Jump to content

ജോസഫ് കുക്ക്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Joseph Cook
Cook, c. 1914
6th Prime Minister of Australia
ഓഫീസിൽ
24 June 1913 – 17 September 1914
MonarchGeorge V
Governors GeneralLord Denman
Sir Ronald Munro Ferguson
മുൻഗാമിAndrew Fisher
പിൻഗാമിAndrew Fisher
Leader of the Opposition
ഓഫീസിൽ
8 October 1914 – 17 February 1917
പ്രധാനമന്ത്രിAndrew Fisher
Billy Hughes
മുൻഗാമിAndrew Fisher
പിൻഗാമിFrank Tudor
ഓഫീസിൽ
20 January 1913 – 24 June 1913
പ്രധാനമന്ത്രിAndrew Fisher
മുൻഗാമിAlfred Deakin
പിൻഗാമിAndrew Fisher
ഓഫീസിൽ
17 November 1908 – 26 May 1909
പ്രധാനമന്ത്രിAndrew Fisher
മുൻഗാമിGeorge Reid
പിൻഗാമിAlfred Deakin
Deputy Leader of the Opposition
ഓഫീസിൽ
1 July 1910 – 20 January 1913
LeaderAlfred Deakin
മുൻഗാമിGregor McGregor
പിൻഗാമിJohn Forrest
ഓഫീസിൽ
26 May 1909 – 2 June 1909
LeaderAlfred Deakin
പിൻഗാമിGregor McGregor
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ
ജനനം
Joseph Cooke

(1860-12-07)7 ഡിസംബർ 1860
Silverdale, Staffordshire, England
മരണം30 ജൂലൈ 1947(1947-07-30) (പ്രായം 86)
Bellevue Hill, New South Wales, Australia
അന്ത്യവിശ്രമംNorthern Suburbs Crematorium, Sydney
രാഷ്ട്രീയ കക്ഷിLabor (to 1894)
Independent (1894)
Free Trade (1894–1909)
Commonwealth Liberal (1909–1917)
Nationalist (after 1917)
പങ്കാളി
(m. 1885)
കുട്ടികൾ8, including Richard
ബന്ധുക്കൾPeter Cook (grandson)
ജോലിCoal miner, trade unionist

ഓസ്ട്രേലിയയുടെ ആറാമത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന രാഷ്ടീയക്കാരനാണ് സർ ജോസഫ് കുക്ക്. ഇംഗ്ലീഷ്: Sir Joseph Cook,( ജീവിതകാലം:7 ഡിസംബർ 1860 – 30 ജൂലൈ 1947) 1913 മുതൽ 1914 വരെ അദ്ദേഹം ആസ്ത്രേലിയൻ മന്ത്രിസഭയുടെ തലവനായി. 1908 മുതൽ 1909 വരെ ആന്റി സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിക്ക് നേതൃത്വം കൊടുത്ത അദ്ദേഹം 1913 മുതൽ 1917 വരെ കോമ്മൺ വെൽത്ത് ലിബറൽ പാർട്ടിയുടെ നേതൃസ്ഥാനം അലങ്കരിച്ചു. [1]

ജീവിതരേഖ

[തിരുത്തുക]

1860 ഡിസംബർ 7 ന് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ സ്റ്റാഫോർഡ്ഷയറിലെ സിൽവർഡെയ്‌ലിലുള്ള ഒരു ചെറിയ കുടിലിലാണ് ഓക്ക് ജനിച്ചത്. മാർഗരറ്റിനും (നീ ഫ്ലെച്ചർ) വില്യം കുക്കിനും ജനിച്ച ഏഴു മക്കളിൽ രണ്ടാമനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത സഹോദരി സാറാ 1865-ൽ മരിച്ചു, പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂന്ന് അനുജത്തികളും രണ്ട് ഇളയ സഹോദരന്മാരും പ്രായപൂർത്തിയായി. കുക്ക് ജനിച്ച് ഏതാനും മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ന്യൂകാസിൽ സ്ട്രീറ്റിലെ ഒരു ടെറസ്ഡ് വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് മാതാപിതാക്കൾ ഒറ്റയടിക്ക് മാറി. കുട്ടികൾ ഒരു മുറിയും രണ്ട് കിടക്കകളും പങ്കിട്ടു, കുടുംബത്തിന് അപൂർവ്വമായി മാംസം വാങ്ങാൻ കഴിയുമായിരുന്നു. [2] അടുത്തുള്ള ഹോളിവുഡ് കുഴിയിലെ ബട്ടി സമ്പ്രദായത്തിൽ കൽക്കരി ഖനിത്തൊഴിലാളിയായിരുന്നു കുക്കിന്റെ പിതാവ്. [3] 1873 ഏപ്രിലിൽ ഒരു ഖനന അപകടത്തിൽ അദ്ദേഹം കൊല്ലപ്പെട്ടു, തന്റെ മൂത്ത മകനെ കുടുംബത്തിന്റെ പ്രാഥമിക വരുമാന മാർഗ്ഗമാക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചു. [4]

