Jump to content

ബനാനാ യോഷിമോട്ടോ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ബനാനാ യോഷിമോട്ടോ
ജന്മനാമം
吉本 ばなな
ജനനംമഹോക്കോ യോഷിമോട്ടോ
(1964-07-24) ജൂലൈ 24, 1964  (60 വയസ്സ്)
ടോക്യോ, ജപ്പാൻ
തൊഴിൽനോവലിസ്റ്റ്
ദേശീയതജാപ്പനീസ്
Period1987–present
Genreആഖ്യായിക
വെബ്സൈറ്റ്
ഔദ്യോഗിക വെബ്സൈറ്റ് Edit this at Wikidata

ബനാന യോഷിമോട്ടോ (吉本 ばなな, യോഷിമോട്ടോ ബനാന, ജനനം 24 ജൂലായ് 1964) എന്നത് ജാപ്പനീസ് എഴുത്തുകാരി ആയ മഹോക്കോ യോഷിമോട്ടോയുടെ തൂലികാനാമമാണ്.


ജീവചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

1964 ജൂലൈ 24 ന് ടോക്കിയോയിൽ ജനിച്ച യോഷിമോട്ടോ ഒരു ലിബറൽ കുടുംബത്തിലാണ് വളർന്നത്. അവളുടെ പിതാവ് കവിയും നിരൂപകനുമായ തകാകി യോഷിമോട്ടോ ആണ്, അവളുടെ സഹോദരി ഹരുണോ യോയ്‌ക്കോ ജപ്പാനിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു കാർട്ടൂണിസ്റ്റാണ് .

യോഷിമോട്ടോ നിഹോൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയുടെ കോളേജ് ഓഫ് ആർട്ടിൽ നിന്ന് സാഹിത്യത്തിൽ ബിരുദം നേടി. അവിടെയായിരിക്കുമ്പോൾ, വാഴപ്പൂക്കളോടുള്ള ഇഷ്ടത്തെത്തുടർന്ന് അവൾ " ബനാന " എന്ന ഓമനപ്പേര് സ്വീകരിച്ചു, ഈ പേര് "ചന്തമുള്ളതും" "ഉദ്ദേശ്യപൂർവ്വം ഉഭയലിംഗമുള്ളവയും" ആയി അവൾ അംഗീകരിക്കുന്നു. [1]

യോഷിമോട്ടോ തന്റെ വ്യക്തിജീവിതം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയും റോൾഫിംഗ് എന്ന ചികിത്സാ രീതിയുടെ സർട്ടിഫൈഡ് പ്രാക്ടീഷണർ ആയ തന്റെ ഭർത്താവ് ഹിരോയോഷി തഹാറ്റയെക്കുറിച്ചോ മകനെക്കുറിച്ചോ (2003-ൽ ജനിച്ചത്) കാര്യമായൊന്നും വെളിപ്പെടുത്തുന്നില്ല. ഓരോ ദിവസവും അവൾ തന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ എഴുതാൻ അരമണിക്കൂർ എടുക്കും. അവൾ പറയുന്നു, "ഞാൻ ഈ കഥകൾ മിക്കവാറും തമാശയ്ക്ക് എഴുതുന്നതിനാൽ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നുന്നു."  2008 നും 2010 നും ഇടയിൽ, ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കുന്ന ആരാധകർക്കായി അവൾ ഒരു ഓൺലൈൻ ജേണൽ നടത്തിയിരുന്നു . [2]

എഴുത്ത് ജീവിതം

[തിരുത്തുക]

1987-ൽ ഒരു ഗോൾഫ് ക്ലബ്ബ് റെസ്റ്റോറന്റിൽ പരിചാരികയായി ജോലി ചെയ്യുമ്പോഴാണ് യോഷിമോട്ടോ തന്റെ എഴുത്ത് ജീവിതം ആരംഭിച്ചത്.

