർക്കാർ മുദ്രാവാക്യം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന തലക്കെട്ട്), സൈമൺ വി. കുറിയൻ സംവിധാനം ചെയ്ത, ബൂച്ചാനിയും മറ്റുള്ളവരും റിലീസ് ചെയ്തു.[24]

ആംഗസ് മക്ഡൊണാൾഡ് നിർമ്മിച്ച 2019 ലെ ഹ്രസ്വ ഡോക്യുമെന്ററി ചിത്രമായ മനസ്, പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ "മനസ് പോവം" എന്ന കവിത ചൊല്ലുന്നുണ്ട്.

നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദ മൗണ്ടൻസ്[തിരുത്തുക]

2018 ജൂലൈയിൽ പിക്കഡോർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് <i>നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടെൻസ്</i> : റൈറ്റിംഗ് ഫ്രം മനസ് പ്രിസൺ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഗദ്യത്തിലും കവിതയിലും എഴുതിയ ഇന്തോനേഷ്യയിൽ നിന്നുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബോട്ട് യാത്ര, മനസ് ദ്വീപിൽ തടവിലാക്കപ്പെട്ടതും മറ്റ് തടവുകാരുടെ ജീവിതവും (മരണവും), ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കാവൽക്കാരെയും പ്രാദേശിക പപ്പുവൻ ജനതയെയും കുറിച്ചുള്ള നിരീക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ ഇതിൽ വിവരിക്കുന്നു. ഒരു മൊബൈൽ ഫോണിൽ വാട്ട്‌സ്ആപ്പ് വഴി പേർഷ്യൻ ഭാഷയിലുള്ള ശകലങ്ങളായി പുസ്തകം ടാപ്പുചെയ്ത് അയച്ച കുറിപ്പുകൾ പേർഷ്യൻ ഭാഷയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്ത് ഓമിഡ് ടോഫിജിയൻ ആണ്. ജയിൽ ഒരു അടിച്ചമർത്തൽ (kyriarchy) (ഫെമിനിസ്റ്റ് സിദ്ധാന്തത്തിൽ നിന്ന് കടമെടുത്ത പദം) സംവിധാനമാണെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിക്കുന്നു.[25] വിവിധ തരത്തിലുള്ള അടിച്ചമർത്തലുകൾ പരസ്പരം കൂടിച്ചേരുന്നിടത്ത്; അടിച്ചമർത്തൽ തോന്നുന്നതുപോലെയല്ല, കൃത്യമായി തയ്യാറാക്കപ്പെട്ടതും ലക്ഷ്യബോധത്തോടെയുള്ളതുമാണ്, തടവുകാർക്കിടയിൽ ഒറ്റപ്പെടാനും സംഘർഷമുണ്ടാക്കാനും ഇത് നിരാശയിലേക്കും ആത്മാവ് തകർക്കുന്നതിലേക്കും നയിക്കുന്നു. ഈ കൃതിയുടെ മുഖവുരയിൽ ഓസ്ട്രേലിയൻ എഴുത്തുകാരൻ റിച്ചാർഡ് ഫ്ലാനഗൻ ബുച്ചാനിയെ "ഒരു മികച്ച ഓസ്‌ട്രേലിയൻ എഴുത്തുകാരൻ" എന്നാണ് പരാമർശിക്കുന്നത്.[26]

നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദ മൗണ്ടൻസ് 2019 ജനുവരി 31 ന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള വിക്ടോറിയൻ സമ്മാനവും നോൺ ഫിക്ഷന് വിക്ടോറിയൻ പ്രീമിയേഴ്സ് സമ്മാനവും നേടി.[27] രണ്ട് സമ്മാനങ്ങൾക്കും ബുച്ചാനിയുടെ യോഗ്യതയെക്കുറിച്ച് ചോദ്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു, കാരണം യോഗ്യത ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പൗരന്മാർക്കോ സ്ഥിര താമസക്കാർക്കോ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു, എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന് സമ്മാന അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റർമാർ ഒരു ഇളവ് നൽകി, അതിന്റെ സാഹിത്യ മികവ് അംഗീകരിക്കുന്നതിൽ ജഡ്ജിമാർ ഏകകണ്ഠമായിരുന്നു. മനസ് ദ്വീപിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നതിന്റെ കഥ ഒരു ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കഥയാണെന്ന് ജഡ്ജിമാർ കരുതിയെന്നും അവാർഡുകളുടെ ഉദ്ദേശ്യവുമായി ഇത് പൂർണ്ണമായും പൊരുത്തപ്പെടുന്നതായും വീലർ സെന്റർ ഡയറക്ടർ മൈക്കൽ വില്യംസ് പറഞ്ഞു. അവാർഡിനെത്തുടർന്ന് എഴുത്തുകാരൻ അർനോൾഡ് സാബിളിന് നൽകിയ അഭിമുഖത്തിൽ: തനിക്ക് ഇതിനെക്കുറിച്ച് പരസ്പരവിരുദ്ധമായ നിരവധി ചിന്തകളുണ്ടെങ്കിലും അത് ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ സാഹിത്യ, ക്രിയേറ്റീവ് ആർട്സ് കമ്മ്യൂണിറ്റിയുടെയും ഇക്കാര്യത്തിൽ സർക്കാരിനോട് യോജിക്കാത്ത എലാവരുടെയും ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്താവനയായാണ് താൻ കാണുന്നതെന്നും ബുച്ചാനി പറഞ്ഞു.

2019 ഏപ്രിലിൽ ഈ പുസ്തകത്തിന് ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസ് പ്രീമിയേഴ്‌സ് ലിറ്റററി അവാർഡുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക അവാർഡ് ലഭിച്ചു, ഇതിനെ തെരഞ്ഞെടുത്തവർ ഇതിനെ "സ്വന്തമായി ഒരു മികച്ച സാഹിത്യകൃതി" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു, കൂടാതെ "... സാഹചര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധേയമാണ് അതിന്റെ നിർമ്മാണം... [ഒപ്പം] ... ശ്രദ്ധേയവും ഞെട്ടിക്കുന്നതുമായ ഉള്ളടക്കവും ആണിതിന്റെ" എന്നും അവർ പറഞ്ഞു.[28]

മെയ് 2-ന്, ഈ കൃതിക്ക് നോൺ-ഫിക്ഷൻ ഇതര പുസ്തകത്തിനുള്ള ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ബുക്ക് ഇൻഡസ്ട്രി അവാർഡ് (ABIA) ലഭിച്ചു.

ആ പുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി പ്രധാനമായും ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ ചിത്രീകരിക്കാൻ പോകുന്ന ഒരു ചലച്ചിത്രം 2021 ൽ നിർമ്മിക്കാൻ പോകുന്നുണ്ട്. ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി പുതിയ സിനിമ തന്റെ മുൻ കൃതികളും സഹ അഭയാർഥികളുടെ കൃതികളും ഉൾപ്പെടുത്തുമെന്ന് ബുച്ചാനി പറഞ്ഞു.

റോഡ് റത്‌ജെൻ സംവിധാനം ചെയ്യുന്ന ഈ ചിത്രം ടൊറന്റോ ഇന്റർനാഷണൽ ഫിലിം ഫെസ്റ്റിവലുമായി (ടിഫ്എഫ്) സഹകരിച്ച് വെർച്വൽ 15-ാമത് ഒന്റാറിയോ ക്രിയേറ്റ്സ് ഇന്റർനാഷണൽ ഫിനാൻസിംഗ് ഫോറത്തിനായി (iff) തിരഞ്ഞെടുത്ത പ്രോജക്റ്റുകളിലൊന്നായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. ബുച്ചാനി (സ്റ്റോറി കൺസൾട്ടന്റിന്റെയും അസോസിയേറ്റ് പ്രൊഡ്യൂസറുടെയും വേഷങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നയാൾ), എഴുത്തുകാരനും നിർമ്മാതാവുമായ സ്കോസ് അർമോണ്ട് എന്നിവരുമായി സഹകരിച്ച് രത്‌ജെൻ പ്രവർത്തിക്കും. [29]

റിമൈൻ (വീഡിയോ ഇൻസ്റ്റാളേഷൻ)[തിരുത്തുക]