പ്രാദേശിക ആംഗ്ലിക്കൻ പള്ളി സെന്റ് ലൂക്കിനോട് ചേർന്നുള്ള സ്കൂളിലായിരുന്നു കുക്കിന്റെ ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസം. ഒൻപതാം വയസ്സിൽ കൽക്കരി ഖനികളിൽ ജോലി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹം പത്ത് പന്ത്രണ്ട് മണിക്കൂർ ജോലിക്ക് പ്രതിദിനം ഒരു ഷില്ലിംഗ് സമ്പാദിച്ചു. പുലർച്ചെ നാലുമണിക്ക് കുതിരകളെ പങ്കെടുപ്പിച്ച് ഖനന ഉപകരണങ്ങൾ വൃത്തിയാക്കുക, എണ്ണ ചെയ്യുക എന്നിവയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചുമതലകൾ. പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസ നിയമം 1870 പാസാക്കിയതിനുശേഷം, നിയമപരമായി വിട്ടുപോകുന്ന പ്രായം എത്തുന്നതുവരെ കുക്കിനെ സ്കൂളിലേക്ക് മടങ്ങാൻ അനുവദിച്ചു. [4] പിതാവിന്റെ മരണശേഷം രണ്ടാം തവണ സ്കൂൾ വിട്ട അദ്ദേഹം പ്രാദേശിക കോളിയറിയിലെ പഴയ ജോലിയിലേക്ക് മടങ്ങി. എന്നിരുന്നാലും, അധ്യാപകന്റെ ശ്രദ്ധയുടെ ഫലമായി, മാതാപിതാക്കളുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടതിനാൽ, സ്ഥാനം മെച്ചപ്പെടുത്താനുള്ള അസാധാരണമായ ശക്തമായ ആഗ്രഹം അവനിൽ പതിഞ്ഞു. ഈ അഭിലാഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സ്വഭാവങ്ങളിലൊന്നായി മാറുക എന്നതായിരുന്നു, സ്വയം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു നീക്കത്തിലൂടെ ആദ്യം വെളിപ്പെടുത്തുകയും പിന്നീട് ജീവിതത്തിൽ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ വിജയിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദൃഢനിശ്ചയം. കൗമാരപ്രായത്തിൽ അദ്ദേഹം പ്രാകൃത രീതിശാസ്ത്രം സ്വീകരിച്ചു, തന്റെ കുടുംബപ്പേരിൽ നിന്ന് "ഇ" ഒഴിവാക്കി തന്റെ പരിവർത്തനം അടയാളപ്പെടുത്തി. [5]1885 ഓഗസ്റ്റ് 8 ന് അദ്ദേഹം സ്റ്റാഫോർഡ്ഷയറിലെ വോൾസ്റ്റന്റണിൽ വച്ച് മേരി ടർണറെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ഒടുവിൽ ഈ ദമ്പതികൾക്ക് അഞ്ച് ആൺമക്കളും മൂന്ന് പെൺമക്കളുമുണ്ടായി.

വിവാഹത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, ദമ്പതികൾ ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലേക്ക് കുടിയേറി ലിത്ത്ഗോയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി, കുക്കിന്റെ സഹോദരനും സിൽവർഡെയ്‌ലിൽ നിന്നുള്ള നിരവധി മുൻ ഖനിത്തൊഴിലാളികളും ചേർന്നു. [6] കൽക്കരി ഖനികളിൽ പ്രവർത്തിച്ച കുക്ക് 1887 ൽ വെസ്റ്റേൺ മൈനേഴ്സ് അസോസിയേഷന്റെ ജനറൽ സെക്രട്ടറിയായി. 1888 ൽ ചൈനീസ് കുടിയേറ്റത്തിനെതിരായ പ്രകടനങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തു. ലാൻഡ് നാഷണലൈസേഷൻ ലീഗിലും അദ്ദേഹം സജീവമായിരുന്നു, അത് ഹെൻറി ജോർജിന്റെ ആശയങ്ങളാൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെടുകയും സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരത്തെ ശക്തമായി പിന്തുണയ്ക്കുകയും ചെയ്തു, [6] 1891 ൽ ലേബർ പാർട്ടിയുടെ സ്ഥാപക അംഗമായി. [7]

