ജ്ഞാനേശ്വരി

മറാത്തി സന്യാസിയും കവിയുമായ സന്ത് ജ്ഞാനേശ്വർ 1290 CE-ൽ എഴുതിയ ഭഗവദ്ഗീതയുടെ വ്യാഖ്യാനമാണ്.ജ്ഞാനേശ്വരി ( Marathi: ज्ञानेश्वरीcode: mar promoted to code: mr ജ്ഞാനേശ്വരി ^[1] ഇത് ഭവാർത്ഥ ദീപിക എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ജ്ഞാനേശ്വർ (ജനനം: 1275) 22 വർഷത്തെ ഹ്രസ്വമായ ജീവിതം നയിച്ചു, ഈ വ്യാഖ്യാനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൗമാരത്തിൽ രചിക്കപ്പെട്ടത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. വർക്കരി ( വിഠോബ ) പാരമ്പര്യത്തിലെ ഏകനാഥ്, തുക്കാറാം തുടങ്ങിയ പ്രമുഖ ഭക്തി പ്രസ്ഥാന സന്യാസി-കവികൾക്ക് പ്രചോദനം നൽകിയ മറാഠി ഭാഷയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഏറ്റവും പഴയ സാഹിത്യ കൃതിയാണ് ഈ ഗ്രന്ധം. ^[2] ^[3] ^[4] ഹിന്ദുമതത്തിലെ അദ്വൈത വേദാന്ത പാരമ്പര്യത്തിൽ ഭഗവദ്ഗീതയെ ജ്ഞാനേശ്വരി വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. ^[5] വാചകത്തിന്റെ ദാർശനിക ആഴം അതിന്റെ സൗന്ദര്യാത്മകവും പണ്ഡിത മൂല്യവും കൊണ്ട് പ്രശംസിക്കപ്പെട്ടു. ^[6]

പൂർത്തീകരണത്തിന്റെ സംവത്തിനെയും അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ജ്ഞാനേശ്വരിയുടെ കാലമായി 1290 CE. ^[6] വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. യാദവ രാജാവായ രാമദേവനെക്കുറിച്ചുള്ള ഗ്രന്ഥപരവും സ്ഥിരീകരിക്കുന്നതുമായ പരാമർശത്തെയും സംവത് വർഷക്കണക്കും ഇതിലേക്ക് ചൂണ്ടുപലകയാകുന്നു. മറ്റൊരു സമകാലിക ഭക്തി പ്രസ്ഥാന സന്യാസി-കവിയായ നാംദേവിന്റെ കൃതികളും ഇത് സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു, അദ്ദേഹം ധ്യാനേശ്വരിയെ പരാമർശിക്കുന്നു, കൂടാതെ വിവിധ തീർത്ഥാടനങ്ങളിൽ ധ്യാനേശ്വരിയെ അനുഗമിച്ചിരുന്നതായി ഹിന്ദു പാരമ്പര്യം വിശ്വസിക്കുന്നു. ^[6] 16-ആം നൂറ്റാണ്ടുവരെ ഈ ഗ്രന്ധത്തിനു പല പതിപ്പുകൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ആ നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഏകനാഥ് ജ്ഞാനേശ്വരിയുടെ പല പതിപ്പുകളുടെ ആധികാരികത ചോദ്യംചെയ്തു. , അവിടെ അദ്ദേഹം താൻ ജ്ഞാനേശ്വരിയുടെ യഥാർത്ഥ പതിപ്പിലേക്ക് പുനഃസ്ഥാപിച്ചതായി പ്രസ്താവിക്കുകയും "മാറ്റമോ കൂട്ടിച്ചേർക്കലോ അനുവദിക്കരുത്" എന്ന് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ^[6] ഈ പതിപ്പ് ഏറ്റവും വിശ്വസ്തമായ ഒന്നാണെന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ പൊതുവെ അംഗീകരിക്കുന്നു, ഈ പതിപ്പ് 1909-ൽ വി.കെ. രാജ്‌വാദ് തിരിച്ചറിയുകയും 1959-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. ^[6] ^:viii-ix