ഇറാനിയൻ വംശജനായ മെൽബൺ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ ഹോഡാ അഫ്ഷറുമായി ബുച്ചാനി സഹകരിച്ച് രണ്ട് ചാനൽ വീഡിയോ വർക്കായ റിമൈൻ-ൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെയും ഇറാനിയൻ കവി ബിജാൻ ഇലാഹിയുടെയും സംസാര കവിതകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. അഫ്ഷർ അവരുടെ രീതിയെ "അരങ്ങേറിയ ഡോക്യുമെന്ററി" എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്, അതിൽ ദ്വീപിലെ പുരുഷന്മാർക്ക് "അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് അവരുടെ വിവരണങ്ങൾ വീണ്ടും നടപ്പിലാക്കാനും അവരുടെ കഥകൾ വിവരിക്കാൻ സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു." സിഡ്നിയിലെ മ്യൂസിയം ഓഫ് കണ്ടംപററി ആർട്ട് ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ നടന്ന പ്രിമാവേര 2018 എക്സിബിഷന്റെ ഭാഗമായി 2018 നവംബർ 9 മുതൽ 2019 ഫെബ്രുവരി 3 വരെ വീഡിയോ കാണിച്ചു. പൊതുജനങ്ങൾ കഷ്ടപ്പാടുകളെക്കുറിച്ചുള്ള ചിത്രങ്ങളിൽ നിന്നും പത്രപ്രവർത്തനങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തരായതിനുശേഷം, കലയ്ക്ക് കൂടുതൽ ശക്തമായ രീതിയിൽ വീട്ടിലെത്താൻ കഴിയുമെന്ന് അഫ്ഷറും ബുച്ചാനിയും വിശ്വസിക്കുന്നു.[30] റിമെയ്ൻ പ്രോജക്ടിന്റെ ഭാഗമായി അഫ്ഷർ എടുത്ത അവാർഡ് നേടിയ ഛായാചിത്രത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതിയ ബൂച്ചാനി പറയുന്നത്, "മനസ് ജയിൽ സിദ്ധാന്തം" ഉപയോഗിച്ച്" കൊളോണിയലിസത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട് കാണാത്ത പുതിയ കലാപരമായ ഭാഷ" സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായാണ് ഈ പദ്ധതി എന്നാണ്.

മനസ് (നാടകം)[തിരുത്തുക]

ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് ഇറാനിൽ നിന്ന് പലായനം ചെയ്ത എട്ട് ഇറാനികളുടെ കഥ പറയുന്ന നാടകകൃത്ത് നസാനിൻ സഹാമിസാദെ 2017 ൽ എഴുതിയ മനസ് എന്ന നാടകത്തിന്റെ വിഷയങ്ങളിലൊന്നാണ് ബുച്ചാനി. ഇറാനിലെ അവരുടെ ജീവിത കഥകളും മനസിലെ തടങ്കലിൽ വെച്ചതിന്റെ അനുഭവങ്ങളും, 2014 ഫെബ്രുവരിയിലെ കലാപത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ, അവരിൽ ഒരാളായ റെസാ ബാരതിയെ നാട്ടുകാർ കൊലപ്പെടുത്തിയതിലേക്ക് നയിച്ചതും ഇതിലുണ്ട്. 2017 ഫെബ്രുവരി-മാർച്ച് മാസങ്ങളിൽ ടെഹ്‌റാനിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഇത്, സിറ്റി തിയേറ്റർ കോംപ്ലക്‌സിലെ കഷ്കായ് ഹാളിൽ ഒരു മാസത്തോളം കളിച്ചു, ഇറാൻ ഉപ വിദേശകാര്യമന്ത്രി അബ്ബാസ് അരാച്ചി, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ നയതന്ത്രജ്ഞർ എന്നിവരുൾപ്പെടെ 3000 ത്തോളം ആൾക്കാർ അതു കണ്ടു. ബംഗ്ലാദേശിൽ 2017 ഒക്ടോബറിൽ ധാക്കയിലും ചിറ്റഗോംഗിലെ ചിറ്റഗോംഗ് ശില്പകല അക്കാദമിയിലും ഇതു കളിച്ചു. അടുത്തിടെ ബംഗ്ലാദേശിൽ സംരക്ഷണം തേടിയ മ്യാൻമറിൽ നിന്നുള്ള റോഹിംഗ്യൻ അഭയാർഥികളോട് അനുകമ്പയും ഐക്യദാർഢ്യവും പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനാണ് അന്താരാഷ്ട്ര പര്യടനത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ് ഇത് അവതരിപ്പിച്ചതെന്ന് നാടകകൃത്ത് സഹാമിസാദെ പറഞ്ഞു.[31] 2019 മാർച്ചിൽ നടക്കുന്ന അഡ്‌ലെയ്ഡ് ഫെസ്റ്റിവലിൽ ഇത് രചയിതാവ് സംവിധാനം ചെയ്യുകയും വെർബാറ്റിം തിയറ്റർ ഗ്രൂപ്പ് നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്യും.[32]

