ടാർസൻ ഓഫ് മനിസ
പടിഞ്ഞാറൻ തുർക്കിയിലെ മനീസക്കടുത്തുള്ള സിപിലസ് പർവതത്തിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ഒരു തുർക്കി പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകനായ അഹ്മത് ബിൻ കാർലക്കിന്റെ (1899, സമര, ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യം - 31 മെയ് 1963, മനീസ, തുർക്കി) അപരനാമമാണ് ടാർസൻ ഓഫ് മനിസ (ടർക്കിഷ്: Manisa Tarzanı). തുർക്കിയിലെ ആദ്യത്തെ പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകനായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. [1]അദ്ദേഹത്തിന്റെ വൃത്തികെട്ട വസ്ത്രങ്ങളും പ്രകൃതിയുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്ന ജീവിതവും കാരണം അദ്ദേഹത്തിന് വിളിപ്പേര് ലഭിച്ചു. കാർലക്ക് സ്വയം "അഹ്മെത് ബേദേവി" ("ബെഡോയിൻ അഹ്മെത്") എന്ന് വിളിച്ചു.
ജീവചരിത്രം[തിരുത്തുക]
1899-ലാണ് കാർലക്ക് ജനിച്ചത്.[2] സ്രോതസ്സുകളെ ആശ്രയിച്ച്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദേശം ബാഗ്ദാദ് അല്ലെങ്കിൽ സമര എന്നാണ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.[3] ഇറാഖിലെ കിർകുക്കിൽ നിന്നുള്ള ഇറാഖി തുർക്ക്മെൻ വംശജരായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം.[2] കൗമാരത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, തുർക്ക്മെൻ ഗോത്ര നേതാവായ ഷെയ്ഖ് താഹിറിന്റെ മകൾ മെറലിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും അവളുമായി വിവാഹനിശ്ചയം നടത്തുകയും ചെയ്തു.[3]വിവാഹത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. കാർലക്കിന് അവളെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു. യുദ്ധസമയത്തെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനം അജ്ഞാതമാണ്. എന്നാൽ അവസാനം അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിൽ ആയിരുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം കുറച്ചുകാലം കാട്ടിൽ താമസിച്ചു.[3] ഇറാനിലായിരിക്കുമ്പോൾ, തന്റെ പ്രതിശ്രുതവധുവിന്റെ കുടുംബം സമീപത്ത് താമസം മാറിയതായി അദ്ദേഹം അബദ്ധത്തിൽ കണ്ടെത്തി.[3] തന്റെ വിവാഹം വീണ്ടും ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ, തുർക്കിയിൽ സ്വാതന്ത്ര്യസമരം ആരംഭിച്ചതായി അദ്ദേഹം ഒരു പത്രത്തിൽ വായിച്ചു.[3] വിമതർക്കൊപ്പം ചേരാൻ തീരുമാനിച്ച് ഇരുവരും അനറ്റോലിയയിൽ എത്താൻ ശ്രമിച്ചു. അവർ കുത്തനെയുള്ള ഒരു മലയിടുക്കിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിശ്രുതവധു കാൽ വഴുതി ഒരു പാറക്കെട്ടിൽ വീണു മരിച്ചു.[3] തുർക്കി സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ കിഴക്കൻ മുന്നണിയിൽ കാസിം കരബേക്കിറിന്റെ കീഴിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച കാർലക്ക് പിന്നീട് കലാപകാരികളിലേക്ക് എത്തി.[3] തുടർന്ന് കാർലക്ക് ആന്റപ്പിലും കിലിസിലും യുദ്ധം ചെയ്തു[3] . ഗ്രീക്കുകാരിൽ നിന്ന് സ്മിർണയെ തിരിച്ചുപിടിച്ച ഒരു വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന് പരിക്കേറ്റു. ധൈര്യത്തിന് ചുവന്ന റിബണുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മെഡൽ അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു.[3] യുദ്ധം കഴിഞ്ഞയുടനെ, ഗ്രീക്കോ-ടർക്കിഷ് യുദ്ധത്തിൽ പിൻവാങ്ങിയ ഗ്രീക്ക് സൈന്യം തീപിടുത്തത്തിൽ നശിപ്പിച്ച മനീസയിൽ കാർലക്ക് താമസമാക്കി.[2] അഗ്നിബാധയുടെ അനന്തരഫലങ്ങളാൽ ഞെട്ടിപ്പോയ കാർലക്, സിപിലസ് പർവതത്തിൽ എണ്ണമറ്റ മരങ്ങൾ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുകയും നട്ടുവളർത്തുകയും, ഈ പ്രദേശത്തെ വീണ്ടും വനവൽക്കരിക്കുക എന്നത് തന്റെ ജീവിതലക്ഷ്യമാക്കി മാറ്റി.