ജ്ഞാനേശ്വരിയുടെ ആഖ്യാനം ഭഗവദ് ഗീതയെ സൂക്ഷ്മമായി പിന്തുടരുന്നു, എന്നിരുന്നാലും പ്രാദേശിക പാരമ്പര്യത്തിൽ ടിക എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന വ്യാഖ്യാനം ഒരു "ഗാന-പ്രഭാഷണം" എന്ന രൂപത്തിലാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്, അത്13-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ പ്രധാന ഹിന്ദു തത്ത്വചിന്തകളെയും വിശ്വാസങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചർച്ച ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനായി വിശദീകരണം വിപുലീകരിക്കുന്നു. . ^[6] ^:xvii-xviiiഗീതയിൽ 700 ശ്ലോകങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ, ജ്ഞാനേശ്വരിക്ക് 9,000 ശ്ലോകങ്ങളാണുള്ളത്. വേദങ്ങൾ, ഉപനിഷത്തുകൾ, മറ്റ് പ്രധാന ഹിന്ദു ഗ്രന്ഥങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശങ്ങൾ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ^[6] ^:xviii-xixജ്ഞാനേശ്വരി താളാത്മകമായ ഒരു ഗദ്യമാണ്, ഓവി വൃത്തമാണ് ( ഒരു മറാത്തിവൃത്തം) നാല് വരികൾ (പാദങ്ങൾ) അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു) ഇതിനുപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്..അത് ഒറ്റയ്ക്ക് പാരായണം ചെയ്യാം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കൂട്ടമായി ജപിക്കാം. അതിലെ 9,000 ശ്ലോകങ്ങളിൽ ഓരോന്നിലും പ്രാസമില്ലാത്തതുമായ ഗീതയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഗീതയിലെ ജ്ഞാനേശ്വരി വ്യാഖ്യാനത്തിൽ ഓരോ വരിയിലും അക്ഷരങ്ങളുടെ വേരിയബിൾ എണ്ണം ഉണ്ട്, അതിൽ നാലിൽ ആദ്യത്തെ മൂന്നെണ്ണം പ്രാസമാണ്. ജ്ഞാനേശ്വരിയിലെ ഓരോ വരിയിലും സാധാരണയായി മൂന്ന് മുതൽ പതിമൂന്ന് വരെ അക്ഷരങ്ങൾ ഉണ്ട്. ^[6] ^:xix-xx

വൈഷ്ണവം, ശൈവിസം, ശാക്തേയം എന്നീ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള നിരവധി ഹിന്ദു ദേവതകളുടെയും സരസ്വതി (ശാരദ) പോലുള്ള വൈദികരുടെയും പേരുകൾ ഈ ഗ്രന്ഥത്തിൽ ഭക്തിപൂർവ്വം ഉൾപ്പെടുന്നു. അതിലെ പല ശ്ലോകങ്ങളുടെയും അവസാന വരിയിൽ "ജ്ഞാനദേവൻ പറയുന്നു" അല്ലെങ്കിൽ "ജ്ഞാനേശ്വരൻ പറയുന്നു" എന്ന സ്വഭാവം ഉൾപ്പെടുന്നു. ^[6] ^:1-24^[7] പിൽക്കാലത്തെ മറ്റ് ഭക്തി പ്രസ്ഥാന കവികളും സിഖ് മതത്തിന്റെ ഗുരു ഗ്രന്ഥവും ഈ ഫോർമാറ്റ് സ്വീകരിച്ചു. ^[8]

ജ്ഞാനേശ്വരി മറാത്തിയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും കന്നഡ, സംസ്കൃതം, തെളുഗു പദങ്ങൾ ധാരാളം പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ^[9]

തർജ്ജമകൾ[തിരുത്തുക]

ആനന്ദാശ്രമം കാഞ്ഞങ്ങാട് ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ മ്ലയാളപരിഭാഷ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി.

റഫറൻസുകൾ[തിരുത്തുക]

↑ Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, p. x-xi, ISBN 978-0-88706-487-6
↑ D. C. Sircar (1996). Indian Epigraphy. Motilal Banarsidass. pp. 53–54. ISBN 978-81-208-1166-9.
↑ R. D. Ranade (1997). Tukaram. State University of New York Press. pp. 9–11. ISBN 978-1-4384-1687-8.
↑ J. Gordon Melton (2011). Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations. ABC-CLIO. pp. 373–374. ISBN 978-1-59884-206-7.
↑ Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, p. xviii with footnote 1, ISBN 978-0-88706-487-6
↑ ^6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 ^6.4 ^6.5 ^6.6 ^6.7 ^6.8 Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, ISBN 978-0-88706-487-6 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "pradhan1987" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
↑ Jñānadeva; Pu. Vi Bobaḍe (1987). Garland of Divine Flowers: Selected Devotional Lyrics of Saint Jnanesvara. Motilal Banarsidass. pp. 1–14. ISBN 978-81-208-0390-9.
↑ Neeti M. Sadarangani (2004). Bhakti Poetry in Medieval India: Its Inception, Cultural Encounter and Impact. Sarup & Sons. pp. 65–66. ISBN 978-81-7625-436-6.
↑ Novetzke, Christian Lee (18 October 2016). The Quotidian Revolution: Vernacularization, Religion, and the Premodern Public Sphere in India (in ഇംഗ്ലീഷ്). Columbia University Press. p. 342. ISBN 978-0-231-54241-8.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]

