ക്രിസ്തുമത വിമർശനങ്ങൾ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ വിമർശനത്തിന് ഒരു നീണ്ട ചരിത്രമുണ്ട്, അത് റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കാലത്ത് മതത്തിന്റെ പ്രാരംഭ രൂപീകരണം വരെ നീളുന്നു. വിമർശകർ ക്രിസ്ത്യൻ വിശ്വാസങ്ങളെയും പഠിപ്പിക്കലുകളെയും അതുപോലെ തന്നെ കുരിശുയുദ്ധം മുതൽ ആധുനിക തീവ്രവാദം വരെയുള്ള ക്രിസ്ത്യൻ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും വെല്ലുവിളിക്കുന്നു. ക്രിസ്തു മതത്തിലെ ആക്രമങ്ങൾ,ജാതീയത, ബഹുദൈവ വിശ്വസം ,സ്ത്രീ വിരുദ്ധ സമീപനം, അന്തവിശ്വാസങ്ങൾ .എന്നിവയെ എതിർക്കുന്നു


ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ ആദ്യ കാലങ്ങളിൽ , നിയോപ്ലാറ്റോണിക് തത്ത്വചിന്തകനായ പോർഫിറി തന്റെ "Against the Christians" എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെ പ്രധാന വിമർശകരിൽ ഒരാളായി ഉയർന്നു. ക്രിസ്തുമതം ഇതുവരെ യാഥാർത്ഥ്യമാകാത്ത തെറ്റായ പ്രവചനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണെന്ന് പോർഫിറി വാദിച്ചു. [1] റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന് കീഴിൽ ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ചതിനെത്തുടർന്ന്, സർക്കാരുകളും സഭാ അധികാരികളും ചേർന്ന് വിയോജിപ്പുള്ള മതപരമായ ശബ്ദങ്ങൾ ക്രമേണ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടു. [2] ഒരു സഹസ്രാബ്ദത്തിനു ശേഷം, പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് നവീകരണം യൂറോപ്യൻ ക്രിസ്ത്യാനിറ്റിയിൽ അടിസ്ഥാനപരമായ പിളർപ്പിലേക്ക് നയിക്കുകയും ക്രിസ്ത്യൻ വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിമർശനശബ്ദങ്ങൾ ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ശാസ്ത്ര വിപ്ലവവും ജ്ഞാനോദയത്തിന്റെ യുഗവും കൊണ്ട് , വോൾട്ടയർ, ഡേവിഡ് ഹ്യൂം, തോമസ് പെയ്ൻ, ബാരൺ ഡി ഹോൾബാക്ക് തുടങ്ങിയ പ്രമുഖ ചിന്തകരും തത്ത്വചിന്തകരും ക്രിസ്തുമതത്തെ വിമർശിച്ചു. [3] ഈ വിമർശനങ്ങളുടെ കേന്ദ്ര വിഷയം ക്രിസ്ത്യൻ ബൈബിളിന്റെ ചരിത്രപരമായ കൃത്യതയെ നിരാകരിക്കാനും ക്രിസ്ത്യൻ മത അധികാരികളുടെ അഴിമതിയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാനും ശ്രമിച്ചു. [3] ഇമ്മാനുവൽ കാന്റിനെപ്പോലെയുള്ള മറ്റ് ചിന്തകർ, ദൈവികവാദത്തിനായുള്ള വാദങ്ങളെ നിരാകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ക്രിസ്ത്യൻ ദൈവശാസ്ത്രത്തെ വ്യവസ്ഥാപിതവും സമഗ്രവുമായ വിമർശനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു. [4]