ആദ്യകാല രാഷ്ട്രീയ ജീവിതം

[തിരുത്തുക]

ഓസ്ട്രേലിയൻ രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ലേബറിന്റെ ആദ്യ വലിയ മുന്നേറ്റത്തിൽ 1891 ൽ ഹാർട്ട്ലിയുടെ കൽക്കരിപ്പാടങ്ങളുടെ സീറ്റിലേക്കുള്ള എംപിയായി കുക്ക് ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസ് ലെജിസ്ലേറ്റീവ് അസംബ്ലിയിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, [8]ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ഏത് പാർലമെന്റിലും ഇതാദ്യമായാണ് ലേബർ സീറ്റ് നേടിയത്.

എന്നിരുന്നാലും, 1894-ൽ, പാർലമെന്ററി ലേബർ പാർട്ടിയുടെ (കോക്കസ്) തീരുമാനങ്ങളാൽ ബന്ധിതരാകാനുള്ള ഒരു പ്രതിജ്ഞയിൽ ഒപ്പിടാൻ ലേബർ പാർട്ടിയുടെ തീരുമാനം അംഗീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളുടെ നേതാവായിരുന്നു കുക്ക്.[6] താരിഫ് ചോദ്യത്തോടുള്ള ലേബറിന്റെ മനോഭാവത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയായിരുന്നു കുക്കിന്റെ പ്രതിഷേധം. സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരത്തിനായുള്ള മുൻഗണന അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാർട്ടിയുമായി കൂടുതൽ വൈരുദ്ധ്യത്തിലായിരുന്നു.[9] വർഷാവസാനത്തോടെ അദ്ദേഹം ജോർജ്ജ് റീഡിന്റെ ഫ്രീ ട്രേഡ് പാർട്ടിയുടെ അനുയായിയായിത്തീർന്നു, അതിനുശേഷം വർഷങ്ങളോളം അദ്ദേഹത്തെ ലേബർ ഒരു 'രാജ്യദ്രോഹിയായി' കണ്ടു.[6] രണ്ടുപേർക്കും വ്യത്യസ്‌തമായ കഥാപാത്രങ്ങളുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും അകന്ന്മാ മാത്രമേ സഹപ്രവർത്തകരായി തുടർന്നുള്ളൂവെങ്കിലും അദ്ദേഹം റെയിഡിന്റെ വിലമതിക്കാനാവാത്ത സഖ്യകക്ഷിയായി.[7]

1894 ഓഗസ്റ്റിൽ റീഡ് ഒരു സർക്കാർ രൂപീകരിച്ചപ്പോൾ കുക്കിനെ ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലെ പോസ്റ്റ് മാസ്റ്റർ ജനറലായി നിയമിച്ചു. 1896 ൽ രണ്ട് ഇന്റർകോളോണിയൽ പോസ്റ്റ്, ടെലിഗ്രാഫ് (പി & ടി) സമ്മേളനങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം അദ്ധ്യക്ഷനായി. ഓസ്‌ട്രേലിയയെ വടക്കേ അമേരിക്കയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പസഫിക് കേബിളിന് ധനസഹായം നൽകാൻ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കോളനികൾ സമ്മതിച്ചു.[10] ആദ്യ കോൺഫറൻസ് ഉദ്ഘാടന വേളയിൽ അദ്ദേഹം "ഫെഡറൽ സ്പിരിറ്റ് [...] നമ്മുടെ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ദേശീയ ശ്രമങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ആനിമേറ്റുചെയ്യുന്നു" എന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു.

