ക്ലെയർ റെയ്‌നർ
ക്ലെയർ റെയ്‌നർ | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | Claire Berenice Berkovitch (later Chetwynd)[1] 22 ജനുവരി 1931 സ്റ്റെപ്‌നി, ലണ്ടൻ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| മരണം | 11 ഒക്ടോബർ 2010 (പ്രായം 79) Harrow, London, England |
| ദേശീയത | ബ്രിട്ടീഷ് |
| വിദ്യാഭ്യാസം | City of London School for Girls |
| തൊഴിൽ | Nurse, journalist, broadcaster, novelist |
| സജീവ കാലം | 1949–2010 |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Desmond Rayner (m. 1957) |
| കുട്ടികൾ | 3, including Jay Rayner |
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് നഴ്‌സും പത്രപ്രവർത്തകയും ബ്രോഡ്‌കാസ്റ്ററും നോവലിസ്റ്റുമായിരുന്നു ക്ലെയർ ബെറനിസ് റെയ്‌നർ, ഒബിഇ (/ ˈreɪnər /; നീ ചെറ്റ്വിന്റ്; 22 ജനുവരി 1931 - 11 ഒക്ടോബർ 2010).
ആദ്യകാലജീവിതം[തിരുത്തുക]
ലണ്ടനിലെ സ്റ്റെപ്നിയിൽ ജൂത മാതാപിതാക്കൾക്ക് റെയ്‌നർ ജനിച്ചു. [1] റെയ്‌നർ നാല് മക്കളിൽ മൂത്തയാളായിരുന്നു. [2]അവരുടെ അച്ഛൻ തയ്യൽക്കാരനും അമ്മ ഒരു വീട്ടമ്മയുമായിരുന്നു. അവരുടെ പിതാവ് ചെറ്റ്വിന്റ് എന്ന കുടുംബപ്പേര് സ്വീകരിച്ചിരുന്നു. ഈ പേരിൽ ലണ്ടൻ സിറ്റി സ്കൂൾ ഫോർ ഗേൾസിൽ നിന്ന് വിദ്യാഭ്യാസം നേടി. [2] അവരുടെ ആത്മകഥ How Did I Get Here from There? 2003-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. മാതാപിതാക്കളുടെ കൈകളിലെ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ക്രൂരതയാൽ തകർന്ന ഒരു ബാല്യകാലത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അതിൽ വെളിപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. [3] കുടുംബം കാനഡയിലേക്ക് കുടിയേറിയതിനുശേഷം, 1945 ൽ അവരെ മാതാപിതാക്കൾ ഒരു മാനസികരോഗാശുപത്രിയിൽ പാർപ്പിച്ചു. തൈറോയ്ഡ് തകരാറിനെ തുടർന്ന് 15 മാസം ചികിത്സിച്ചു.[2]
കരിയർ[തിരുത്തുക]
നഴ്സിംഗ്[തിരുത്തുക]
1951-ൽ യുകെയിൽ തിരിച്ചെത്തിയ റെയ്‌നർ[2] ലണ്ടനിലെ റോയൽ നോർത്തേൺ ഹോസ്പിറ്റലിലും ഗൈസ് ഹോസ്പിറ്റലിലും നഴ്‌സായി പരിശീലനം നേടി. അവർ ഒരു വൈദ്യനാകാൻ ഉദ്ദേശിച്ചു; ഒരു നഴ്‌സായി പരിശീലിക്കുന്നതിനിടെ, അവർ നടൻ ഡെസ്മണ്ട് റെയ്‌നറെ കണ്ടുമുട്ടി 1957-ൽ അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു. ദമ്പതികൾ ലണ്ടനിൽ താമസിച്ചു. ക്ലെയർ മിഡ്‌വൈഫും പിന്നീട് നഴ്സിംഗ് സഹോദരിയുമായി ജോലി ചെയ്തു. [2]
പത്രപ്രവർത്തകനും എഴുത്തുകാരനും[തിരുത്തുക]
നഴ്‌സുമാരുടെ ശമ്പളവും വ്യവസ്ഥകളും സംബന്ധിച്ച് 1958-ൽ നഴ്സിംഗ് ടൈംസിന് റെയ്‌നർ തന്റെ ആദ്യ കത്ത് എഴുതി. രോഗിയുടെ പരിചരണത്തെക്കുറിച്ചോ നഴ്‌സുമാരുടെ ശമ്പളത്തെക്കുറിച്ചോ അവർ ഡെയ്‌ലി ടെലിഗ്രാഫിന് പതിവായി എഴുതാൻ തുടങ്ങി. വിവാഹം കഴിഞ്ഞയുടനെ അവർ നോവലുകൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങി. 1968 ആയപ്പോഴേക്കും 25-ലധികം പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [2]
