ഐറിന റോഡ്‌നിന
ഐറിന കോൺസ്റ്റാന്റിനോവ്ന റോഡ്‌നിന (റഷ്യൻ: Ирина Константиновна I, ഐപി‌എ: [ɪˈrʲinə kənstɐnˈtʲinəvnə rədʲnʲɪˈna]; ജനനം: 12 സെപ്റ്റംബർ 1949) ഒരു റഷ്യൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരിയും ഫിഗർ സ്കേറ്ററുമാണ്. തുടർച്ചയായ 10 ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പുകളും (1969–78) തുടർച്ചയായി മൂന്ന് ഒളിമ്പിക്സ് സ്വർണ്ണ മെഡലുകളും (1972, 1976, 1980) നേടിയ ഏക ജോഡി സ്കേറ്ററാണ് ഐറിന. പ്രസിഡന്റ് വ്‌ളാഡിമിർ പുടിന്റെ യുണൈറ്റഡ് റഷ്യ പാർട്ടി അംഗമായി 2007-ലെ നിയമസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ അവർ സ്റ്റേറ്റ് ഡ്യൂമയിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[2] ഒരു ഫിഗർ സ്കേറ്റർ എന്ന നിലയിൽ, തുടക്കത്തിൽ അലക്സി ഉലനോവുമായി മത്സരിക്കുകയും പിന്നീട് അലക്സാണ്ടർ സൈറ്റ്‌സെവുമായി ജോഡിയാകുകയും ചെയ്തു. രണ്ട് വ്യത്യസ്ത പങ്കാളികളുമായി ഒളിമ്പിക് കിരീടം നേടുന്ന ആദ്യ ജോഡി സ്കേറ്ററാണ് അവർ. അതിനുശേഷം അർതൂർ ദിമിട്രീവ് മാത്രമാണ് ഈ പദവി നേടിയത്.
ഫിഗർ സ്കേറ്റിംഗ് കരിയർ[തിരുത്തുക]
പ്രീ-സ്ക്കൂൾ വർഷങ്ങളിൽ, ഐറിന റോഡ്‌നിനയ്ക്ക് പതിനൊന്ന് തവണ ന്യുമോണിയ ബാധിച്ചു. 1954-ൽ മോസ്കോയിലെ പ്രയാമിക്കോവ് ചിൽഡ്രൻ പാർക്കിലെ അവളുടെ ആദ്യത്തെ സ്കേറ്റിംഗ് റിങ്കിലേക്ക് അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവളെ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു. [3] 13 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ [4] സെക്കൻഡറി സ്കൂളിന്റെ ആറാമത്തെ ഫോം മുതൽ, ലെനിൻഗ്രാഡ്സ്കി പ്രോസ്പെക്റ്റിൽ സി‌എസ്‌കെ‌എയിലെ ചിൽഡ്രൻ, യൂത്ത് സ്പോർട്സ് സ്കൂളിൽ പരിശീലനം നേടി.[5]
1963 ആയപ്പോഴേക്കും റോഡ്‌നിന പരിശീലകരായ സോണിയയും മിലാൻ വാലൻ എന്നിവരുടെ സഹായത്തോടെ തന്റെ ആദ്യ പങ്കാളിയായ ഒലെഗ് വ്ലാസോവിനൊപ്പം സ്കേറ്റിംഗ് ആരംഭിച്ചു. 1964-ൽ, അവളുടെ പരിശീലകൻ സ്റ്റാനിസ്ലാവ് സുക്ക് ആയിരുന്നു. അലക്സി ഉലനോവിനൊപ്പം ജോഡിയായി നാല് ലോക, യൂറോപ്യൻ കിരീടങ്ങൾ തുടർച്ചയായി അവർ നേടി. 1969-ൽ റോഡ്‌നീന / ഉലനോവ് ജോഡി താമര മോസ്ക്വിന / അലക്സി മിഷിൻ എന്നിവരേക്കാൾ മുന്നിലെത്തുകയും തങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ ലോക കിരീടം നേടുകയും ചെയ്തു. വെള്ളി മെഡൽ ജേതാക്കളായ ല്യൂഡ്‌മില സ്മിർനോവ / ആൻഡ്രി സുരൈക്കിൻ എന്നിവരെക്കാൾ മുന്നിലെത്തിയാണ് അവർ വീണ്ടും 1970, 1971 എന്നീ വർഷങ്ങളിൽ രണ്ട് ലോക കിരീടങ്ങൾ നേടിയത്. ഉലനോവ് സ്മിർനോവയുമായി പ്രണയത്തിലായിരുന്നു. 1972-ലെ ഒളിമ്പിക്സിന് മുമ്പ്, അടുത്ത സീസണിൽ ഇരുവരും ഒരുമിച്ച് സ്കേറ്റ് ചെയ്യാനുള്ള തീരുമാനം എടുത്തിരുന്നു. [3] 1972 ലെ ഒളിമ്പിക്സിൽ റോഡ്‌നീന / ഉലനോവ് സ്വർണം നേടി. 