"സ്വാധ്യായ് ധ്യാനേശ്വരി" - ഛപ്ഖാനെ കേശവ് രാമചന്ദ്രയുടെ മറാത്തി സ്വയം പഠന പുസ്തകം (ജനനം-1875, സാംഗ്ലി, മഹാരാഷ്ട്ര, ഇന്ത്യ)

ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]

പുറംകണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

ജ്ഞാനേശ്വരി (ഭാവാർത്ഥ ദീപിക) ഇംഗ്ലീഷ് വിവർത്തനം ആർ കെ ഭഗവത്, 1954 (ഗ്ലോസറി ഉൾപ്പെടെ)

ഫലകം:Marathi language topics

[1] Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, p. x-xi, ISBN 978-0-88706-487-6

[Sircar1996-2] D. C. Sircar (1996). Indian Epigraphy. Motilal Banarsidass. pp. 53–54. ISBN 978-81-208-1166-9.

[Ranade1997-3] R. D. Ranade (1997). Tukaram. State University of New York Press. pp. 9–11. ISBN 978-1-4384-1687-8.

[Melton2011-4] J. Gordon Melton (2011). Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations. ABC-CLIO. pp. 373–374. ISBN 978-1-59884-206-7.

[5] Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, p. xviii with footnote 1, ISBN 978-0-88706-487-6

[pradhan1987-6] 6.0 ^6.1 ^6.2 ^6.3 ^6.4 ^6.5 ^6.6 ^6.7 ^6.8 Dnyandev; Pradhan, Vitthal Ganesh (1987), Lambert, Hester Marjorie (ed.), Dnyaneshwari : Bhāvārthadipikā, State University of New York Press, ISBN 978-0-88706-487-6 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "pradhan1987" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു

[7] Jñānadeva; Pu. Vi Bobaḍe (1987). Garland of Divine Flowers: Selected Devotional Lyrics of Saint Jnanesvara. Motilal Banarsidass. pp. 1–14. ISBN 978-81-208-0390-9.

[8] Neeti M. Sadarangani (2004). Bhakti Poetry in Medieval India: Its Inception, Cultural Encounter and Impact. Sarup & Sons. pp. 65–66. ISBN 978-81-7625-436-6.

[9] Novetzke, Christian Lee (18 October 2016). The Quotidian Revolution: Vernacularization, Religion, and the Premodern Public Sphere in India (in ഇംഗ്ലീഷ്). Columbia University Press. p. 342. ISBN 978-0-231-54241-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

ക സ തി കൃഷ്ണൻ
രൂപങ്ങൾ	രാധാ കൃഷ്ണ • ഗോവിന്ദ • ബാലകൃഷ്ണൻ • ജഗന്നാഥൻ • വിഠോബ • ശ്രീനാഥ്‌ജി • ഗുരുവായൂരപ്പൻ • മറ്റുള്ള പേരുകൾ •
ഉപാസനകൾ	കൃഷ്ണായിസം • വൈഷ്ണവമതം • കൃഷ്ണ ജന്മാഷ്ടമി • ഹോളി
പുണ്യസ്ഥലങ്ങൾ	ദ്വാരക • മഥുര • വൃന്ദാവനം • ഗോകുലം • ഗോവർദ്ധന മല • ജഗന്നാഥ ക്ഷേത്രം,പുരി • ഉഡുപ്പി കൃഷ്ണ ക്ഷേത്രം • ഗുരുവായൂർ ക്ഷേത്രം • നാത്‌വാര • ഡാകോർ
ഗ്രന്ഥങ്ങൾ	ഭാഗവതം • ഭഗവദ് ഗീത • ഗീതാഗോവിന്ദം • മഹാഭാരതം • ബ്രഹ്മസംഹിത• ഉദ്ധവഗീത
ഇത് കൂടി കാണുക	ഹിന്ദുത്വം • അവതാരം • വിഷ്ണു • രാ‍ധ • രുക്മിണി • സത്യഭാമ • ജാംബവതി • കൃഷ്ണൻ വിക്കികോമൺസിൽ