ലളിതമായ പ്രതിശീർഷ അടിസ്ഥാനത്തിൽ എന്നതിലുപരി കേബിളിന് ധനസഹായം നൽകുന്നതിന് കോളനികൾ തുല്യ സംഭാവന നൽകുമെന്ന് ഒടുവിൽ തീരുമാനിച്ചു, ഇത് "പ്രായോഗിക ഫെഡറേഷന്റെ" നേട്ടത്തിൽ ഒരു വഴിത്തിരിവായി അടയാളപ്പെടുത്തുകയും ഒരു സെനറ്റിന്റെ വികസനത്തിന് തുല്യമായി മുൻ‌കൂട്ടി കാണിക്കുകയും ചെയ്തു. [11] ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ പ്രീ-ഫെഡറേഷൻ ടെലികമ്മ്യൂണിക്കേഷന്റെ ചരിത്രം എഴുതിയ കെവിൻ ലിവിംഗ്സ്റ്റൺ പറയുന്നത്, "1890 കളുടെ മധ്യത്തിൽ ഓസ്ട്രേലിയൻ കോളനികളെ സാങ്കേതിക ഫെഡറലിസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നതിൽ സ്വാധീനമുള്ളതും മധ്യസ്ഥത വഹിച്ചതുമായ പങ്ക് വഹിച്ചതായി അംഗീകരിക്കപ്പെടാൻ അദ്ദേഹം അർഹനാണ്" എന്നാണ്. [12]

പ്രാധാനമന്ത്രി പദത്തിൽ

[തിരുത്തുക]

1913 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ, കുക്കിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള കോമൺ‌വെൽത്ത് ലിബറൽ പാർട്ടി, ആൻഡ്രൂ ഫിഷറിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ലേബർ പാർട്ടിക്കെതിരെ ജനപ്രതിനിധിസഭയിൽ ഒരു സീറ്റ് ഭൂരിപക്ഷം നേടി, കുക്ക് ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ ആറാമത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയായി. എന്നിരുന്നാലും, സെനറ്റിൽ ലേബറിന് ഇപ്പോഴും ഭൂരിപക്ഷമുണ്ടായിരുന്നു. ശത്രുതാപരമായ സെനറ്റ് കാരണം ഫലപ്രദമായി ഭരിക്കാൻ കഴിയാതെ കുക്ക് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഭരണഘടനയുടെ 57-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം ഇരട്ട വിയോഗം നടത്താൻ തീരുമാനിച്ചു, ഈ വ്യവസ്ഥ ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചു. പൊതുസേവനത്തിലെ ട്രേഡ് യൂണിയൻ അംഗങ്ങൾക്ക് മുൻഗണന നൽകുന്ന തൊഴിൽ നിർത്തലാക്കുന്ന ബിൽ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചു. പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ, സെനറ്റ് ബിൽ നിരസിച്ചു, ഇരട്ട വിയോഗം തേടാൻ കുക്കിന് ഒരു ഒഴികഴിവ് നൽകി. 1914 സെപ്റ്റംബറിലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനുള്ള പ്രചാരണത്തിനിടയിലാണ് ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടത്. യാഥാസ്ഥിതികർ എതിർത്ത സ്വതന്ത്ര ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പ്രതിരോധ സേനയെ പിന്തുണച്ചത് ലേബർ ആണെന്ന് വോട്ടർമാരെ ഓർമ്മിപ്പിക്കാൻ ആൻഡ്രൂ ഫിഷറിന് കഴിഞ്ഞു. അഞ്ച് സീറ്റുകളുള്ള കുക്കിനെ പരാജയപ്പെടുത്തി, ഫിഷറിന്റെ ലേബർ പാർട്ടി വീണ്ടും അധികാരമേറ്റു. [7]

റഫറൻസുകൾ

[തിരുത്തുക]
  1. "Prime Facts 19" (PDF). Old Parliament House. The Australian Prime Ministers Centre. Archived from the original (PDF) on 5 September 2012. Retrieved 10 January 2008.
  2. Murdoch (1996), പുറം. 14.
  3. Murdoch (1996), പുറം. 13.
  4. 4.0 4.1 Murdoch (1996), പുറം. 15.
  5. Crowley, F K. "Cook, Sir Joseph (1860–1947)". Australian Dictionary of Biography. Melbourne University Press. ISSN 1833-7538. Retrieved 24 April 2016 – via National Centre of Biography, Australian National University.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; adb എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  7. 7.0 7.1 7.2 "Joseph Cook". Australia's Prime Ministers. National Archives of Australia. Archived from the original on 2016-04-20. Retrieved 24 April 2016.
  8. "Sir Joseph Cook (1860–1947)". Former Members of the Parliament of New South Wales. Retrieved 20 June 2020.
  9. "Joseph Cook". Prime Ministers of Australia. National Museum Australia. Archived from the original on 2018-06-21. Retrieved 24 April 2016.
  10. Livingston (1998), പുറം. 127.
  11. Livingston (1998), പുറം. 128.
  12. Livingston (1998), പുറം. 129.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജോസഫ്_കുക്ക്&oldid=3829920" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്