അവാർഡുകളും അംഗീകാരങ്ങളും[തിരുത്തുക]

  • 2016 ഒക്ടോബറിൽ ഡയസ്പോറ സിമ്പോസിയം സോഷ്യൽ ജസ്റ്റിസ് അവാർഡ്.[33]
  • 2017 ലെ ജേണലിസം വിഭാഗത്തിൽ സെൻസർഷിപ്പിന്റെ അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുള്ള അവാർഡിനായുള്ള നാളെണ്ണത്തിന്റെ ഷോർട്ട്‌ലിസ്റ്റിൽ.[34]
  • "അഭയാർഥികളുടെ ക്ഷേമത്തിൽ നിസ്വാർത്ഥവും ഗണ്യമായ സംഭാവനയും" നൽകിയതിന് അഭയാർഥികൾക്കായി ഗ്രാമീണ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാർ സമ്മാനിച്ച ടമ്പ അവാർഡ്, 2018 ഏപ്രിൽ.[35]
  • ദി ഗാർഡിയൻ, ദി സാറ്റർഡേ പേപ്പർ എന്നിവയിൽ പ്രവർത്തിച്ചതിന് ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ ഓസ്‌ട്രേലിയ 2017 മീഡിയ അവാർഡ്.[36]
  • STARTTS ഹ്യൂമാനിറ്റേറിയൻ അവാർഡ് (മീഡിയ), “മാധ്യമങ്ങൾ, മാധ്യമപ്രവർത്തകർ അല്ലെങ്കിൽ മാധ്യമ ഉദ്യോഗസ്ഥർ അഭയാർഥി പ്രശ്നങ്ങളെ പിന്തുണയ്ക്കുക, മുൻ‌ഗണന നൽകുക കൂടാതെ / അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം വളർത്തുക” എന്നിവയ്ക്ക്.[37]
  • വോൾട്ടയർ അവാർഡ്, എമ്പ്റ്റി ചെയർ അവാർഡ്, 2018 ജൂലൈയിൽ ലിബർട്ടി ഓസ്‌ട്രേലിയ നൽകി.[38]
  • ജേണലിസത്തിനുള്ള അന്ന പൊളിറ്റ്കോവ്സ്കയ അവാർഡ്, ഒക്ടോബർ 2018.
  • സർ റൊണാൾഡ് വിൽസൺ മനുഷ്യാവകാശ അവാർഡ്, ഒക്ടോബർ 2018.[39]
  • സാഹിത്യത്തിനുള്ള വിക്ടോറിയൻ സമ്മാനവും നോൺ ഫിക്ഷന് വിക്ടോറിയൻ പ്രീമിയേഴ്സ് സമ്മാനവും, 2019 ജനുവരി, നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദ മൗണ്ടൻ: റൈറ്റിംഗ് ഫ്രം ദ മനസ് പ്രിസൺ.[27]
  • പ്രത്യേക അവാർഡ്, ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസ് പ്രീമിയേഴ്സ് ലിറ്റററി അവാർഡ്, 2019 ഏപ്രിൽ, നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടെയ്ൻസ്.[28]
  • ജനറൽ നോൺ-ഫിക്ഷൻ ബുക്ക് ഓഫ് ദി ഇയർ, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ബുക്ക് ഇൻഡസ്ട്രി അവാർഡ്, 2019 ഏപ്രിൽ, നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടൻസ്.
  • നാഷണൽ ബയോഗ്രഫി അവാർഡ്, ഓഗസ്റ്റ് 2019, നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടൻസ്.[40]
  • ഓഡിയോബുക്ക് ഓഫ് ദ ഇയർ, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ബുക്ക് ഇൻഡസ്ട്രി അവാർഡ്, 2020 നോ ഫ്രണ്ട് ബട്ട് ദി മൗണ്ടെൻസ്.[41]
  • ആർട്ടിസ്റ്റ് ആംഗസ് മക്ഡൊണാൾഡ് വരച്ച ബുച്ചാനിയുടെ ഛായാചിത്രം 2020 ൽ ഓസ്ട്രേലിയൻ ഛായാചിത്ര കലാ പുരസ്കാരമായ ആർക്കിബാൾഡ് സമ്മാനത്തിൽ പീപ്പിൾസ് ചോയ്സ് അവാർഡ് നേടി.[42][43]