കാർലക്ക് തന്റെ രൂപഭാവത്താൽ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. 1924-ൽ അദ്ദേഹം താടി വെട്ടിമാറ്റുന്നത് നിർത്തി. ഹാക്കി ("തീർത്ഥാടകൻ") എന്നറിയപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.[2] നഗ്നമായ ശരീരവുമായി ഒരു ജോടി ഷോർട്ട്‌സ് മാത്രം ധരിക്കാൻ തുടങ്ങി.[2] 40 വർഷത്തോളം ഒരു കുടിലിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിച്ചു. അതിനെ അദ്ദേഹം ടോപ്‌കലെ ("പീരങ്കിയുടെ കോട്ട") എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ച പഴയ പീരങ്കിയുടെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. എല്ലാ ദിവസവും ഉച്ചഭക്ഷണം സൂചിപ്പിക്കാൻ ഒരു വെടിയുതിർത്തു.[2] അതുകൊണ്ടാണ് ടോപ്സു ("ആർട്ടിലറിസ്റ്റ്") എന്ന വിശേഷണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ "പിൽഗ്രിം" എന്ന വിളിപ്പേരിനോട് ചേർത്തത്.[2] കുടിലിനുള്ളിൽ, പഴയ പത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞ ഒരു പലകയിൽ കാർലക്ക് ഉറങ്ങി. വേനൽക്കാലത്തും ശൈത്യകാലത്തും തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ കഴുകി.[2] അക്കാലത്ത് അദ്ദേഹം അഹ്മത് ബേദേവി ("ബെഡൂയിൻ അഹ്മെത്") എന്ന പേര് സ്വീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും അദ്ദേഹത്തെ അങ്ങനെ വിളിച്ചത് മനീസയിലെ ആളുകളായിരിക്കാം.[4] ഹാക്ക് മെക്‌ടെപ്ലേരിയിൽ ("സ്കൂൾ ഓഫ് പീപ്പിൾ", മുതിർന്നവർക്കുള്ള ഒരു പ്രാഥമിക വിദ്യാലയം അറ്റാറ്റുർക്ക് സ്ഥാപിച്ചു) നിന്ന് ലാറ്റിൻ അക്ഷരങ്ങളിൽ പുതിയ ടർക്കിഷ് അക്ഷരമാല എഴുതാൻ കാർലക്ക് പഠിക്കുകയും പൊതുജീവിതത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു.[2]
അദ്ദേഹം പതിവായി നഗരം സന്ദർശിച്ചിരുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം ദേദേ നിയാസിയുടെ ലോകാന്തയിൽ താമസിച്ചു.[5][2][6] പകരമായി, കാർലക്ക് പർവതത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ഭരണി വെള്ളം റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.[2] ചിലപ്പോൾ അദ്ദേഹം നഗര ഭരണത്തിന്റെ സഹായിയായി (അഗ്നിശമന സേനാംഗം അല്ലെങ്കിൽ തോട്ടക്കാരൻ) പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.[2] 1933-ൽ ഒരു അസിസ്റ്റന്റ് ഗാർഡനറായി 30 ടർക്കിഷ് ലിറകളുടെ മാസ ശമ്പളത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചിരിക്കാം.[2]
1934-ൽ, മനീസയിലെ സിനിമാശാലകളിൽ ദ റിവഞ്ച് ഓഫ് ടാർസാൻ എന്ന സിനിമ പ്രദർശിപ്പിച്ചതിനെത്തുടർന്ന്, കാർലക്കിന് മനീസ ടാർസാനി (മണിസയുടെ ടാർസാൻ) എന്ന വിളിപ്പേര് ലഭിച്ചു.[2] താടിയും നഗ്നമായ നെഞ്ചുമായി, വിപ്ലവ യുദ്ധത്തെ അനുസ്മരിക്കുന്ന ഔദ്യോഗിക വിജയ പരേഡുകളിൽ കാർലക് പങ്കെടുത്തു. കഴുത്തിൽ കെട്ടിയ ഒരു അലങ്കാര ഈന്തപ്പനയുടെ ഇലയിൽ പതിച്ച തന്റെ മെഡൽ ധരിച്ചു.[2]
