പ്യോംങ്യാംഗ് മെട്രോ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
പ്യോംങ്യാംഗ് മെട്രോ
A blue circle with red lettering inside it; underneath the circle is a red V
Pyongyang subway train.jpg
പശ്ചാത്തലം
സ്ഥലം ഉത്തര കൊറിയ, പ്യോംങ്യാംങ്
ഗതാഗത വിഭാഗംദ്രുത ഗതാഗതം
പാതകളുടെ എണ്ണം2
സ്റ്റേഷനുകൾ16
ദിവസത്തെ യാത്രികർ98,600 (2009)[1]
മുഖ്യകാര്യാലയംPyongyang Metro,
City Metro Unit,
Railway Section,
Transport and Communication Commission,
Pyongyang,
Democratic People's Republic of Korea
പ്രവർത്തനം
തുടങ്ങിയത്സെപ്റ്റംബർ 9, 1973; 49 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് (1973-09-09)
പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നവർTransport and Communication Commission
വാഹനങ്ങളുടെ എണ്ണം453[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
സാങ്കേതികം
System length22.5 കി.മീ (14.0 മൈ)
Track gauge1,435 mm (4 ft 8 12 in) standard gauge
കൂടിയ വേഗത90 km/h (56 mph) (Changchun Type DK4)
70 km/h (43 mph) (Berlin Type D)
Map of Pyongyang Metro and Tram

Pyonyang Metro and Tram.svg

പ്യോംങ്യാംഗ് മെട്രോ
Chosŏn'gŭl평양 지하철도
Hancha平壤 地下鐵道
Revised RomanizationPyeongyang Jihacheoldo
McCune–ReischauerP'yŏngyang Chihach'ŏldo

ഉത്തരകൊറിയയുടെ തലസ്ഥാനമായ പ്യോങ്‌യാങ്ങിലെ ഒരു ദ്രുത ഗതാഗത സംവിധാനമാണ് പ്യോങ്‌യാങ് മെട്രോ ( Chosŏn'gŭl평양 지하철도; MRP'yŏngyang Chihach'ŏlto) . ഈ മെട്രോയിൽ ഛൊല്ലിമ ലൈൻ, ഹ്യോക്സിന് ലൈൻ എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് പാതകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പ്രവർത്തിക്കുന്ന, പുഹുന്ഗ് സ്റ്റേഷൻ-ൽ നിന്ന് വടക്കോട് തെദൊന്ഗ് നദി തീരത്തിന് സമാന്തരമായി പുൽഗുന്ബ്യോല് സ്റ്റേഷൻ വരെ ഓടുന്നു. ഹ്യോക്സിന് ലൈൻ തെക്കുപടിഞ്ഞാറുള്ള ക്വന്ഗ്ബൊക് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും വടക്ക്കിഴക്ക് ദിക്കിലുള്ള രഗ്വോന് സ്റ്റേഷനെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. രണ്ട് വരികളും ചാവ്നു സ്റ്റേഷനിൽ സന്ധിക്കുന്നു.

പ്യോങ്‌യാങ് മെട്രോയിൽ പ്രതിദിന യാത്രക്കാരുടെ എണ്ണം 300,000 മുതൽ 700,000 വരെയാണ്.[2] [3] റോളിംഗ് സ്റ്റോക്കും അനുബന്ധ ഇലക്ട്രോണിക് ഉപകരണങ്ങളും ചൈനയിൽ നിന്ന് ഇറക്കുമതി ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് ഈ മെട്രോയുടെ ഘടനാപരമായ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ഉത്തര കൊറിയ പൂർത്തിയാക്കിയത്. [4] [5] [6] പിന്നീട് ഇത് ജർമ്മനിയിൽ നിന്നുള്ള റോളിംഗ് സ്റ്റോക്ക് ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റി. [7]

പ്യോങ്‌യാങ് മെട്രോയുടെ നിർമ്മാണത്തെയും ചരിത്രത്തെയും സംബന്ധിച്ചുള്ള ഒരു മ്യൂസിയവും ഉണ്ട്.

