പൊട്ടാസ്യം ഓക്സൈഡ്
| |
| Names | |
|---|---|
| IUPAC name
potassium oxide
| |
| Systematic IUPAC name
potassium oxidopotassium | |
| Other names | |
| Identifiers | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.032.012 |
| EC Number |
|
| MeSH | {{{value}}} |
PubChem CID
|
|
| UNII | |
| UN number | 2033 |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| InChI | |
| SMILES | |
| Properties | |
| K2O | |
| Molar mass | 94.196 g·mol−1 |
| Appearance | Pale yellow solid |
| Odor | Odorless |
| സാന്ദ്രത | 2.32 g/cm3 (20 °C) 2.13 g/cm3 (24 °C) |
| ദ്രവണാങ്കം | |
| Reacts forming KOH | |
| Solubility | Soluble in diethyl ether |
| Structure | |
| Antifluorite cubic, cF12[3] | |
| Fm3m, No. 225[3] | |
a = 6.436 Å[3] α = 90°, β = 90°, γ = 90°
| |
| Tetrahedral (K+) Cubic (O2−) | |
| Thermochemistry | |
Heat capacity (C)
|
83.62 J/mol·K[4] |
Std molar
entropy (S⦵298) |
94.03 J/mol·K[4] |
Std enthalpy of
formation (ΔfH⦵298) |
−363.17 kJ/mol [4] |
Gibbs free energy (ΔfG⦵)
|
−322.1 kJ/mol |
| Hazards | |
| Occupational safety and health (OHS/OSH): | |
Main hazards
|
Corrosive, reacts violently with water |
| GHS labelling: | |
| |
| Danger | |
| H314 | |
| P260, P264, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P321, P363, P405, P501 | |
| NFPA 704 (fire diamond) | |
| Safety data sheet (SDS) | ICSC 0769 |
| Related compounds | |
| Other anions | Potassium sulfide |
| Other cations | Lithium oxide Sodium oxide Rubidium oxide Caesium oxide |
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
പൊട്ടാസ്യം, ഓക്സിജൻ എന്നിവയടങ്ങിയ ഒരു അയോണിക് സംയുക്തംമാണ് പൊട്ടാസ്യം ഓക്സൈഡ്. പൊട്ടാസ്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും ലളിതമായ ഒരു ഓക്സൈഡാണിത്. ഈ ഇളം മഞ്ഞ നിറമുള്ള ഈ സോളിഡ്, വളരെ പ്രതിപ്രവർത്തനമുള്ള ഒരു സംയുക്തമാണ്.
ഉത്പാദനം
[തിരുത്തുക]ഓക്സിജന്റെയും പൊട്ടാസ്യത്തിന്റെയും പ്രതിപ്രവർത്തനത്തിൽ നിന്നാണ് പൊട്ടാസ്യം ഓക്സൈഡ് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്; ഈ പ്രതിപ്രവർത്തനം പൊട്ടാസ്യം പെറോക്സൈഡ് ഉണ്ടാക്കുന്നു. പൊട്ടാസ്യം ഉപയോഗിച്ചുള്ള പെറോക്സൈഡിന്റെ പ്രവർത്തനം ഓക്സൈഡ് ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്നു: [5]
- K2O2 + 2 K → 2 K2O
മെറ്റാലിക് പൊട്ടാസ്യം ഉപയോഗിച്ച് പൊട്ടാസ്യം നൈട്രേറ്റ് ചൂടാക്കിയും പൊട്ടാസ്യം ഓക്സൈഡ് സമന്വയിപ്പിക്കുന്നു:
![{\displaystyle {2\,\mathrm {KNO} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{3}}{}+{}10\,\mathrm {K} {}\mathrel {\longrightarrow } {}6\,\mathrm {K} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\mathrm {O} {}+{}\mathrm {N} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\uparrow {}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/dbe168ddcc4983dcfb231cf2ac8456b2c90ec07e)
പൊട്ടാസ്യം പെറോക്സൈഡ് 500 ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് വരെ ചൂടാക്കുക എന്നതാണ് മറ്റൊരു സാധ്യത. ആ താപനിലയിൽ പൊട്ടാസ്യം പെറോക്സൈഡ് ഘടിച്ച് ശുദ്ധമായ പൊട്ടാസ്യം ഓക്സൈഡും ഓക്സിജനും നൽകുന്നു.