കിച്ചൻ (1988) എന്ന അവളുടെ ആദ്യ കൃതിക്ക് ജപ്പാനിൽ മാത്രം 60-ലധികം പതിപ്പുകൾ ഇറങ്ങി. അതിൻ്റെ രണ്ട് ചലച്ചിത്രാവിഷ്കാരങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്: ഒരു ജാപ്പനീസ് ടിവി സിനിമ [3] കൂടാതെ 1997-ൽ ഹോങ്ങ് കോങ്ങിലെ സംവിധായകനായ ഹോ യിം ഹോങ്കോങ്ങിൽ നിർമ്മിച്ച വോ ഐ ചു ഫാങ് എന്ന കൂടുതൽ വ്യാപകമായി റിലീസ് ചെയ്ത പതിപ്പും [4] .

1987 നവംബറിൽ, യോഷിമോട്ടോ കിച്ചണിനുള്ള ആറാമത്തെ കൈൻ ന്യൂകമർ റൈറ്റേഴ്സ് പ്രൈസ് നേടി; 1988-ൽ ഈ നോവൽ മിഷിമ യുകിയോ പ്രൈസിനായി നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്യപ്പെട്ടു, 1989-ൽ പുതിയ കലാകാരന്മാർക്കുള്ള 39-മത് വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിയുടെ കലാ പ്രോത്സാഹന സമ്മാനം ലഭിച്ചു. [5] 1988-ൽ (ജനുവരി), അടുക്കളയുടെ മിക്ക പതിപ്പുകളിലും ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള മൂൺലൈറ്റ് ഷാഡോ എന്ന നോവലിന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള 16-ാമത് ഇസുമി ക്യോക സമ്മാനവും അവർ നേടി.

അവളുടെ മറ്റൊരു നോവലായ ഗുഡ്‌ബൈ സുഗുമി (1989) സമ്മിശ്ര നിരൂപണങ്ങൾ നേടിയെങ്കിലും 1990 -ൽ ജുൻ ഇച്ചിക്കാവ സംവിധാനം ചെയ്‌ത സിനിമയായി. [6]

പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

അവളുടെ കൃതികളിൽ പന്ത്രണ്ട് നോവലുകളും ഏഴ് ലേഖന ശേഖരങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു ( പൈനാപ്പിൾ പുഡ്ഡിംഗ്, സോങ്ങ് ഫ്രം ബനാന എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ) അവ ഒരുമിച്ച് ലോകമെമ്പാടും ആറ് ദശലക്ഷത്തിലധികം കോപ്പികൾ വിറ്റു. [7] അവളുടെ സാഹിത്യ സൃഷ്ടിയുടെ തീമുകളിൽ സ്നേഹവും സൗഹൃദവും, വീടിന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും ശക്തി, മനുഷ്യന്റെ ആത്മാവിൽ നഷ്ടം വരുത്തുന്ന സ്വാധീനം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

1998-ൽ, സംഗീതജ്ഞൻ മാസിമോ മിലാനോയുടെRyuichi Sakamoto എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ഇറ്റാലിയൻ പതിപ്പിന് അവർ അവതാരിക എഴുതി.

2013-ൽ, അനൻ എന്ന വനിതാ മാസികയ്‌ക്കായി യോഷിമോട്ടോ, ഗായികയും നടനുമായ ലീ സ്യൂങ്-ഗി കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമായ ഷാൽ വീ ലൗ? (僕たち、恋愛しようか?) എന്ന ഒരു സീരിയൽ നോവൽ എഴുതി. ഒരു കൊറിയൻ ഗായികയെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന അവളുടെ ആദ്യ കൃതി ആയ അത് ഒരു പ്രണയ നോവൽ ആയിരുന്നു. [8] [9]

എഴുത്ത് ശൈലി

[തിരുത്തുക]

"സമകാലിക ജപ്പാനിലെ യുവ ജാപ്പനീസ് യുവാക്കളുടെ തളർച്ച", "ഭയങ്കരമായ അനുഭവങ്ങൾ ഒരു വ്യക്തിയുടെ ജീവിതത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്ന രീതി" എന്നിവയാണ് തന്റെ രണ്ട് പ്രധാന തീമുകൾ എന്ന് യോഷിമോട്ടോ പറയുന്നു. [10]