1960-ൽ അവരുടെ ആദ്യത്തെ കുട്ടിയുടെ ജനനം[4] അവർക്ക് മുഴുവൻ സമയ നഴ്സിംഗ് ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. അതിനാൽ മുഴുവൻ സമയ എഴുത്ത് ജീവിതത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ മാസികകൾക്കും പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾക്കുമായി ലേഖനങ്ങൾ എഴുതിയിരുന്ന അവർ 1968-ൽ പീപ്പിൾ ഇൻ ലവ് എന്ന ആദ്യകാല സെക്‌സ് മാനുവലുകളിലൊന്ന് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അത് അവളെ ദേശീയ ശ്രദ്ധയിൽ കൊണ്ടുവന്നു. "വ്യക്തമായ" ഉള്ളടക്കം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, "താഴ്ന്നുള്ള", "വിവേകകരമായ" സമീപനത്തിന് ഈ കൃതി പ്രശംസിക്കപ്പെട്ടു.[2]
1970-കളോടെ, വുമൺസ് ഓൺ റെയ്‌നറിനായി എഴുതുന്നത്, വുമണിലെ മാർജോറി പ്രൂപ്‌സ്, പെഗ്ഗി മാക്കിൻസ് (എവ്‌ലിൻ ഹോം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു), ഫോറത്തിലെ ജെ. ഫിർബാങ്ക് എന്നിവരോടൊപ്പം പുതിയതും നേരിട്ടുള്ളതുമായ നാല് "അഗോണി അമ്മായിമാരിൽ" ഒരാളായി സ്വയം സ്ഥാപിച്ചു. കൗമാരക്കാരായ പെൺകുട്ടികളുടെ മാസികയായ പെറ്റികോട്ടിലെ അവളുടെ ഉപദേശം വിവാദമായി. 1972-ൽ, "പ്രായപൂർത്തിയാകാത്ത പെൺകുട്ടികളിൽ സ്വയംഭോഗവും വേശ്യാവൃത്തിയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതായി" അവർ ആരോപിക്കപ്പെട്ടു.[2] അവളുടെ നേരിട്ടുള്ളതും തുറന്നതുമായ സമീപനം, കോണ്ടം ധരിക്കുന്നത് എങ്ങനെയെന്ന് കാണിക്കുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് പ്രീ-വാട്ടർഷെഡ് ടെലിവിഷനിലെ ആദ്യത്തെ വ്യക്തിയാകാൻ അവളോട് ആവശ്യപ്പെടാൻ ബിബിസിയെ പ്രേരിപ്പിച്ചു, [2]കൂടാതെ സാനിറ്ററി ടവലുകൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് പരസ്യദാതാക്കൾ ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ച ആളുകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു [2]അവൾ.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ 1.0 1.1 Jane Reed, "Rayner [née Berkovitch], Claire Berenice (1931–2010)", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, Jan 2014 available online. Retrieved 26 August 2020.
- ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 "Obituary, Claire Rayner". The Daily Telegraph. London. 12 October 2010. Retrieved 12 October 2010.
- ↑ Rayner, Jay (2 March 2003). "Tales my mother never told me". The Observer. London.
- ↑ Suzie Hayman, "Obituary: Claire Rayner", The Guardian, 12 October 2010.
പുറംകണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]
| International | |
|---|---|
| National | |
| Academics | |
| Artists | |
| Other | |