ആധുനിക കാലത്ത്, ക്രിസ്ത്യാനിറ്റിക്ക് രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്നും പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളിൽ നിന്നും ഗണ്യമായ വിമർശനം നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ, ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവം നിരവധി രാഷ്ട്രീയക്കാരും തത്ത്വചിന്തകരും പരമ്പരാഗത ക്രിസ്ത്യൻ സിദ്ധാന്തങ്ങളെ വിമർശിച്ചു, അത് മതേതരത്വത്തിന്റെ ഒരു തരംഗത്തിന് കാരണമായി, അതിൽ നൂറുകണക്കിന് പള്ളികൾ അടച്ചുപൂട്ടുകയും ആയിരക്കണക്കിന് പുരോഹിതന്മാരെ നാടുകടത്തുകയും ചെയ്തു. [5] ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തെത്തുടർന്ന്, ലിബറലിസത്തിന്റെയും കമ്മ്യൂണിസത്തിന്റെയും പ്രമുഖ തത്ത്വചിന്തകരായ ജോൺ സ്റ്റുവർട്ട് മിൽ, കാൾ മാർക്‌സ് എന്നിവരും ക്രിസ്ത്യൻ സിദ്ധാന്തത്തെ യാഥാസ്ഥിതികവും ജനാധിപത്യ വിരുദ്ധവുമാണെന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിമർശിച്ചു. ഫ്രെഡറിക് നീച്ച എഴുതിയത്, ക്രിസ്ത്യാനിറ്റി ഒരുതരം അടിമ ധാർമ്മികതയെ വളർത്തിയെടുക്കുന്നു, അത് മനുഷ്യന്റെ ഇച്ഛയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ആഗ്രഹങ്ങളെ അടിച്ചമർത്തുന്നു. [6] റഷ്യൻ വിപ്ലവം, ചൈനീസ് വിപ്ലവം, മറ്റ് നിരവധി ആധുനിക വിപ്ലവ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ എന്നിവയും ക്രിസ്ത്യൻ ആശയങ്ങളുടെ വിമർശനത്തിന് കാരണമായി.

ഇത്തരം വിമർശനങ്ങളോടുള്ള ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഔപചാരികമായ പ്രതികരണത്തെ ക്രിസ്ത്യൻ അപ്പോളോജെറ്റിക്സ് എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. ഹിപ്പോയിലെ അഗസ്റ്റിൻ, തോമസ് അക്വിനാസ് തുടങ്ങിയ തത്ത്വചിന്തകർ ക്രിസ്ത്യൻ മതത്തിന്റെ സ്ഥാപിതമായ കാലം മുതൽ അതിന്റെ ഏറ്റവും പ്രമുഖരായ സംരക്ഷകരാണ്.

വേദഗ്രന്ഥം[തിരുത്തുക]

ബൈബിൾ വിമർശനം[തിരുത്തുക]

18-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ജ്ഞാനോദയം മുതൽ പണ്ഡിതന്മാർ മറ്റ് സാഹിത്യ, ദാർശനിക ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പ്രയോഗിച്ച അതേ രീതികളും വീക്ഷണങ്ങളും ബൈബിൾ രേഖകളിലും പ്രയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിനാൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ഉയർന്ന വിമർശനം, വിവിധ രീതികൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. [7] ബൈബിളിലെ ഭാഗങ്ങളുടെ അർത്ഥം പഠിക്കാൻ മെയിൻലൈൻ, ലിബറൽ ക്രിസ്ത്യൻ ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞർ പ്രധാനമായും ഉപയോഗിക്കുന്ന പദമാണിത്. , ഇത് പ്രാഥമികമായി യുക്തിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ബൈബിൾ വിമർശനത്തിന് നാല് പ്രാഥമിക തരങ്ങളുണ്ട്: [8]

  • ഫോം വിമർശനം: ക്രിസ്തീയ രേഖകളുടെ വിശകലനം, പ്രത്യേകിച്ച് ബൈബിൾ, അവ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള മുൻകാല വാക്കാലുള്ള പാരമ്പര്യങ്ങൾ (കഥകൾ, ഐതിഹ്യങ്ങൾ, കെട്ടുകഥകൾ മുതലായവ) കണ്ടെത്തുന്നതിന്.
  • പാരമ്പര്യ വിമർശനം: ബൈബിളിന്റെ ഒരു വിശകലനം, വാചകം എഴുതിയ കാലഘട്ടത്തിൽ മതപരമായ പാരമ്പര്യങ്ങൾ എങ്ങനെ വളരുകയും മാറുകയും ചെയ്തു എന്നതിനെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
  • ഉയർന്ന വിമർശനം: ബൈബിൾ രചയിതാക്കൾ ഉപയോഗിച്ച സ്രോതസ്സുകളുടെയും സാഹിത്യ രീതികളുടെയും പഠനം. [8] [9]
  • താഴ്ന്ന വിമർശനം: ബൈബിളിന്റെ യഥാർത്ഥ പദങ്ങളുടെ അച്ചടക്കവും പഠനവും; വാചക ശുദ്ധിക്കും ധാരണയ്ക്കും വേണ്ടിയുള്ള അന്വേഷണം. [9]