നിർമ്മാണം[തിരുത്തുക]

മെട്രോ ശൃംഖലയുടെ നിർമ്മാണം 1965 ൽ ആണ് ആരംഭിക്കുന്നത്. 1969 നും 1972 നും ഇടയിൽ പ്രസിഡന്റ് കിം ഇൽ-സംഗ് സ്റ്റേഷനുകൾ പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നുകൊടുത്തു.[8] 1987 ൽ നിർമ്മിച്ച ഏറ്റവും വലിയ രണ്ട് സ്റ്റേഷനുകളായ പുഹാങ്, യാങ്‌വാങ് എന്നിവ ഒഴികെ, 16 പബ്ലിക് സ്റ്റേഷനുകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും 1970 കളിലാണ് നിർമ്മിച്ചത്. 1971-ൽ പൊന്ഘ്വ സ്റ്റേഷന് വേണ്ടി തെദൊന്ഗ് നദിക്ക് കീഴിൽ ഒരു തുരങ്കം പണിയുന്നതിനിടയിൽ ഒരു വലിയ അപകടം സംഭവിച്ചിരുന്നു. അപകടത്തിൽ 100 തൊഴിലാളികളെങ്കിലും മരിച്ചുവെന്ന് ചില വൃത്തങ്ങൾ പറയുന്നു. [9]  തുരങ്കത്തിന്റെ ഈ പ്രത്യേക വിഭാഗം ഒരിക്കലും പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടില്ല; മെട്രോ ശൃംഖല ഇപ്പോൾ നദിയുടെ പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തായാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.

110 മീറ്റർ (360 അടി) ട്രാക്ക് ഉള്ള ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ആഴമേറിയ മെട്രോകളിൽ ഒന്നാണ് പ്യോങ്‌യാങ് ഭൂഗർഭ മെട്രോ; ഭൂമിയുടെ പ്രതലത്തിൽ, ഈ മെട്രോക്ക് പാതകളോ, സ്റ്റേഷനുകളോ ഒന്നും തന്നെയില്ല. മെട്രോയുടെ ആഴവും പുറത്തെ ലൈനുകളുടെ അഭാവവും കാരണം, അതിന്റെ സ്റ്റേഷനുകൾക്ക് ബോംബ് ഷെൽട്ടറുകളായി പ്രവർത്തിക്കാൻ സാധിക്കും, ഇതിനായി ഇടനാഴികളിൽ സ്ഫോടന വാതിലുകൾ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. [10] [11] എസ്‌കലേറ്റർ വഴി നിലത്തു നിന്ന് പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് എത്താൻ മൂന്നര മിനിറ്റ് എടുക്കും. മെട്രോ വളരെ ആഴമുള്ളതിനാൽ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിലെ താപനില വർഷം മുഴുവനും സ്ഥിരമായി 18 °C (64 °F) നിലനിർത്തുന്നു. [12] സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്ബർഗ് മെട്രോയും അതിന്റെ എല്ലാ സ്റ്റേഷനുകളുടെയും ശരാശരി ആഴത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഏറ്റവും ആഴമേറിയതാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നുണ്ട്. കീവ് മെട്രോയുടെ സ്വിയൊതൊഷിൻസ്കൊ-ബ്രൊവർസ്ക ലൈൻലെ 105.5 മീറ്റർ (346 അടി) ആഴമുള്ള ആഴ്സണൽന സ്റ്റേഷനാണ് നിലവിൽ ലോകത്തെ ഏറ്റവും ആഴമുള്ള സ്റ്റേഷൻ. [13] സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡിലെ ഗോത്‌ഹാർഡ് ബേസ് ടണലിന് മുകളിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന പോർട്ട അൽപിന റെയിൽവേ സ്റ്റേഷന് 800 മീ (2,600 അടി) ആഴം കണക്കാക്കിയിരുന്നു. പക്ഷേ പദ്ധതി അനിശ്ചിതമായി 2012 ൽ നിർത്തലാക്കി. [14]

മെട്രോസിസ്റ്റം ആദ്യം 825 വോൾട്ടുകളിൽ വൈദ്യുതീകരിച്ചു. പക്ഷേ ക്ലാസ് ജി‌ഐ സെറ്റുകളുടെ പ്രവർത്തനത്തിനായി വോൾട്ടത 750 വോൾട്ടുകളായി താഴ്ത്തി. [15]

2012 ൽ കൊറിയൻ സെൻട്രൽ ടെലിവിഷൻ, പ്യോങ്‌യാങ് വാസ്തുവിദ്യാ ഉത്സവത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ച മാങ്‌യോങ്‌ഡേ എന്ന പുതിയ സ്റ്റേഷന്റെ രൂപചിത്രങ്ങൾ പുറത്തിറക്കി. [16]