![{\displaystyle {2\,\mathrm {K} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\mathrm {O} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}{}\mathrel {\longrightarrow } {}2\,\mathrm {K} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\mathrm {O} {}+{}\mathrm {O} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\uparrow {}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/5f7a98048d16ffd8cf927e601ce872b9bf789ca3)
പൊട്ടാസ്യം ഹൈഡ്രോക്സൈഡ് ഓക്സൈഡിലേക്ക് കൂടുതൽ നിർജ്ജലീകരണം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, പക്ഷേ ഉരുകിയ പൊട്ടാസ്യവുമായി പ്രതിപ്രവർത്തിച്ച് അത് ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും ഹൈഡ്രജനെ ഒരു ഉപോത്പന്നമായി പുറത്തുവിടുകയും ചെയ്യുന്നു.
![{\displaystyle {2\,\mathrm {KOH} {}+{}2\,\mathrm {K} {}\mathrel {\longrightleftharpoons } {}2\,\mathrm {K} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\mathrm {O} {}+{}\mathrm {H} {\vphantom {A}}_{\smash[{t}]{2}}\uparrow {}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/71cee60fb6a7ef516a274535c3044a1e646623fb)
ഗുണങ്ങളും പ്രതികരണങ്ങളും
[തിരുത്തുക]ആന്റിഫ്ലൂറൈറ്റ് ഘടനയിൽ K2O ക്രിസ്റ്റലൈസ് ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ പൊട്ടാസ്യം അയോണുകൾ 4 ഓക്സൈഡ് അയോണുകളും ഓക്സൈഡ് അയോണുകളും 8 പൊട്ടാസ്യവുമായി ഏകോപിപ്പിക്കുന്നു. [6] [7]
K2O ഒരു അടിസ്ഥാന ഓക്സൈഡാണ്. ജലവുമായി അക്രമാസക്തമായി പ്രതിപ്രവർത്തിച്ച് കാസ്റ്റിക് പൊട്ടാസ്യം ഹൈഡ്രോക്സൈഡ് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ദ്രവീകൃതമാണ്, അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നുള്ള ജലത്തെ ആഗിരണം ചെയ്യും.
വ്യവസായത്തിൽ ദീർഘകാല ഉപയോഗം
[തിരുത്തുക]K2O പല വ്യാവസായികനിർമാമാണങ്ങളിലും ഉപയോഗിക്കുന്നു. രാസവളങ്ങൾ, സിമൻറ്, ഗ്ലാസ് എന്നിവയുടെ നിർമ്മാണത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു.
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Lide, David R., ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th ed.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.
- ↑ Anatolievich, Kiper Ruslan. "potassium oxide". http://chemister.ru. Archived from the original on 2014-07-14. Retrieved 2014-07-04.
{{cite web}}: External link in|website= - ↑ 3.0 3.1 3.2 Wyckoff, Ralph W.G. (1935). The Structure of Crystals (2nd ed.). Reinhold Publishing Corp. p. 25.
{{cite book}}:|work=ignored (help) - ↑ 4.0 4.1 4.2 Dipotassium oxide in Linstrom, P.J.; Mallard, W.G. (eds.) NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69. National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg MD. http://webbook.nist.gov (retrieved 2014-07-04)
- ↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Diego, 2001. ISBN 0-12-352651-5
- ↑ Zintl, E.; Harder, A.; Dauth B. (1934). "Gitterstruktur der oxyde, sulfide, selenide und telluride des lithiums, natriums und kaliums". Zeitschrift für Elektrochemie und Angewandte Physikalische Chemie. 40: 588–93.
- ↑ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6