"ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ്" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
(ചെ.)No edit summary |
(ചെ.)No edit summary |
||
| വരി 14: | വരി 14: | ||
ബംഗാളി നോവലിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരനുമാണ് '''ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ്''' ( ({{lang-bn|বিভূতিভূষণ বন্দ্যোপাধ্যায়}}(12സെപ്റ്റംബർ 1894-1നവംബർ 1950) . ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ രചന പഥേർ പാഞ്ചാലി ആണ്. ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം അപരാജിതോ എന്ന പുസ്തകമടക്കം ഒട്ടേറെ നോവലുകളും, ചെറുകഥകളും യാത്രാവിവരണങ്ങളും ബംഗാളിയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. |
ബംഗാളി നോവലിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരനുമാണ് '''ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ്''' ( ({{lang-bn|বিভূতিভূষণ বন্দ্যোপাধ্যায়}}(12സെപ്റ്റംബർ 1894-1നവംബർ 1950) . ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ രചന പഥേർ പാഞ്ചാലി ആണ്. ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം അപരാജിതോ എന്ന പുസ്തകമടക്കം ഒട്ടേറെ നോവലുകളും, ചെറുകഥകളും യാത്രാവിവരണങ്ങളും ബംഗാളിയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. |
||
==ജീവിതരേഖ== |
==ജീവിതരേഖ== |
||
മഹാനന്ദ ബന്ദോപാധ്യയുടേയും പത്നി മൃണാളിനി ദേവിയുടേയും അഞ്ചു സന്താനങ്ങളിൽ മൂത്തവനായിരുന്നു, ബിഭൂതിഭൂഷൺ. ഇന്ന് [[പശ്ചിമ ബംഗാൾ| പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ ]] ഉൾപ്പെടുന്ന ഉത്തര 24 ഫർഗാനയിലെ ഗോപാൽനഗർ എന്ന സ്ഥലത്താണ് കുട്ടിക്കാലം ചെലവിട്ടത്. പിതാവ് സംസ്കൃത പണ്ഡിതനും കഥാകാലക്ഷേപക്കാരനുമായിരുന്നു. സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം ഉത്തര ഫർഗാനയിലെ ബോന്ഗാവ് സ്കൂളിലെ പഠനത്തിനു ശേഷം ബിഭൂതിഭൂഷൺ [[ കൊൽക്കത്ത |കൊൽക്കത്തയിലെ]] സുരേന്ദ്രനാഥ് കോളേജിൽ നിന്ന് ബി.എ. ബിരുദമെടുത്തു. തുടർന്നു പഠിക്കാനുളള സാമ്പത്തിക ശേഷി ഇല്ലാഞ്ഞതിനാൽ, ഹുഗ്ളിയിൽ അദ്ധ്യാപകവൃത്തിയിലേർപ്പെട്ടു. പിന്നീട് പല വിധ ജോലികളും നോക്കിയെങ്കിലും ഒടുവിൽ ഗോപാൽനഗറിലെ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിൽ മരണം വരെ അദ്ധ്യാപകനായിരുന്നു. 1920ലാണ് ബിഭൂതിഭൂഷൺ ഗൌരിയെ വിവാഹം ചെയ്തത്. പക്ഷെ ഒരു വർഷത്തിനകം ഗൌരി പ്രസവത്തോടെ മരണമടഞ്ഞു. ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായയുടെ കൃതികളിലെ സ്ഥായിയായ വിഷാദഭാവത്തിന് ഇതാണ് കാരണമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. |