2019 ൽ, കെയ്‌സൺ സ്റ്റേഷനും ടോംഗിൽ സ്റ്റേഷനും നവീകരിക്കുകയും അറിയിപ്പുകൾ കാണിക്കുന്ന ടിവികളും, തിളക്കമാർന്ന ലൈറ്റിംഗും കൂട്ടിചേർക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതിനെത്തുടർന്ന് 2020 ൽ ജോനു സ്റ്റേഷനും ചോൻസുംഗ് സ്റ്റേഷനും നവീകരിച്ചു. [17]

പ്രവർത്തനം[തിരുത്തുക]

ഓരോ കുറച്ച് മിനിയും ഇടവിട്ട് പ്രവർത്തിക്കാനാണ് പ്യോങ്‌യാങ് മെട്രോ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത്. തിരക്കുള്ള സമയങ്ങളിൽ, ട്രെയിനുകൾക്ക് കുറഞ്ഞത് രണ്ട് മിനിറ്റ് ഇടവേളയിൽ ഓടിക്കാൻ കഴിയും. ട്രെയിനുകളിൽ സംഗീതവും മറ്റ് റെക്കോർഡിംഗുകളും പ്ലേ ചെയ്യാനുള്ള സംവിധാനമുണ്ട്.[18] ദിവസവും സാധാരണയായി, ഓരോ 5 മിനിറ്റിലും, തിരക്കുള്ള സമയങ്ങളിൽ 3 മിനിറ്റിലും ടെയിനുകൾ ഓടുന്നു. [19]

ചിത്രശാല[തിരുത്തുക]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. Michael Rohde. "Pyongyang". mic-ro.com. മൂലതാളിൽ നിന്നും 26 ഡിസംബർ 2018-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 19 മാർച്ച് 2015.
  2. Harris, Mark Edward; Cumings, Bruce (2007). Inside North Korea. Chronicle Books. പുറം. 41. ISBN 978-0-8118-5751-2.
  3. {{cite news}}: Empty citation (help)
  4. "关于朝鲜地铁最早是中国修建的说法是真的吗?". മൂലതാളിൽ നിന്നും 30 ഓഗസ്റ്റ് 2017-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 31 മാർച്ച് 2017.
  5. {{cite news}}: Empty citation (help)
  6. {{cite news}}: Empty citation (help)
  7. Lister, Richard (8 ഒക്ടോബർ 2000). "Life in Pyongyang". BBC News. മൂലതാളിൽ നിന്നും 7 നവംബർ 2006-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 9 ഒക്ടോബർ 2006.
  8. "철도동호회 - 조선국 평양지하철도 - Daum 카페". 철도동호회 - Daum 카페. മൂലതാളിൽ നിന്നും 10 ജൂലൈ 2012-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 22 ഡിസംബർ 2011.
  9. "Станция "ПОНГВА" - "Путеводный Огонь"". മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 സെപ്റ്റംബർ 2020-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 8 ഏപ്രിൽ 2010.
  10. Davies, Elliott (16 ഏപ്രിൽ 2016). "I was part of the first group of outsiders allowed to ride the entire North Korean subway system — here's what I saw". Business Insider. മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 സെപ്റ്റംബർ 2020-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 17 ഏപ്രിൽ 2016.
  11. 平壤的表情:你不知道的朝鲜 (ഭാഷ: Chinese). Netease. 31 ജൂലൈ 2007. മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 മേയ് 2011-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 15 ഓഗസ്റ്റ് 2007.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  12. {{cite news}}: Empty citation (help)
  13. Официальный сайт киевского метрополитена. Kyiv Metro.
  14. "World's Longest Tunnel Drilled Under Swiss Alps". DNews. മൂലതാളിൽ നിന്നും 17 ഫെബ്രുവരി 2014-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 26 ഡിസംബർ 2013.
  15. "平壌地下鉄-車両紹介". 2427junction.com. മൂലതാളിൽ നിന്നും 20 ജൂലൈ 2020-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 19 ജൂലൈ 2020.
  16. "Pyongyang — Underground — New stations". transphoto.org. ശേഖരിച്ചത് 13 ഒക്ടോബർ 2020.
  17. "Underground Pyongyang Is Getting Young". KCNA Watch (ഭാഷ: അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). മൂലതാളിൽ നിന്നും 9 ജൂലൈ 2020-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 8 ജൂലൈ 2020.
  18. One minute riding the Pyongyang metro to the tune of Rossini's "il barbiere di siviglia". 25 ഏപ്രിൽ 2014.
  19. "平壌地下鉄". 2427junction.com. ശേഖരിച്ചത് 13 ഒക്ടോബർ 2020.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=പ്യോംങ്യാംഗ്_മെട്രോ&oldid=3481611" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്