കാർലക്കും ഒരു പർവതാരോഹകനായിരുന്നു. പ്രാദേശിക പർവതാരോഹണ ക്ലബ്ബിലെ അംഗങ്ങൾക്കൊപ്പം, അദ്ദേഹം അരരാത്ത് പർവ്വതം, സിലോ ഡാഗി (1957), അലദാഗ്ലാർ, ഡെമിർകാസിക് ഡാഗി (1959) എന്നിവയിൽ കയറി.[7][8] 1959-ൽ, മനീസ ആൽപൈൻ ക്ലബ്ബിലെ അംഗങ്ങൾക്കൊപ്പം കോനിയയിലും നിഗ്ഡിലും അദ്ദേഹം അതിഥിയായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം പതിനായിരക്കണക്കിന് കാണികളെ ആകർഷിച്ചു. കോന്യയിൽ, നഗ്നമായ ദേഹം കാരണം അദ്ദേഹത്തിന് മെവ്‌ലാന മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രവേശനം ആദ്യം നിഷേധിച്ചിരുന്നു.[2] ആ സമയത്ത്, അദ്ദേഹം വാതിലിന് മുകളിലുള്ള മെവ്‌ലാനയുടെ "നിങ്ങൾ എന്തായാലും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരൂ!" എന്ന ലിഖിതത്തിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു അകത്തു കയറി.[2]
കാർലക്ക് വിവാഹം കഴിച്ചിട്ടില്ല: എന്നിരുന്നാലും, വർഷങ്ങളായി അദ്ദേഹത്തിന് നിരവധി പ്രണയലേഖനങ്ങൾ ലഭിച്ചതായി ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു. അവ മരണശേഷം നഷ്ടപ്പെട്ടു.[9]
മരണം[തിരുത്തുക]
1963 മെയ് 31 ന് മനീസ സ്റ്റേറ്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഹൃദയസ്തംഭനം മൂലം കാർലക്ക് മരിച്ചു. 1963 ജൂൺ 1-ന്, "ദ ടാർസൻ ഓഫ് മാണിസ മരിച്ചു" എന്ന ലേഖനത്തിൽ ഹുറിയറ്റ് തന്റെ മരണത്തെക്കുറിച്ച് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.[10] ടോപ്‌കലെയിൽ അടക്കം ചെയ്യണമെന്ന അവസാന ആഗ്രഹം വകവയ്ക്കാതെ മാണിസയുടെ പുതിയ സെമിത്തേരിയിൽ ("അസ്രി മെസാർലിക്") കാർലക്കിനെ അടക്കം ചെയ്തു.[10]
പാരമ്പര്യം[തിരുത്തുക]
മാണിസ നഗരം കാർലക്കിന് ആദരാഞ്ജലികൾ അർപ്പിക്കുന്നത് തുടരുന്നു. ഈജിയൻ നഗരത്തിലെ പരിസ്ഥിതി വാരാചരണത്തിന് "മനീസ ടാർസാനി ചെവ്രെ ഗുൻലേരി ഹഫ്താസി" എന്ന് പേരിട്ടു. ഈ അവസരത്തിൽ, മുനിസിപ്പൽ ഭരണകൂടം "ടാർസൻ അവാർഡുകൾ" നൽകുന്നു. കൂടാതെ, കാർലക്കിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം നഗരം ഒരു പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിനും ("മാനീസ ടാർസാനി അഹ്മെത് ബെഡെവി ഇൽകോകുലു") ഒരു ബൊളിവാർഡിനും ("ടാർസൻ ബുൾവാറി") പേരിട്ടു. 2012-ൽ, മനീസയിലെ സെലാൽ ബയാർ സർവ്വകലാശാലയിലെ വിദ്യാർത്ഥികൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഒരു സോളാർ എനർജി കാറിന് മണിസ ടാർസാനി എന്ന് പേരിട്ടു.[1]
മനീസയിലെ ഫാത്തിഹ് പാർക്കിൽ, കാർലക്കിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരു വലിയ സ്മാരകം സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇത് ടാർസാൻ ഹെയ്കെലി എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഓരോ വർഷവും, മാണിസയുടെ അധികാരികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരമവാർഷികത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ അനുസ്മരിക്കുന്നു. തുർക്കി പരിസ്ഥിതിവാദത്തിന്റെ മുൻഗാമിയായി അദ്ദേഹത്തെ ആദരിക്കുന്നു.[11] കായികരംഗത്ത്, മണിസാസ്‌പോറിന്റെ ആരാധകർ തങ്ങളെ ടാർസാൻലാർ ("ടാർസൻസ്") എന്ന് വിളിക്കുന്നു[12] കൂടാതെ, 2015-ൽ, ഒരു പ്രാദേശിക ക്രോസ്-കൺട്രി സ്കീയിംഗ് ഇവന്റിന് മാണിസ ടാർസാനി എന്ന് പേരിട്ടു.