അവളുടെ കൃതികൾ യുവാക്കൾ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ, നഗര അസ്തിത്വവാദം, ഭാവനയ്ക്കും യാഥാർത്ഥ്യത്തിനും ഇടയിൽ കുടുങ്ങിയ കൗമാരക്കാർ എന്നിവയെ വിവരിക്കുന്നു. അവളുടെ കൃതികൾ യുവാക്കളെയും കലാപകാരികളെയും മാത്രമല്ല, ഹൃദയത്തിൽ ഇപ്പോഴും ചെറുപ്പമായിരിക്കുന്ന മുതിർന്നവരെയും ലക്ഷ്യമിടുന്നു. യോഷിമോട്ടോയുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾ, ക്രമീകരണങ്ങൾ, ശീർഷകങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് ആധുനികവും അമേരിക്കൻ സമീപനവുമുണ്ട്, എന്നാൽ അവയുടെ കാമ്പ് ജാപ്പനീസ് ആണ്. അവൾ വായനക്കാരെ വ്യക്തിപരമായും സൗഹാർദ്ദപരമായും, ഊഷ്മളതയോടും നിഷ്കളങ്കതയോടും കൂടി അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു, തടികൊണ്ടുള്ള തറകളുടെ ഞരക്കമോ ഭക്ഷണത്തിന്റെ സുഖകരമായ മണമോ പോലുള്ള ലളിതമായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് എഴുതുന്നു. ഭക്ഷണവും സ്വപ്നങ്ങളും അവളുടെ ജോലിയിൽ ആവർത്തിച്ചുള്ള വിഷയങ്ങളാണ്, അവ പലപ്പോഴും ഓർമ്മകളുമായും വികാരങ്ങളുമായും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തന്റെ കലാപരമായ പ്രചോദനത്തിൽ ഭൂരിഭാഗവും സ്വന്തം സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതെന്നും എപ്പോഴും ഉറങ്ങാനും സ്വപ്നങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ജീവിതം നയിക്കാനുമാണ് താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്നും യോഷിമോട്ടോ സമ്മതിക്കുന്നു. [11]

അമേരിക്കൻ എഴുത്തുകാരനായ സ്റ്റീഫൻ കിംഗ് ആണ് തന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന സ്വാധീനങ്ങളിലൊന്ന് എന്ന് അവർ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭയാനകമല്ലാത്ത കഥകളിൽ നിന്ന് അവർ പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടു എന്നവർ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പിൽക്കാലത്ത് അവളുടെ എഴുത്തിനെ ട്രൂമാൻ കപ്പോട്ടിന്റെയും ഐസക് ബാഷെവിസ് ഗായകന്റെയും സ്വാധീനം കൂടുതൽ സ്വാധീനിച്ചു.  മംഗ കലാകാരൻ യുമിക്കോ ഒഷിമയും അവരുടെ ഒരു പ്രചോദനമായിരുന്നു. [12]

അവാർഡുകൾ

[തിരുത്തുക]