വാചക വിമർശനം[തിരുത്തുക]

ബൈബിളിലെ കൈയെഴുത്തുപ്രതികളുടെ സമൃദ്ധിയിൽ നിരവധി പാഠഭേദങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. ഈ വാചക വകഭേദങ്ങളിൽ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും വാക്കുകളുടെ അപ്രസക്തമായ അക്ഷരത്തെറ്റ്, പദ ക്രമ വ്യതിയാനങ്ങൾ [10] ചുരുക്കെഴുത്തുകളുടെ തെറ്റായ ട്രാൻസ്ക്രിപ്ഷൻ എന്നിവയാണ്. [11] ബാർട്ട് ഡി. എർമാനെപ്പോലുള്ള ടെക്‌സ്‌റ്റ് നിരൂപകർ ഈ മേഖലയിൽ പ്രസിദ്ധരാണ് . [12] ഡാനിയൽ ബി. വാലസ്, ക്രെയ്ഗ് ബ്ലോംബെർഗ്, തോമസ് ഹോവ് എന്നിവരുൾപ്പെടെയുള്ള ചില യാഥാസ്ഥിതിക ഇവാഞ്ചലിക്കൽ നിരൂപകർ എർമാൻറെ നിഗമനങ്ങളും വാചക വേരിയന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളെയും വെല്ലുവിളിച്ചു. [13]

പുതിയ നിയമ പുസ്തകങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ പാഠം നിർണ്ണയിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ, ചില ആധുനിക ഗ്രന്ഥ നിരൂപകർ ഭാഗങ്ങൾ ഒറിജിനൽ അല്ലെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ബൈബിളിന്റെ ആധുനിക വിവർത്തനങ്ങളിൽ, വാചക വിമർശനത്തിന്റെ ഫലങ്ങൾ ചില വാക്യങ്ങൾ വിട്ടുകളയുകയോ യഥാർത്ഥമല്ലെന്ന് അടയാളപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഈ സാധ്യമായ പിന്നീടുള്ള കൂട്ടിച്ചേർക്കലുകളിൽ ഇനിപ്പറയുന്നവ ഉൾപ്പെടുന്നു: [14] [15]

In The Text Of The New Testament, Kurt and Barbara Aland compare the total number of variant-free verses, and the number of variants per page (excluding orthographic errors), among the seven major editions of the Greek NT (Tischendorf, Westcott-Hort, von Soden, Vogels, Merk, Bover and Nestle-Aland) concluding 62.9%, or 4999/7947, agreement. They concluded,[16]

അതിനാൽ, പുതിയ നിയമ പാഠത്തിന്റെ ഏകദേശം മൂന്നിൽ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളിലും, ഗ്രീക്ക് പുതിയ നിയമത്തിന്റെ ഏഴ് പതിപ്പുകൾ പൂർണ്ണമായും യോജിക്കുന്നു,

ചാവുകടൽ ചുരുളുകളിൽ നിന്ന് എബ്രായ ബൈബിൾ പാഠങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയതോടെ, മസോററ്റിക് പാഠത്തിന്റെ വാചക കൃത്യതയെക്കുറിച്ച് ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു. അതായത്, പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് പഴയനിയമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായ മസോററ്റിക് ഗ്രന്ഥമോ സെപ്‌റ്റുവജിന്റ്, സിറിയക് പെഷിത്ത, സമരിയൻ പഞ്ചഗ്രന്ഥം തുടങ്ങിയ വിവർത്തനങ്ങളോ കൂടുതൽ കൃത്യമാണോ. 