ക സ തി മഹാഭാരതം
പർവ്വങ്ങൾ	ആദി · സഭ · വനം · വിരാടം · ഉദ്യോഗം · ഭീഷ്മ · ദ്രോണ · കർണ്ണ · ശല്യ · സൗപ്തികം · സ്ത്രീ · ശാന്തി · അനുശാസനം · അശ്വമേധികം · ആശ്രമവാസം · മുസലം · പ്രസ്ഥാനം · സ്വർഗ്ഗാരോഹണം
കുരുവംശം	കുരു · വിഡൂരഥൻ · പ്രതിപൻ · ദേവാപി · ശന്തനു · ബാൽഹികൻ · ഭീഷ്മർ · ചിത്രാംഗദൻ · വിചിത്രവീര്യൻ · ധൃതരാഷ്ട്രർ · പാണ്ഡു · വിദുരർ · യുധിഷ്ഠിരൻ · ഭീമൻ · അർജ്ജുനൻ · നകുലൻ · സഹദേവൻ · ദുര്യോധനൻ · ദുശ്ശാസനൻ · ലക്ഷണൻ · ഭരതൻ · പ്രതിവിന്ധ്യൻ · യൗധേയൻ · സുതസോമൻ · ധർമ്മത്രാതൻ · ഘടോൽകചൻ · ശ്രുതസോമൻ · അഭിമന്യു · ഇരാവാൻ · ബഭ്രുവാഹനൻ · ശതാനീകൻ · നിരമിത്രൻ · ശ്രുതകർമ്മാവ് · സുഹോത്രൻ · പരീക്ഷിത് · ജനമേജയൻ
മറ്റു കഥാപാത്രങ്ങൾ	വ്യാസൻ · കൃഷ്ണൻ · ബലരാമൻ · ദ്രോണർ · കർണ്ണൻ · കൃപർ · സാത്യകി · ദ്രുപദർ · വിരാടൻ · ശല്യർ · സുബലൻ · ശകുനി · ധൃഷ്ടദ്യുമനൻ · സഞ്ജയൻ · യുയുത്സു · കീചകൻ · അശ്വത്ഥാമാവ് · ഏകലവ്യൻ · കൃതവർമ്മാവ് · ജരാസന്ധൻ · മായാസുരൻ · ജയദ്രഥൻ · ബാർബാറികൻ · അധിരഥൻ · ശിഖണ്ഡി · ഭഗദത്തൻ · ത്രിഗർത്തൻ · സൗമദത്തി · ഭൂരിശ്രവസ്സ് · സോമദത്തൻ · വൃക്ഷസേനൻ · അലംബുസൻ · ഉലൂകൻ · ഉത്തരൻ · ശ്വേതൻ · വൃഷകേതു · കംസൻ · രുക്മി · ശ്രുതായുധൻ · ശ്രുതായുസ്സ്
സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങൾ	ശുഭാംഗി · അമൃത · സുനന്ദ · ഗംഗ · സത്യവതി · അംബിക · അംബാലിക · ഗാന്ധാരി · കുന്തി · മാദ്രി · ദുശ്ശള · ദ്രൗപദി · ഹിഡിംബി · സുഭദ്ര · ദേവകി · ബലധര · ഉലൂപി · ചിത്രാംഗദ · രേണുക · വിജയ · ഭാനുമതി · ഉത്തര · രുക്മിണി · പ്രമീള
സാമ്രാജ്യങ്ങൾ	ഹസ്തിനപുരം · ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥം · പ്രാഗ്ജ്യോതിഷ · മാഹിഷ്മതി · ദ്വാരക · മഗധ · വിരാടം · പാഞ്ചാലം · മഥുര · അംഗം · ഗാന്ധാരം · മാദ്രം
മറ്റുള്ളവ	പാണ്ഡവർ · കൗരവർ · കുരുക്ഷേത്രയുദ്ധം · ഭഗവദ്ഗീത · സർപ്പസത്രയാഗം · രാജസൂയയാഗം · വൈഷ്ണവയാഗം · അശ്വമേധയാഗം · ചന്ദ്രവംശം · ഏകപുരുഷഘാതിനി · ആശ്രമവാസിക പര്വ്വം · ഗാണ്ഡീവം · വിജയചാപം · സുബല രാജാവ് · ബ്രഹ്മശിരസ്സ്‌ · അഞ്ജലികാവേധം · ധർമ്മദേവൻ · യമധർമ്മൻ · സൗത്രാമണി · പാശുപതം · നാഗാസ്ത്രം · ബോറി(BORI ) ഭാരതം · പശുയാഗം · പംപഭാരതം · നളൻ · ഇഷ്ടിയാഗം · ഹരിവംശം · ദ്രുമൻ(ദ്രുമാവ് ) · നാരായണാസ്ത്രം · ഭാർഗ്ഗവാസ്ത്രം