കപുവാസ് നദി
| കപുവാസ് നദി | |
|---|---|
 | |
| Country | ഇന്തോനേഷ്യ |
| Physical characteristics | |
| പ്രധാന സ്രോതസ്സ് | 2,278 മീ (7,474 അടി) |
തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയുടെ ഭൂമിശാസ്ത്ര കേന്ദ്രമായ ബോർണിയോ ദ്വീപിന്റെ ഇന്തോനേഷ്യൻ ഭാഗത്തുള്ള ഒരു നദിയാണ് കപുവാസ് നദി. 1,143 കിലോമീറ്റർ (710 മൈൽ) നീളമുള്ളഈ നദി ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഏറ്റവും നീളമേറിയ നദിയാണ്. കൂടാതെ ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും നീളമുള്ള ദ്വീപ് നദികളിലൊന്നാണ് കപുവാ. ദ്വീപിന്റെ മധ്യഭാഗത്തുള്ള മുള്ളർ പർവതനിരയിൽ നിന്നാണ് ഇത് ഉത്ഭവിക്കുന്നത്. അവിടെ നിന്ന് പടിഞ്ഞാറ് ദിക്കിലേക്ക് ഒഴുകി ദക്ഷിണ ചൈനാക്കടലിൽ പതിക്കുന്നു.[1]
ഭൂമിശാസ്ത്രം[തിരുത്തുക]
1,143 കിലോമീറ്റർ (710 മൈൽ) നീളമുള്ള കപുവാ നദിക്ക് അതിന്റെ ഡെൽറ്റ പ്രദേശത്ത് 700 മീറ്റർ (2,300 അടി) വരെ വീതിയുമുണ്ട്. നദീതടത്തിന്റെ മൊത്തം വിസ്തീർണ്ണം 98,740 കിലോമീറ്റർ 2 (38,120 ചതുരശ്ര മൈൽ) ആണ്. ഇത് പശ്ചിമ കലിമന്തൻ പ്രദേശത്തിന്റെ 67 ശതമാനത്തിലധികം വരും. നീരൊഴുക്കിന്റെ അളവ് വർഷം മുഴുവനും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശരാശരി ഡെൽറ്റയിൽ 6,000–7,000 മീ 3 / സെ (210,000–250,000 ക്യു അടി / സെ), മുകളിൽ തവാങ് നദിയുടെ സംഗമസ്ഥാനത്ത് 2,000 മീ 3 / സെ (71,000 ക്യു അടി / സെ). എന്നിങ്ങനെയാണ്. ഏപ്രിൽ, നവംബർ മാസങ്ങളിലെ മഴക്കാലത്ത് ഒഴുക്ക് ഉയരുന്നു, ഈ സമയത്ത് രാത്രിയിൽ 10-12 മീറ്റർ (33–39 അടി) ജലനിരപ്പ് ഉയരുകയും നദീതീരങ്ങൾ കവിഞ്ഞൊഴുകുകയും സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ വെള്ളപ്പൊക്കം ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യും.[2]
ഇന്തോനേഷ്യൻ-മലേഷ്യൻ അതിർത്തിയിൽ നിന്ന് തെക്ക് ബോർണിയോയുടെ മധ്യഭാഗത്താണ് നദി ഉത്ഭവിക്കുന്നത്, ദ്വീപിന്റെ മധ്യത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന മുള്ളർ പർവതനിരയുടെ പടിഞ്ഞാറൻ ചരിവിനും അപ്പർ കപുവാസ് പർവതനിരയുടെ തെക്കൻ ചരിവിനും ഇടയിലാണ് (ഇന്തോനേഷ്യൻ: കപുവാസ് ഹുലു) ഉത്ഭവസ്ഥാനം. ഈ നദി ഏകദേശം 165 കിലോമീറ്റർ (103 മൈൽ) പർവതപ്രദേശത്തിലൂടെ ഒഴുകുകയും പിന്നീട് ചതുപ്പുനിലത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ, പുട്ടുസിബൗ മുതൽ നദിയുടെ ഡെൽറ്റ വരെ 900 കിലോമീറ്ററിൽ (560 മൈൽ) 50 മീറ്റർ (160 അടി) മാത്രമേ ഉയരം കുറയുന്നുള്ളൂ. ഉറവിടത്തിൽ നിന്ന് 350 കിലോമീറ്റർ (220 മൈൽ), നദിയുടെ വടക്കൻ തീരത്തിനടുത്തായി, കപുവാസ് തടാകങ്ങളുടെ ഒരു ശൃംഖല സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഈ തടാകങ്ങൾ നിരവധി കൈവഴികളിലൂടെ നദിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ബെകുവാൻ (1,268 ഹെക്ടർ), ബെലിഡ (600 ഹെക്ടർ), ജെനാലി (2,000 ഹെക്ടർ), കേലക തങ്കായ് (756 ഹെക്ടർ), ലുവാർ (5,208 ഹെക്ടർ), പെൻജെംബുംഗ് (1,548 ഹെക്ടർ), സാംബോർ (673 ഹെക്ടർ), സെകവി (672) ഹെക്ടർ), സെന്ററം (2,324 ഹെക്ടർ), സെപെൻഡൻ (604 ഹെക്ടർ), സെരിയാങ് (1,412) സുംബൈ (800 ഹെക്ടർ), സമ്പ (664), ടെക്കെനാംഗ് (1,564 ഹെക്ടർ) എന്നിവയാണ് ഈ തടാകങ്ങൾ. പ്രതിമാസ മഴ 300 മില്ലീമീറ്റർ (12 ഇഞ്ച്) കവിയുമ്പോൾ, നദി കരകവിയുകയും ജലത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും തടാകങ്ങളിലേക്ക് 1,000 ഘ.