ആന്തരിക സ്ഥിരത[തിരുത്തുക]

പൊരുത്തക്കേടുകൾ വിമർശകരും സന്ദേഹവാദികളും ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു, [17] ഒരേ സവിശേഷതയ്‌ക്കായി വ്യത്യസ്ത നമ്പറുകളും പേരുകളും ഒരേ സംഭവമായി കരുതപ്പെടുന്നതിന്റെ വ്യത്യസ്ത ശ്രേണികളും ബുദ്ധിമുട്ടുകളായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വിമർശനങ്ങളോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങളിൽ ആധുനിക ഡോക്യുമെന്ററി സിദ്ധാന്തം, രണ്ട് ഉറവിട സിദ്ധാന്തം (വിവിധ രൂപങ്ങളിൽ), പാസ്റ്ററൽ എപ്പിസ്റ്റലുകൾ എന്നിവ വ്യാജനാമങ്ങളാണെന്ന വാദങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ നിർണായക നിലപാടുകളുമായി വ്യത്യസ്‌തമായി, പാരമ്പര്യവാദികൾ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന നിലപാടുകളാണ്, ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ സ്ഥിരതയുള്ളതായി കണക്കാക്കുന്നത്, ഒരൊറ്റ സ്രോതസ്സിൽ നിന്ൻ എഴുതിയ തോറ [18] [19] എന്നാൽ നാല് സ്വതന്ത്ര സാക്ഷികളുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ, [20] കൂടാതെ എല്ലാ പൗളിൻ എപ്പിസ്റ്റലുകളും, ഒരുപക്ഷേ എബ്രായർ ഒഴികെ, അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് എഴുതിയത് പോലെ.പുതിയ നിയമം യേശുവിന്റെ രേഖ ദാവീദിന്റേതാണ്; എന്നാണ്, സ്റ്റീഫൻ എൽ. ഹാരിസിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ : [21]

യേശുവിന്റെ പുനരുദ്ധാനം വിമർശനം[തിരുത്തുക]

ബൈബിൾ പഠിക്കുമ്പോൾ സന്ദർഭത്തിന്റെ പരിഗണന ആവശ്യമാണെങ്കിലും, മത്തായി, മർക്കോസ്, ലൂക്കോസ്, യോഹന്നാൻ എന്നിവരുടെ നാല് സുവിശേഷങ്ങളിലെ യേശുവിന്റെ പുനരുത്ഥാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണങ്ങൾ പൊരുത്തപ്പെടുത്താൻ ചിലർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. പൊരുത്തക്കേടുകൾ ബോധപൂർവമായ ഒരു വഞ്ചനയ്ക്ക് സാധ്യതയില്ലെന്ന് ഇപി സാൻഡേഴ്‌സ് നിഗമനം ചെയ്യുന്നു: "പുനരുത്ഥാനത്തിൽ വിശ്വാസം വളർത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു ഗൂഢാലോചന ഒരുപക്ഷേ കൂടുതൽ സ്ഥിരതയുള്ള ഒരു കഥയിൽ കലാശിക്കുമായിരുന്നു. പകരം, ഒരു മത്സരം നടന്നതായി തോന്നുന്നു: 'ഞാൻ അവനെ കണ്ടു,' 'അങ്ങനെ ഞാനും,' 'സ്ത്രീകൾ അവനെ ആദ്യം കണ്ടു,' 'ഇല്ല, ഞാൻ കണ്ടു; അവർ അവനെ കണ്ടതേയില്ല,' തുടങ്ങിയവ." [22]

[[വർഗ്ഗം:ക്രൈസ്തവം]]


യേശുക്രിസ്തുവാണ് ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ കേന്ദ്രസ്വരൂപം.

