താരാശങ്കർ ബന്ദോപാധ്യായ
താരാശങ്കർ ബന്ദോപാധ്യായ(ബംഗാളി:তারাসন্কর বন্ডোপাধ্যা)(23 ജൂലൈ 1898 -14 സെപ്റ്റംബർ 1971) ബംഗാളിയിലെ പ്രശസ്തനായൊരു നോവലിസ്റ്റായിരുന്നു. ഇദ്ദേഹം 65 നോവലുകളും,53 ചെറുകഥാസമാഹാരങ്ങളും,12 നാടകങ്ങളും,4 പ്രബന്ധസമാഹാരങ്ങളും,4 ആത്മകഥകളും,2 യാത്രാവിവരണ കൃതികളും രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. രബീന്ദ്ര പുരസ്കാർ,കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ്,ജ്ഞാനപീഠം അവാർഡ്,പദ്മഭൂഷൺ എന്നിവ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ആദ്യകാല ജീവിതം[തിരുത്തുക]
പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ ഭീർഭും ജില്ലയിലെ ലാഭ്പൂർ എന്ന സ്ഥലത്ത് ഹരിദാസ് ബന്ദോപാധ്യായയുടെ മകനായി ജനിച്ചു. കൽക്കട്ട,സെന്റ് സവ്യേർസ് കോളേജിൽ ഇന്റർമീഡിയറ്റിനു പഠിക്കുമ്പോൾ നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ആകൃഷ്ടനാകുകയും,1921-ൽ തടങ്കലിലാകുകയും ചെയ്തു. 1930-ൽ വീണ്ടും ജയിലിൽ ആയി. ജയിലിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയതിനു ശേഷം സാഹിത്യത്തിൽ മാത്രമായി താല്പര്യം[1].
പ്രധാന കൃതികൾ[തിരുത്തുക]
നോവലുകൾ[തിരുത്തുക]
- ഛായ്താലി ഖുർണി (Chaitali Ghurni) (1930)
- റായ്കമൽ (Raikamal) (1933)
- ആഗുൻ (Aagun) (1937)
- ധാത്രിദേവത (Dhatridevata) (1939)
- ഗണദേവത (Ganadevata) (1942)
- പഞ്ചഗ്രാം (Panchagram) (1944)
- ഹൻ‌സു‌ലി ബൻ‌കേർ ഉപകർത്ത (Hansuli Banker Upakatha) (1947)
- ആരോഗ്യനികേതനം (Arayagya Niketan আরোগ্য নিকেতন)(1953)
- നഗിനികന്യാർ കാഹ്നി (Naginikanyar Kahini) (1955)
- കാളിന്ദി (Kalindi)
- ജനപദ (Janapada)
- പദചിഹ്ന (Padachinha)
- കാലന്തർ (Kalantar)
- കിർത്തിഹതേർ കർച്ച (Kirtihater Karcha)
- കബി (Kabi)
- അഭിജാൻ (Abhijan)
- ചാൻപഡങാർ ബൌ (Chanpadangar Bou) (1945)
- മഞ്ചൂരി ഓപ്പറ (Manjuri Opera) (1964)
- ഫരിയാദ് (Fariyad)
- രാധ (Radha)
- ഗന്നാ ബേഗം (Gannabegum )
- സപ്തപദി (Saptapadi )
- ബിപാഷ (Bipasha )
- ദഖാർഖ (Dakharkara )
- ഷതാബ്ദിർ മൃത്യു (Shatabdir Mrityu) (1972)
പുരസ്കാരങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
- പദ്മഭൂഷൺ
- ജ്ഞാനപീഠം പുരസ്കാരം
- കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി അവാർഡ്
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ Sengupta, Subodh Chandra and Bose, Anjali (editors), (1976/1998), Sansad Bangali Charitabhidhan (Biographical dictionary) Vol I, (Bengali ഭാഷയിൽ), p 195, ISBN 81-85626-65-0
|
ജീവചരിത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക. |