1972-ലെ ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിനുള്ള അവസാന മത്സരത്തിനായി അവർ തയ്യാറായി. മത്സരം ആരംഭിക്കുന്നതിന് ഒരു ദിവസം മുമ്പ് ഒരുമിച്ച് പരിശീലിക്കുന്നതിനിടെ, ഈ ജോഡിക്ക് ലിഫ്റ്റിൽ ഒരു അപകടമുണ്ടായതിനെ തുടർന്ന് റോഡ്‌നിന ആശുപത്രിയിലാകുകയും തലയ്ക്ക് ക്ഷതമേൽക്കുകയും ഇൻട്രാക്രീനിയൽ ഹെമറ്റോമ സംഭവിക്കുകയും ചെയ്തു. [3] അപകടമുണ്ടായിട്ടും, ഹ്രസ്വ പ്രോഗ്രാമിൽ 6.0 സെ. അവർ ശക്തമായ പ്രകടനം കാഴ്ചവച്ചു. നീണ്ട പ്രോഗ്രാമിൽ, റോഡ്‌നിനയ്ക്ക് ക്ഷീണവും തലകറക്കവും ഉണ്ടായെങ്കിലും അവരുടെ നാലാമത്തെ ലോക കിരീടത്തിന് ഇത്രയും സമയം മതിയായിരുന്നു. റോഡ്‌നിന വിരമിക്കുന്നതുവരെ ഉലനോവ് സ്മിർനോവയ്‌ക്കൊപ്പം തന്റെ കരിയർ തുടർന്നു.
1972 ഏപ്രിലിൽ, പരിശീലകനായ സ്റ്റാനിസ്ലാവ് സുക്ക്, ജമ്പിംഗിൽ നല്ല സാങ്കേതിക വശമറിയാവുന്നതും ഘടകങ്ങൾ വേഗത്തിൽ പഠിച്ചതുമായ ലെനിൻഗ്രാഡ് സ്കേറ്റർ അലക്സാണ്ടർ സൈറ്റ്‌സെവിനൊപ്പം ചേരാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. 1973-ലെ ലോക ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിലെ അവരുടെ ഹ്രസ്വ പരിപാടിയിൽ അവർക്കിടയിലുള്ള താളം നഷ്ടപ്പെട്ടു. പ്രാഗ് വസന്തത്തെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിനുള്ള പ്രതികാരമായി ഒരു ചെക്ക് തൊഴിലാളി പ്രവർത്തിച്ചതുകൊണ്ടാകാം. [3][6] തീവ്രമായ ഏകാഗ്രതയ്ക്ക് പേരുകേട്ട അവർ പ്രോഗ്രാം നിശ്ശബ്ദമായി പൂർത്തിയാകുമ്പോൾ ഒരു സ്റ്റാൻഡിംഗ് ഓവറും ഒരു സ്വർണ്ണ മെഡലും നേടിയിരുന്നു. [7] സ്മിർനോവ / ഉലനോവ സഖ്യം 1974-ൽ അവർ വീണ്ടും മുന്നിൽ നിന്നു.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ "Irina Rodnina". Sports-reference. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2011-04-21-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്.
- ↑ Weir, Fred (5 August 2008). "Russia's other Olympic powerhouse – in parliament". The Christian Science Monitor.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Pushkina, Oksana (3 October 2004). Ирина Константиновна Роднина [Irina Konstantinovna Rodnina]. peoples.ru (ഭാഷ: റഷ്യൻ). മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 January 2003-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 23 April 2011.
- ↑ Malinin, Nikolai (1 December 2006). Ирина Роднина: "Я не дачница, я москвичка" [I'm a Moscovite]. archi.ru (ഭാഷ: റഷ്യൻ). മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 January 2003-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 23 April 2011.
- ↑ скользящий путь. Kommersant (ഭാഷ: റഷ്യൻ). 20 December 2004. മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 January 2003-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 23 April 2011.
- ↑ Srebnitskaya, Daria (10 September 2009). Роднина – это эпоха [Rodnina – is an era]. Russian News (ഭാഷ: റഷ്യൻ). മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 January 2003-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 6 May 2011.
- ↑ Encyclopædia Britannica: Irina Rodnina