1987-ൽ, യോഷിമോട്ടോ, കിച്ചൻ എന്ന കൃതിക്ക്, കൈയൻ ന്യൂകമർ റൈറ്റർ സമ്മാനം നേടി. 1988-ൽ, മൂൺലൈറ്റ് ഷാഡോയ്ക്ക് സാഹിത്യത്തിനുള്ള 16-ാമത് ഇസുമി ക്യോക സമ്മാനം അവർക്ക് ലഭിച്ചു . അടുത്ത വർഷം, അവൾ രണ്ട് അംഗീകാരങ്ങൾ കൂടി നേടി: പുതിയ കലാകാരന്മാർക്കുള്ള 39-ാമത് വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രിയുടെ കലാ പ്രോത്സാഹന സമ്മാനം (1988 സാമ്പത്തിക വർഷത്തേക്ക്), കിച്ചനും, ഉതകത/സാങ്ച്വറിക്കും. 2- ാമത് യമമോട്ടോ ഷുഗോറോ സമ്മാനം, ഗുഡ്ബൈ സുഗുമിക്ക് അവൾ നേടി . 1995-ൽ, അവളുടെ ആദ്യത്തെ മുഴുനീള നോവലായ അമൃതയ്ക്ക് അഞ്ചാമത് മുരസാക്കി ഷിക്കിബു സമ്മാനം നേടി . 2000-ൽ, തെക്കേ അമേരിക്കയിൽ നടക്കുന്ന കഥകളുടെ സമാഹാരമായ ഫ്യൂറിൻ ടു നമ്പേയ്‌ക്ക്, അവൾക്ക് പത്താം ബങ്കമുറ ഡ്യൂക്സ് മാഗോട്ട്സ് സാഹിത്യ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.

ജപ്പാന് പുറത്ത്, അവർക്ക് ഇറ്റലിയിൽ സമ്മാനങ്ങൾ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്: 1993 ലെ സ്കാനോ സാഹിത്യ സമ്മാനം, 1996 ലെ ഫെൻഡിസൈം സാഹിത്യ സമ്മാനം, 1999 ലെ സാഹിത്യ സമ്മാനം മഷെറ ഡി അർജന്റോ, 2011ലെ കാപ്രി അവാർഡ്. [13]

2011 ലെ മാൻ ഏഷ്യൻ ലിറ്റററി പ്രൈസിന്റെ പട്ടികയിൽ ദ ലേക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.

റഫറൻസുകൾ

[തിരുത്തുക]
  1. "Banana Yoshimoto". Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 2009-02-11. Retrieved 2008-06-19.
  2. Yoshimoto, Banana. "My Journal". Archived from the original on 2017-03-17. Retrieved 2017-03-16.
  3. Morita, Yoshimitsu (1989-10-29), Kitchen (Drama, Romance), Wako International, retrieved 2021-11-25
  4. Yim, Ho (Director) (1997). Kitchen. IMDb.
  5. "Banana Yoshimoto". Counterpoint Press. 3 May 2016. Archived from the original on August 19, 2016. Retrieved July 30, 2016.
  6. Ichikawa, Jun (Director) (1990). Tsugumi. IMDb. Archived from the original on 2019-12-13. Retrieved 2018-07-01.
  7. Copeland, Rebecca L. (2006). Woman Critiqued: Translated Essays on Japanese Women's Writing. University of Hawaii Press. p. 167. ISBN 0-8248-2958-1. Archived from the original on 2016-05-29. Retrieved 2015-10-18.
  8. Lee, KyungNam (April 1, 2013). "Lee Seung Gi to Appear as Lead in New Yoshimoto Banana Novel". mwave. Archived from the original on December 8, 2015. Retrieved November 30, 2015.
  9. Lent, Jesse (April 2, 2013). "Lee Seung Gi To Appear As Hero In Upcoming Banana Yoshimoto Romance Novel 'Shall We Love' For Women's Magazine Anan". kpopstarz.com. Archived from the original on December 8, 2015. Retrieved November 30, 2015.
  10. "Banana Yoshimoto and the young". March 26, 2012. Archived from the original on November 4, 2013. Retrieved November 3, 2013.
  11. Treat, John Whittier (Summer 1993). "Yoshimoto Banana Writes Home: Shojo Culture and the Nostalgic Subject". Journal of Japanese Studies. 19 (2): 353–387. doi:10.2307/132644. JSTOR 132644.
  12. Schodt, Frederik L. (2011). Dreamland Japan : writings on modern manga. Berkeley, California. p. 292. ISBN 978-1-933330-95-2. OCLC 731210677.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  13. "Banana Yoshimoto wins Italian literary prize". Melville House. 26 May 2011. Archived from the original on 2022-11-24. Retrieved 13 July 2021.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ബനാനാ_യോഷിമോട്ടോ&oldid=4100311" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്