മീ / സെ (35,000 ഘ.അടി / സെ) എന്ന നിരക്കിൽ തിരിച്ചുവിടുകയും നദിയും തടാകങ്ങളും ചേർന്ന് ഒരു വലിയ വെള്ളക്കെട്ട് രൂപപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ പ്രതിഭാസം മൂലം നദിയുടെ താഴത്തെ ഭാഗങ്ങളിലെ വെള്ളപ്പൊക്കം ഒഴിവാകുന്നു. ഇത് നദിയിൽ നിന്ന് തടാകങ്ങളിലേക്ക് മത്സ്യങ്ങളുടെ കുടിയേറ്റത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, പക്ഷേ പക്ഷികളെ തടാകങ്ങളിൽ നിന്ന് അകറ്റുന്നു.[3]
കരയിലും കടലിലുമായി വ്യാപിച്ച ചതുപ്പുനിലമുള്ള ഡെൽറ്റ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് കപുവാ നദി ദക്ഷിണ ചൈനാക്കടലിൽ ചെന്ന് ചേരുന്നു. ഈ ഒഴുക്കിലൂടെ ബോർണിയോ തീരത്ത് നിന്ന് 50-60 കിലോമീറ്റർ (31–37 മൈൽ) വരെ മണ്ണ് നിക്ഷേപിക്കപ്പെടുന്നു. പശ്ചിമ കലിമന്തൻ പ്രവിശ്യയുടെ തലസ്ഥാനമായ പോണ്ടിയാനാക്കിന്റെ പടിഞ്ഞാറ്-തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തായാണ് ഡെൽറ്റ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ഡെൽറ്റയ്ക്ക് അഞ്ച് കൈവഴികളാണുള്ളത്, അതിൽ ഏറ്റവും വടക്ക് ഭാഗത്തുകൂടി ഒഴുകുന്ന ഏറ്റവും വീതിയുള്ള കൈവഴി ബിഗ് കപുവാസ് (ഇന്തോനേഷ്യൻ: കപുവാസ് ബെസാർ) എന്ന് വിളിക്കപ്പടുന്നു. അഴിമുഖത്തു നിന്നും നിന്ന് 465 കിലോമീറ്റർ മുകളിലായി സിന്റാങ് നഗരത്തിന് സമീപം ഇടതുവശത്ത് വന്നു ചേരുന്ന മെലാവി നദിയാണ് ഏറ്റവും വലിയ പോഷകനദി. ലാൻഡക്, കുബു, പുങ്ഗുർ, സെകായാം എന്നീ നദികളാണ് മറ്റ് പ്രധാന കൈവഴികൾ.[4]
ജലഗതാഗതം[തിരുത്തുക]
ദ്വീപിന്റെ മധ്യഭാഗത്തെ പടിഞ്ഞാറൻ തീരവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന പ്രധാന ജലപാതയാണ് കപുവാസ് നദി. ഈ വലിയ നദിയുടെ വീതിയും ആഴവും (27 മീറ്റർ വരെ) ചരക്ക്കപ്പലുകളുടെയും സഞ്ചാരക്കപ്പലുകളുടെയും യാത്ര നദിയിൽ ഉടനീളം സാധ്യമാക്കുന്നു. 3 മീറ്റർ വരെ ഡ്രാഫ്റ്റുള്ള കപ്പലുകൾക്ക് വായിൽ നിന്ന് 465 കിലോമീറ്റർ അകലെ സിന്റാങ് വരെ സഞ്ചരിക്കാനും 2 മീറ്റർ വരെ ഡ്രാഫ്റ്റ് ഉള്ളവർക്ക് പുട്ടുസിബൗ പട്ടണത്തിൽ എത്തിച്ചേരാനും കഴിയും. തടികൾ കയറ്റുന്നതും റാഫ്റ്റിംഗും നദിയിലുടനീളം നടക്കുന്നു. മീൻപിടുത്തവും സാധാരണമാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് കപുവാസ് തടാകങ്ങളിലും ഡെൽറ്റ നദിക്കടുത്തും.ഈ നദിക്കു കുറുകെ 2016 ൽ തുറന്ന തയാൻ പാലം, കലിമന്തനിലെ ഏറ്റവും നീളമേറിയ പാലമാണ്.[5]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ Kapuas River, Encyclopædia Britannica on-line
- ↑ Great Soviet Encyclopedia. വാള്യം. 11. Moscow. 1969–1978. പുറം. 367. reduced electronic version
- ↑ MacKinnon, p. 160
- ↑ "South Kalimantan". മൂലതാളിൽ നിന്നും 2016-03-03-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2019-11-13.
- ↑ "Jembatan Terpanjang di Kalimantan Ini Tahan 100 Tahun". Tempo (ഭാഷ: ഇന്തോനേഷ്യൻ). 23 March 2016. മൂലതാളിൽ നിന്നും 14 April 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 4 July 2017.