മഹാനന്ദ ബന്ദോപാധ്യയുടേയും പത്നി മൃണാളിനി ദേവിയുടേയും അഞ്ചു സന്താനങ്ങളിൽ മൂത്തവനായിരുന്നു, ബിഭൂതിഭൂഷൺ. ഇന്ന് [[പശ്ചിമ ബംഗാൾ| പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ ]] ഉൾപ്പെടുന്ന ഉത്തര 24 ഫർഗാനയിലെ ഗോപാൽനഗർ എന്ന സ്ഥലത്താണ് കുട്ടിക്കാലം ചെലവിട്ടത്. പിതാവ് സംസ്കൃത പണ്ഡിതനും കഥാകാലക്ഷേപക്കാരനുമായിരുന്നു. സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം ഉത്തര ഫർഗാനയിലെ ബോന്ഗാവ് സ്കൂളിലെ പഠനത്തിനു ശേഷം ബിഭൂതിഭൂഷൺ [[ കൊൽക്കത്ത |കൊൽക്കത്തയിലെ]] സുരേന്ദ്രനാഥ് കോളേജിൽ നിന്ന് ബി.എ. ബിരുദമെടുത്തു. തുടർന്നു പഠിക്കാനുളള സാമ്പത്തിക ശേഷി ഇല്ലാഞ്ഞതിനാൽ, ഹുഗ്ളിയിൽ അദ്ധ്യാപകവൃത്തിയിലേർപ്പെട്ടു. പിന്നീട് പല വിധ ജോലികളും നോക്കിയെങ്കിലും ഒടുവിൽ ഗോപാൽനഗറിലെ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിൽ മരണം വരെ അദ്ധ്യാപകനായിരുന്നു. 1920ലാണ് ബിഭൂതിഭൂഷൺ ഗൌരിയെ വിവാഹം ചെയ്തത്. പക്ഷെ ഒരു വർഷത്തിനകം ഗൌരി പ്രസവത്തോടെ മരണമടഞ്ഞു. ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായയുടെ കൃതികളിലെ സ്ഥായിയായ വിഷാദഭാവത്തിന് ഇതാണ് കാരണമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ് യാത്രാകുതുകിയായിരുന്നു. പക്ഷെ യാത്രകൾ ബംഗാൾ, ബീഹാർ, ആസ്സാം പ്രവിശ്യകളിൽ ഒതുങ്ങി നിന്നു. 1940-ലാണ് റൊമാ ചട്ടോപാദ്ധ്യയെ വിവാഹം കഴിച്ചത്. പുത്രൻ' താരാദാസിന്റെ ജനനം 1947-ലായിരുന്നു. 1950-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച [[ഇച്ഛാമതി]] എന്ന നോവലിന് [[രബീന്ദ്ര പുരസ്കാർ| രബീന്ദ്ര പുരസ്കാരം]] ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. |
||
1950, നവമ്പർ ഒന്നിന് ഹൃദയാഘാതം മൂലം അമ്പത്തിയാറാമത്തെ വയസ്സിൽ മരണമടഞ്ഞു. <ref>{{cite book|title= Bibhutibhushan Bandopadhyaya |
1950, നവമ്പർ ഒന്നിന് ഹൃദയാഘാതം മൂലം അമ്പത്തിയാറാമത്തെ വയസ്സിൽ മരണമടഞ്ഞു. <ref>{{cite book|title= Bibhutibhushan Bandopadhyaya |
||
Makers of Indian Literature|author=Sunilkumar Chaṭṭopādhyāẏa|publisher= Sahitya Akademi|place=New Delhi,India|year= 1994| |
Makers of Indian Literature|author=Sunilkumar Chaṭṭopādhyāẏa|publisher= Sahitya Akademi|place=New Delhi,India|year= 1994| |
||
| വരി 21: | വരി 21: | ||
==കൃതികൾ== |
==കൃതികൾ== |
||
[[1921]]-ലാണ് ആദ്യകഥയായ ''ഉപേക്ഷിക '' പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. അക്കാലത്തെ മികച്ച ഒരു [[ബംഗാളി|ബംഗാളി]] മാസികയിലാണ് ഈ കഥ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. എന്നാൽ ഇദ്ദേഹം കാര്യമായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടത് പഥേർ പാഞ്ചാലിയുടെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തോടെ ആണ്. ഇതോടെ ബംഗാളി സാഹിത്യത്തിൽ പ്രമുഖമായ സ്ഥാനം ഇദ്ദേഹത്തിനു ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. |
[[1921]]-ലാണ് ആദ്യകഥയായ ''ഉപേക്ഷിക '' പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. അക്കാലത്തെ മികച്ച ഒരു [[ബംഗാളി|ബംഗാളി]] മാസികയിലാണ് ഈ കഥ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. എന്നാൽ ഇദ്ദേഹം കാര്യമായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടത് പഥേർ പാഞ്ചാലിയുടെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തോടെ ആണ്. ഇതോടെ ബംഗാളി സാഹിത്യത്തിൽ പ്രമുഖമായ സ്ഥാനം ഇദ്ദേഹത്തിനു ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. |