കൃതികളുടെ പട്ടിക[തിരുത്തുക]

ചലച്ചിത്രവും വിവരണകൃതികളും[തിരുത്തുക]

കവിത[തിരുത്തുക]

  • "Behrouz Boochani". (Prose and poetry). Writing through Fences. Archived from the original on 17 February 2019. Retrieved 17 February 2019.{{cite web}}: CS1 maint: others (link)
  • "The Black Kite; and, The Deep Dark". 2015. Archived from the original on 2019-02-10. Retrieved 2021-06-12. (കവിതകൾ)
  • "Untitled". 2016. (കവിത)
  • നമ്മുടെ അമ്മമാർ, റെസയുടെ കവിത . (കവിത)

ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2021-08-10. Retrieved 2021-06-12.
  2. ↑ "Behrouz Boochani". Pan MacMillan. Retrieved 13 February 2019.
  3. ↑ 3.0 3.1 The Pacific Solution: What can we learn from the case of Behrouz Boochani?. Melbourne University. Retrieved 5 April 2017.
  4. ↑ "Behrouz Boochani". Refugee Alternatives. 23 January 2017. Archived from the original on 29 June 2017. Retrieved 19 February 2019.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Popescu, Lucy (December 2016). "Behrouz". Literary Review (449). Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 3 February 2018.
  6. ↑ Boochani, Behrouz (October 2018). No friend but the Mountains: Writing from Manus Prison. Translated by Tofighian, Omid. Picador Australia. ISBN 9781760555382.
  7. ↑ "Australia: Process Kurdish Iranian journalist's asylum claim". PEN International. 10 November 2016. Archived from the original on 2019-02-14. Retrieved 14 February 2019.
  8. ↑ "Across the Void: Behrouz Boochani". Radio4all.net. Autonomous Action Radio. 7 November 2016. Retrieved 11 February 2019. (Download available)
  9. ↑ Bandt, Adam (13 February 2017). "Statements by Members: Mr Behrouz Boochani". Open Australia. Retrieved 19 April 2017.
  10. ↑ Boochani, Behrouz; Tofighian, Omid (2018). "The Last Days in Manus Prison" (Summer 2018). Meanjin Quarterly. Archived from the original on 9 March 2019. Retrieved 23 February 2019. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  11. ↑ Boochani, Behrouz. "A message from Behrouz Boochani, Kurdish refugee and independent journalist". Asylum Seeker Resource Centre. Archived from the original on 3 February 2019. Retrieved 3 February 2019.
  12. ↑ Boochani, Behrouz (18 May 2018). "2018 Human Rights Dinner keynote address by Behrouz Boochani (full text)". Human Rights Law Centre. Retrieved 2 February 2019.
  13. ↑ Germian, Roza; Calvert, Alana (15 November 2018). "Australian people not cruel just 'manipulated by government': Behrouz Boochani". Retrieved 3 February 2019.
  14. ↑ "Australian Story". ABC iview. Retrieved 10 April 2019.
  15. ↑ "Behrouz Boochani: Writing from Manus Prison". WORD Christchurch. Archived from the original on 16 January 2020. Retrieved 17 November 2019.
  16. ↑ "Behrouz Boochani to become research fellow at UC". University of Canterbury. 24 July 2020. Archived from the original on 24 July 2020. Retrieved 24 July 2020.
  17. ↑ "Behrouz Boochani:Kurdish journalist and human rights defender currently held on Manus Island". HuffPost. Archived from the original on 24 August 2017. Retrieved 2 February 2019.
  18. ↑ Boochani, Behrouz (23 June 2016). "Mehdi Savari: Actor, Prisoner, And Improbable Star Of Manus Island". New Matilda. Retrieved 13 February 2019.
  19. ↑ Boochani, Behrouz (1 November 2016). "Untitled". Cordite Poetry Review. Archived from the original on 13 September 2018. Retrieved 10 February 2019.
  20. ↑ "The Black Kite and the Deep Dark by Behrouz Boochani". PEN International. 10 October 2015. Archived from the original on 10 February 2019. Retrieved 10 February 2019.
  21. ↑ Schrank, Lukas (2015). "Nowhere Lines: Voices of Manus Island". 99 Media. Archived from the original on 5 November 2018. Retrieved 10 February 2019.
  22. ↑ "Nowhere Lines". Lucas Schrank. Retrieved 17 February 2019.
