ഫ്രഞ്ച് ഇന്ത്യ

ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ടത്തിൽ ചിതറി കിടന്ന ഫ്രഞ്ച് കോളനി പ്രദേശങ്ങളെ ചേർത്ത് ഫ്രഞ്ച് ഇന്ത്യ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.1950ലും 1954ലും ഈ പ്രദേശങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ യൂണിയനിൽ ലയിച്ചു.കൊറാമണ്ടൽ തീരപ്രദേശത്തെ പോണ്ടിചേരി,കാരക്കൽ,യാനം എന്നീ പ്രദേശങ്ങളും മലബാർ തീരപ്രദേശത്തെ മാഹി ബംഗാളിലെ ചാന്ദേർനഗർ എന്നീ പ്രദേശങ്ങളും ഫ്രഞ്ച് ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു.ഫ്രഞ്ച് ഇന്ദ്യയിലെ ധാരാളം ലോഡ്ജുകളും(വ്യാപാര സ്ഥലങ്ങൾ) ഉൽപ്പെട്ടിരുന്നു.1816നു ശേഷം ഈ പ്രദേശങ്ങൾക്ക് കച്ചവടപ്രധാന്യം വരികയും ഇവ ബ്രിട്ടീഷ് അധികാരത്തിൻ കീഴിൽ വരികയും ചെയ്തു.

ചരിത്രം

16ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പകുതിയിൽ രാജാവായ ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമൻ റോൺ (Rouen) രാജ്യത്തെ വ്യാപാരികളെ രണ്ട് കപ്പലിൽ കിഴക്കൻ തീരപ്രദേശത്തേക്ക് അയാക്കുകയും അങ്ങനെ ഇന്ത്യയിലാദ്യമായി ഫ്രഞ്ചുകാർ എത്തുകയും ചെതു.1604ൽ ഒരു കമ്പനി വ്യാപാരത്തിനു രാജാവായ ഹെന്രി നാലാമനിൽ നിന്നും പേറ്റന്റ് വാങ്ങിയെങ്ങിലും ആ ശ്രമം പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്തു. 1667ൽ ഫ്രഞ്ച് ഇന്ത്യ കമ്പനി മറ്റൊറു പര്യവേഷകരെ ഫ്രാങ്കോയിസ് കാറോണിന്റെ(ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ മറ്റൊറു പേർഷ്യൻ നാമം മാർകാറ എന്നാണു) നേതൃത്വത്തിൽ അയക്കുകയും 1668ൽ സൂററ്റിൽ എത്തിച്ചേരുകയും അവിടെ ആദ്യത്തെ ഫ്രഞ്ച് ഫാക്ടറി സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.1669ൽ മസൂലി പട്ടണത്തിൽ മറ്റൊരു ഫ്രഞ്ച് ഫാക്ടറി സ്ഥാപിച്ചു.1672ൽ സെന്റ് തോമസ് ഇവിടം എറ്റെടുത്തു എന്നാൽ ഡച്ചുകാർ ഈ സ്ഥലം ഇവരിൽ നിന്നും കൈയ്യടക്കി.1692ൽ ബംഗാളിലെ മുഗൾ ഗവർണറായിരുന്ന ഷൈസ്ത ഖാന്റെ അനുമതിയോടെ ചന്ദേർനഗർ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.1673ൽ ബീജാപൂരിലെ സുൽത്താന്റെ കീഴിലായിരുന്ന വലികൊണ്ടപുരത്തെ ഖിലാദരിൽ നിന്നും പൊണ്ടിച്ചേരി പ്രദേശം കയ്യടക്കുകയും പോണ്ടിച്ചേരി സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യ്തു..1720ൽ സൂററ്റ്,മസൂലിപട്ടനം ബാന്റം എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഫാക്ടറികൾ ഫ്രഞ്ചിൽ നിന്നും ബ്രിട്ടീഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യ കമ്പനി പിടിച്ചെടുത്തു.

1673 ഫെബ്രുവരി നാലാം തീയതി പോണ്ടിച്ചേരിയിലെ ഡാനിഷ് ലോഡ്ജിൽ ബെല്ലാഗർ ഡെ എൽ എപിൻനായ് എന്ന ഫ്രഞ്ച് ഓഫീസർ ഏറ്റെടുക്കുകയും പോണ്ടിച്ചേരിയിൽ ആദ്യമായി ഫ്രഞ്ച് അഡ്മിനിസ്ട്രേഷൻ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു.1674 ആദ്യത്തെ ഗവർണറായിരുന്ന ഫ്രാങ്കോയിസ് മാർട്ടിൻ ഒരു ചെറിയ മീൻ പിടുത്ത ഗ്രാമത്തിൽനിന്നും പോണ്ടിച്ചേരിയെ ഒരു തുറമുഖ നഗരം ആക്കി മാറ്റാനുള്ള പദ്ധതികൾ ആരംഭിച്ചു സമയത്തും ഫ്രഞ്ചുകാർ ഡച്ചുകാരും ഇംഗ്ലീഷുകാരും ഡച്ചുകാരും ഇംഗ്ലീഷുകാരും തമ്മിൽ നിരന്തരം സംഘട്ടനത്തിൽ ആയിരുന്നു