||
===നോവലുകൾ=== |
===നോവലുകൾ=== |
||
07:45, 15 ഒക്ടോബർ 2012-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം
ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ് | |
|---|---|
 | |
| തൊഴിൽ | എഴുത്തുകാരൻ, നോവലിസ്റ്റ് |
ബംഗാളി നോവലിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരനുമാണ് ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ് ( (ബംഗാളി: বিভূতিভূষণ বন্দ্যোপাধ্যায়(12സെപ്റ്റംബർ 1894-1നവംബർ 1950) . ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ രചന പഥേർ പാഞ്ചാലി ആണ്. ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം അപരാജിതോ എന്ന പുസ്തകമടക്കം ഒട്ടേറെ നോവലുകളും, ചെറുകഥകളും യാത്രാവിവരണങ്ങളും ബംഗാളിയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
ജീവിതരേഖ
മഹാനന്ദ ബന്ദോപാധ്യയുടേയും പത്നി മൃണാളിനി ദേവിയുടേയും അഞ്ചു സന്താനങ്ങളിൽ മൂത്തവനായിരുന്നു, ബിഭൂതിഭൂഷൺ. ഇന്ന് പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ഉത്തര 24 ഫർഗാനയിലെ ഗോപാൽനഗർ എന്ന സ്ഥലത്താണ് കുട്ടിക്കാലം ചെലവിട്ടത്. പിതാവ് സംസ്കൃത പണ്ഡിതനും കഥാകാലക്ഷേപക്കാരനുമായിരുന്നു. സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം ഉത്തര ഫർഗാനയിലെ ബോന്ഗാവ് സ്കൂളിലെ പഠനത്തിനു ശേഷം ബിഭൂതിഭൂഷൺ കൊൽക്കത്തയിലെ സുരേന്ദ്രനാഥ് കോളേജിൽ നിന്ന് ബി.എ. ബിരുദമെടുത്തു. തുടർന്നു പഠിക്കാനുളള സാമ്പത്തിക ശേഷി ഇല്ലാഞ്ഞതിനാൽ, ഹുഗ്ളിയിൽ അദ്ധ്യാപകവൃത്തിയിലേർപ്പെട്ടു. പിന്നീട് പല വിധ ജോലികളും നോക്കിയെങ്കിലും ഒടുവിൽ ഗോപാൽനഗറിലെ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിൽ മരണം വരെ അദ്ധ്യാപകനായിരുന്നു. 1920ലാണ് ബിഭൂതിഭൂഷൺ ഗൌരിയെ വിവാഹം ചെയ്തത്. പക്ഷെ ഒരു വർഷത്തിനകം ഗൌരി പ്രസവത്തോടെ മരണമടഞ്ഞു. ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായയുടെ കൃതികളിലെ സ്ഥായിയായ വിഷാദഭാവത്തിന് ഇതാണ് കാരണമെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ് യാത്രാകുതുകിയായിരുന്നു. പക്ഷെ യാത്രകൾ ബംഗാൾ, ബീഹാർ, ആസ്സാം പ്രവിശ്യകളിൽ ഒതുങ്ങി നിന്നു. 1940-ലാണ് റൊമാ ചട്ടോപാദ്ധ്യയെ വിവാഹം കഴിച്ചത്. പുത്രൻ' താരാദാസിന്റെ ജനനം 1947-ലായിരുന്നു. 1950-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഇച്ഛാമതി എന്ന നോവലിന് രബീന്ദ്ര പുരസ്കാരം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. 1950, നവമ്പർ ഒന്നിന് ഹൃദയാഘാതം മൂലം അമ്പത്തിയാറാമത്തെ വയസ്സിൽ മരണമടഞ്ഞു. [1], [2]
കൃതികൾ
1921-ലാണ് ആദ്യകഥയായ ഉപേക്ഷിക പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. അക്കാലത്തെ മികച്ച ഒരു ബംഗാളി മാസികയിലാണ് ഈ കഥ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. എന്നാൽ ഇദ്ദേഹം കാര്യമായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടത് പഥേർ പാഞ്ചാലിയുടെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തോടെ ആണ്. ഇതോടെ ബംഗാളി സാഹിത്യത്തിൽ പ്രമുഖമായ സ്ഥാനം ഇദ്ദേഹത്തിനു ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.