കാർലക്കിന്റെ ജീവിതം നിരവധി പുസ്‌തകങ്ങൾക്കും, 1994-ൽ സംവിധായകൻ ഓർഹാൻ ഒഗൂസ് ചിത്രീകരിച്ച മണിസ ടാർസാനി എന്ന ചിത്രത്തിനും വിഷയമായിട്ടുണ്ട്.[13][14][15]പാരിസ്ഥിതിക വിഷയമുള്ള ആദ്യത്തെ ടർക്കിഷ് ചിത്രമായി ഈ ചിത്രം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ മികച്ച വിദേശ ഭാഷാ ചിത്രത്തിനുള്ള അക്കാദമി അവാർഡിന് തുർക്കി സമർപ്പിച്ചു.[15] പിന്നീട് അത് നോമിനേഷനിൽ എത്തിയില്ല.[16]
കുറിപ്പുകൾ[തിരുത്തുക]
- ↑ 1.0 1.1 Marianne Lavelle (19 May 2012). "A Solar Car Inspired by Manisa's Own Tarzan". National Geographic. Retrieved 18 May 2019.
- ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 Sunay Akın (3 May 2019). "Manisa Tarzanı" (in Turkish). Archived from the original on 2 November 2007.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 Manisa Tarzanı Biyografisi
- ↑ "Tarzan ve 'Haşlaklar'". www.manisahayatgazetesi.com (in Turkish). 2 June 2014. Archived from the original on 24 January 2016. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ A simple restaurant in Turkey
- ↑ Naci Yengin (12 February 2019). "Lokantaci Dede Niyazi". www.manisahaberleri.com (in turkish). Manisa Haberleri. Retrieved 19 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Torunları tarzan dedelerini unuttular" (in Turkish). Manisahaberleri. 31 May 2015. Archived from the original on 31 May 2017. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Türkiye'nin İlk Dağcılık kulübü Manisa'da Kuruldu". www.manisahaberleri.com (in Turkish). 14 July 2014. Archived from the original on 24 January 2016. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "O bir halk kahramanı!". manisainternethaber.com (in Turkish). 30 May 2014. Archived from the original on 3 May 2019. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 10.0 10.1 "Manisa'nin Tarzan'ı öldü". Hürriyet (in Turkish). 1 June 1963. Archived from the original on 18 May 2015. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Manisa Tarzanı Mezarı Başında Anıldı". ManisaHaber (in Turkish). 31 May 2018. Archived from the original on 2019-05-04. Retrieved 3 May 2019.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ www.turkish-football.com Archived 2011-10-17 at the Wayback Machine.
- ↑ Umberto Rossi (1995). "Il cinema turco sta male, ma non vuole morire". Cineforum (in Italian). No. 344. p. 18.
{{cite magazine}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Sandra Brennan (2015). "Tarzan of Manisa". Movies & TV Dept. The New York Times. Archived from the original on 11 October 2015. Retrieved 1 October 2015.
- ↑ 15.0 15.1 "Tarzan of Manisa". www.imdb.com. Archived from the original on 28 March 2017. Retrieved 3 May 2019.
- ↑ "The 67th Academy Awards (1995) Nominees and Winners". oscars.org. Retrieved 26 September 2015.
Sources[തിരുത്തുക]
- Sunay Akın (2005). Onlar Hep Oradaydı (in Turkish). Istanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - Bedriye Aksakal (1993). Yeşilin Atası Manisa Tarzanı (in Turkish).
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - "Manisa Tarzanı Ahmet Bedevi Biyografisi". biyografi.info (in Turkish). Retrieved 18 May 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)