 
യേശു ക്രിസ്തു
കന്യാജനനം · കുരിശുമരണം
ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പ് · വീക്ഷണങ്ങൾ
ക്രിസ്തുമസ് · ഈസ്റ്റർ
അടിസ്ഥാനങ്ങൾ
അപ്പോസ്തലന്മാർ · സുവിശേഷങ്ങൾ
പത്രോസ് · സഭ · ദൈവരാജ്യം
പുതിയ ഉടമ്പടി · സമയരേഖ · പൗലോസ്
ബൈബിൾ
പഴയ നിയമം · പുതിയ നിയമം
പുസ്തകങ്ങൾ · കാനോൻ · അപ്പോക്രിഫ
ദൈവശാസ്ത്രം
പിതാവ് · പുത്രൻ · പരിശുദ്ധാത്മാവ്
ത്രിത്വം · ചരിത്രം · ക്രിസ്തുവിജ്ഞാനീയം
മറിയം · അപ്പോസ്തലവിജ്ഞാനീയം
യുഗാന്തചിന്ത · രക്ഷ · സ്നാനം
ചരിത്രവും പാരമ്പര്യങ്ങളും
ആദിമസഭ · പ്രമാണങ്ങൾ · സന്ദേശം
കോൺസ്റ്റന്റൈൻ · സൂനഹദോസുകൾ
ക്രിസോസ്തമസ് · കുരിശുയുദ്ധങ്ങൾ
നവീകരണം · പുനർനവീകരണം
പാശ്ചാത്യ-പൗരസ്ത്യ വിഭജനം
വിഭാഗങ്ങൾ
*പാശ്ചാത്യ സഭകൾ
പൊതു വിഷയങ്ങൾ
ആരാധനാക്രമം · കലണ്ടർ · അടയാളങ്ങൾ
ക്രിസ്തീയ സംഘടനകൾ · വിമർശനങ്ങൾ
പ്രാർത്ഥനകൾ · സഭൈക്യപ്രസ്ഥാനം
ഗിരിപ്രഭാഷണം · സംഗീതം · കല
മറ്റ് മതങ്ങളുമായുള്ള ബന്ധം
ലിബറൽ തിയോളജി
ക്രിസ്തുമതം കവാടം

  1. Le Roy Froom, Prophetic Faith of Our Fathers , Vol. I, Washington D.C. Review & Herald 1946, p. 328.
  2. Martin 1991, പുറം. 3–4.
  3. 3.0 3.1 Martin 1991, പുറം. 4.
  4. Kant, Immanuel. Critique of Pure Reason, pp. 553–69
  5. Robert R. Palmer and Joel Colton, A History of the Modern World (New York: McGraw Hill, 1995), pp. 388–92.
  6. Robert R. Palmer and Joel Colton, A History of the Modern World (New York: McGraw Hill, 1995), p. 630.
  7. Browning, W.R.F. "Biblical criticism." A Dictionary of the Bible. 1997 Encyclopedia.com. 8 Apr. 2010
  8. 8.0 8.1 Robinson, B.A. Biblical Criticism, including Form Criticism, Tradition Criticism, Higher Criticism, etc. Archived 2017-03-10 at the Wayback Machine. Ontario Consultants on Religious Tolerance, 2008. Web: 8 Apr 2010.
  9. 9.0 9.1 Mather, G.A. & L.A. Nichols, Dictionary of Cults, Sects, Religions and the Occult, Zondervan (1993) (quoted in Robinson, Biblical Criticism
  10. Bruce Metzger, cited in The Case for Christ, Lee Strobel
  11. Ehrman, Bart D. (2005). Misquoting Jesus: The Story Behind Who Changed the Bible and Why. HarperCollins. p. 91. ISBN 9780060738174. Retrieved 2 August 2013. 91 abbreviations.
  12. Ehrman, Bart D. The Orthodox Corruption of Scripture. New York: Oxford U. Press, 1993
  13. Wallace, Daniel B. "The Gospel According to Bart: A Review Article of Misquoting Jesus by Bart Ehrman,"[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] Journal of the Evangelical Theological Society, June 2006 (also available at Bible.org)
  14. Ehrman, Bart D. (2006). Whose Word Is It?. Continuum International Publishing Group. p. 166. ISBN 978-0-8264-9129-9.
  15. Bruce Metzger "A Textual Commentary on the New Testament", Second Edition, 1994, German Bible Society
  16. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; Aland എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  17. See for example the list of alleged contradictions from The Skeptic's Annotated Bible and Robert G. Ingersoll's article Inspiration Of Bible.
  18. M.W.J. Phelan. The Inspiration of the Pentateuch, Two-edged Sword Publications (March 9, 2005) ISBN 978-0-9547205-6-8
  19. Ronald D. Witherup, Biblical Fundamentalism: What Every Catholic Should Know, Liturgical Press (2001), page 26.
  20. France, R.T., Tyndale New Testament Commentaries: Matthew, Inter-Varsity Press, Leicester, England (1985), pg. 17.
  21. Harris, Stephen L. (2002). Understanding the Bible (6 ed.). McGraw-Hill College. pp. 376–377. ISBN 9780767429160. Retrieved 2 August 2013. (Further snippets of quote: B C D)
  22. Britannica Encyclopedia, Jesus Christ, p.17
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ക്രിസ്തുമത_വിമർശനങ്ങൾ&oldid=3974951" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്