നോവലുകൾ
- പഥേർ പാഞ്ചാലി (1929)
- അപരാജിതോ (1932)
- ദൃഷ്ടി പ്രദീപ് (1935)
- ആരണ്യക് (1939)
- ആദർശ് ഹിന്ദു ഹോട്ടൽ (1940)
- ബിപിനേർ സംസാർ (1941)
- ദുയി ബാരി(1941)
- അനുബർത്തൻ (1942)
- ദേബ്ജാൻ (1944)
- കേദാർ രാജാ (1945)
- ഇച്ഛാമതി (1950) (രബീന്ദ്ര പുരസ്കാർ 1951)
- അശനി സങ്കേത്
- ദമ്പതി (1952)
കഥാസംഗ്രഹങ്ങൾ
- മേഘമല്ലാർ (1932)
- മോരീഫൂൽ (1932)
- യാത്രാബാദൽ (1934)
- ജന്മ ഓ മൃത്യു (1935)
- കിന്നൊർ ദൽ (1938)
- ബേനിഗീർ ഫൂൽബാരി (1941)
- നവാഗത് (1944)
- താൽനവമി(1944)
- ഉപൽഖണ്ഡ് (1945)
- വിധു മാസ്ററർ (1945)
- ക്ഷണഭംഗുർ (1945)
- അസാധാരൺ (1946)
- മുഖോഷ് ഒ മുഖശ്രീ (1947)
- ആചാര്യ കൃപാലിനി കോളനി (1948)
- ജ്യോതിരിംഗൻ (1949))
- കുശൽ പഹാഡി (1950)
- രൂപ് ഹലൂദ് (1951)
- അനുസന്ധാൻ (മരണാനന്തരം)
- ഛായാഛൊബി (മരണാനന്തരം)
- സുലോചന (മരണാനന്തരം)
ബാലസാഹിത്യം
- ചാന്ദേർ പഹാഡ് (1938)
- ഐവാനോ ( പരിഭാഷ 1938)
- മരണേർ ഡങ്കാ ബാജേ (1940)
- മിസ്മിദേർ കവച് (1942)
- ഹീരാമാണിക് ജ്വലേ (1946)
- സുന്ദർബനേ സാത് ബത്സർ (1952, മരണാനന്തരം)
യാത്രാവിവരണങ്ങൾ , ഡയറിക്കുറിപ്പുകൾ
- അഭിയാന്ത്രിക് (1940)
- സ്മൃതീർ രേഖാ (1941)
- തൃണാങ്കുർ 1943)
- ഊർമിമുഖർ (1944)
- ബനേ പഹാഡേ(1945)
- ഉത്കർണ് (1946)
- ഹേ അരണ്യ കൊഥാ കൌ (1948)
ചലചിത്രാവിഷ്കാരങ്ങൾ
ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായയുടെ പല കൃതികളും വെളളിത്തിരയിലേക്ക് പകർത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
- പഥേർ പാഞ്ചാലി (1955, തിരക്കഥ, സംവിധാനം സത്യജിത് റേ)
- അപരാജിതോ'(1956,തിരക്കഥ, സംവിധാനം സത്യജിത് റേ) )
- അപുർ സൻസാർ (1959,തിരക്കഥ, സംവിധാനം സത്യജിത് റേ )
- ബക്സാ ബദൽ (1970, തിരക്കഥ സത്യജിത് റേ, സംവിധാനം നിത്യാനന്ദ് ദത്ത)
- നിഷിപദ്മ (1970, തിരക്കഥ, സംവിധാനം അരബിന്ദ് മുഖർജി),(1972,ഹിന്ദിയിൽ അമർപ്രേം)
- നിമന്ത്രൺ (1971,തിരക്കഥ, സംവിധാനം തരുൺ മജുംദാർ )
- അശനി സങ്കേത് (1973,തിരക്കഥ, സംവിധാനം സത്യജിത് റേ )
- ഫൂലേശ്വരി(1974,തിരക്കഥ, സംവിധാനം തരുൺ മജുംദാർ )
- ആലോ(2003,തിരക്കഥ, സംവിധാനം തരുൺ മജുംദാർ )
ഇതും കാണുക
അവലംബം
- ↑ Sunilkumar Chaṭṭopādhyāẏa (1994). Bibhutibhushan Bandopadhyaya Makers of Indian Literature. New Delhi,India: Sahitya Akademi.
{{cite book}}: Text "ISBN 817201578X, 9788172015787" ignored (help); line feed character in|title=at position 29 (help) - ↑ ബിഭൂതിഭൂഷൺ ബന്ദോപാധ്യായ
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
|
എഴുത്തുകാരെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്. ഇത് വികസിപ്പിച്ച് വിക്കിപീഡിയയെ സഹായിക്കുക. |