  23. ↑ Zable, Arnold. "Across the Void: Behrouz Boochani". Autonomous Action Radio. Archived from the original on 2017-04-06. Retrieved 5 April 2017.
  24. ↑ "Stop the Boats". 18 December 2018. Retrieved 17 February 2019.
  25. ↑ Boochani, Behrouz (2017). Translated by Omid Tofighian. "A Kyriarchal System: New Colonial Experiments/New Decolonial Resistance". 9th Annual Maroon Conference Magazine. Charles Town Maroon Council: 20–22. ISSN 0799-4354. Retrieved 17 February 2019.
  26. ↑ Allahyari, Keyvan; Rae, Paul (1 February 2019). "Behrouz Boochani's literary prize cements his status as an Australian writer". The Conversation. Archived from the original on 2 February 2019. Retrieved 2 February 2019.
  27. ↑ 27.0 27.1 "Victorian Premier's Literary Awards 2019". The Wheeler Centre. Archived from the original on 2018-12-29. Retrieved 31 January 2019.
  28. ↑ 28.0 28.1 "2019 Special Award". State Library of NSW. 24 April 2019. Retrieved 2 May 2019.
  29. ↑ "Rodd Rathjen signs to direct iff project 'No Friend But The Mountains'". Screen Daily. 1 September 2020. Retrieved 2 September 2020.
  30. ↑ 30.0 30.1 Robson, Megan (6 November 2018). "Why is identity important today?". MCA. Retrieved 13 February 2019.
  31. ↑ "Nandimukh-Organized Fest in Chittagong Shilpakala Academy: 'Manus' Performed in Bangladesh". Iran Theater. 8 November 2017. Retrieved 18 February 2019.
  32. ↑ "Manus". Adelaide Festival. Archived from the original on 1 February 2019. Retrieved 1 February 2019.
  33. ↑ Uni Melbourne blog
  34. ↑ "Freedom of Expression Awards 2017". Index on Censorship. Index on Censorship. November 2016. Retrieved 18 April 2017.
  35. ↑ "RAR National Conferences". Rural Australians for Refugees. Archived from the original on 2021-06-12. Retrieved 17 February 2019. Minutes here Archived 2021-06-12 at the Wayback Machine.
  36. ↑ McDonald, Willa. "A call to action: Behrouz Boochani's Manus Island prison narratives (Abstract)". Macquarie University. Archived from the original on 1 February 2019. Retrieved 1 February 2019.
  37. ↑ "Humanitarian Awards 2017". STARTTS (NSW Service for the Treatment and Rehabilitation of Torture and Trauma Survivors). Retrieved 17 February 2019.
  38. ↑ "Empty Chair Award: Behrouz Boochani (Voltaire Award Dinner 2018)". Liberty Victoria. Archived from the original on 9 April 2018. Retrieved 2 February 2019.
  39. ↑ "Behrouz Boochani Receives Sir Ronald Wilson Human Rights Award". Australian Council for International Development. 29 October 2018. Archived from the original on 2021-06-12. Retrieved 17 February 2019.
  40. ↑ "'Impassioned letter' from Manus Island wins 2019 National Biography Award". State Library of NSW. 12 August 2019. Retrieved 12 August 2019.
  41. ↑ "'Bluey: The Beach' wins 2020 ABIA Book of the Year". Books+Publishing (in ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2020-05-13. Retrieved 2020-05-14.
  42. ↑ "Archibald prize 2020: Angus McDonald's portrait of Behrouz Boochani wins people's choice award". The Guardian. 16 December 2020. Retrieved 16 December 2020.
  43. ↑ "Portrait of Behrouz Boochani by Angus McDonald wins Archibald people's choice award". ABC News (Australian Broadcasting Corporation). 16 December 2020. Retrieved 16 December 2020.
  44. ↑ numerous narrators (March 2017). "Narrated story". In Green, Michael; Dao, Andre; Neville, Angelica; Affleck, Dana; Merope, Sienna (eds.). They cannot take the sky: Stories from detention. Allen & Unwin. ISBN 9781760292805. An award-winning travelling exhibition of the same name, based on the book, was produced by Behind the Wire.

അധികവായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]


"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ബെഹ്രൂസ്_ബുച്ചാനി&oldid=3905452" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്