ഏഞ്ചല കാർട്ടർ
ഏഞ്ചല കാർട്ടർ | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | ഏഞ്ചല ഒലിവ് സ്റ്റോക്കർ 7 മേയ് 1940 ഈസ്റ്റ്ബോർൺ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| മരണം | 16 ഫെബ്രുവരി 1992 (പ്രായം 51) ലണ്ടൻ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| Occupation | നോവലിസ്റ്റ്, ചെറുകഥാകൃത്ത്, കവയിത്രി, പത്രപ്രവർത്തക |
| Nationality | ബ്രിട്ടീഷ് |
| Alma mater | ബ്രിസ്റ്റോൾ സർവകലാശാല |
| Spouse | പോൾ കാർട്ടർ
(m. 1960; div. 1972)മാർക്ക് പിയേഴ്സ്
(m. 1977) |
| Children | 1 |
| Website | |
| www | |
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് നോവലിസ്റ്റും ചെറുകഥാകൃത്തും കവയിത്രിയും പത്രപ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു ഏഞ്ചല ഒലിവ് പിയേഴ്സ് (മുമ്പ് കാർട്ടർ, നീ സ്റ്റോക്കർ; 7 മെയ് 1940 - 16 ഫെബ്രുവരി 1992) . ഏഞ്ചല കാർട്ടർ എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു. 1979 ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ദി ബ്ലഡി ചേംബർ എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെയാണ് അവർ കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. 2008 ൽ ടൈംസ് അവരുടെ "1945 ന് ശേഷമുള്ള ഏറ്റവും മികച്ച 50 ബ്രിട്ടീഷ് എഴുത്തുകാരുടെ" പട്ടികയിൽ കാർട്ടറിന് പത്താം സ്ഥാനം നൽകി.[1] 2012 ൽ ജെയിംസ് ടൈറ്റ് ബ്ലാക്ക് മെമ്മോറിയൽ സമ്മാനത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച വിജയിയായി നൈറ്റ്സ് അറ്റ് ദി സർക്കസ് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[2]
ജീവിതരേഖ[തിരുത്തുക]
1940 ൽ ഈസ്റ്റ്ബൗണിൽ ജനിച്ച ഏഞ്ചല ഒലിവ് സ്റ്റോക്കർ, സെൽഫ്ബ്രിഡ്ജിലെ കാഷ്യറായ സോഫിയ ഒലിവ് (നീ ഫാർത്തിംഗ്; 1905-1969), പത്രപ്രവർത്തകനായ ഹഗ് അലക്സാണ്ടർ സ്റ്റാൽക്കർ (1896-1988) എന്നിവർക്ക് ജനിച്ചു. [3] തെക്കൻ ലണ്ടനിലെ സ്ട്രീതാമിലും ക്ലാഫാം ഹൈസ്കൂളിലും പഠിച്ച ശേഷ ക്രോയിഡൺ പരസ്യദാതാവിന്റെ പത്രപ്രവർത്തകയായി ജോലി ആരംഭിച്ചു. ,[4] പിതാവിന്റെ പാത പിന്തുടർന്ന കാർട്ടർ ബ്രിസ്റ്റോൾ സർവകലാശാലയിൽ ചേർന്നു. അവിടെ ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യം പഠിച്ചു.[5][6]
അവർ രണ്ടുതവണ വിവാഹം കഴിച്ചു. ആദ്യം 1960-ൽ പോൾ കാർട്ടറുമായി വിവാഹം കഴിച്ചെങ്കിലും [4] 1972-ൽ വിവാഹമോചനം നേടി. 1969-ൽ, സോമർസെറ്റ് മൗഗം അവാർഡിന്റെ വരുമാനം ഉപയോഗിച്ച് അവർ തന്റെ ഭർത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ച് ടോക്കിയോയിലേക്ക് രണ്ട് വർഷത്തേക്ക് മാറിത്താമസിച്ചു. ) അവർ "ഒരു സ്ത്രീയാകുന്നത് എന്താണെന്ന് പഠിച്ച് സമൂലമായി മാറി".[7] ന്യൂ സൊസൈറ്റിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ലേഖനങ്ങളിലും ചെറുകഥകളുടെ ഒരു സമാഹാരമായ Fireworks: Nine Profane Pieces (1974) എന്നതിലും അവർ തന്റെ അനുഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് എഴുതി. ജപ്പാനിലെ അവരുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ തെളിവുകൾ The Infernal Desire Machines of Doctor Hoffman (1972) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലും കാണാം.
അവർ പിന്നീട് അമേരിക്ക, ഏഷ്യ, യൂറോപ്പ് എന്നിവ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്തു. ഫ്രഞ്ച്, ജർമ്മൻ ഭാഷകളിൽ അവരുടെ പ്രാവീണ്യം സഹായിച്ചു. ഷെഫീൽഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി, ബ്രൗൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റി, അഡ്ലെയ്ഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി, ഈസ്റ്റ് ആംഗ്ലിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റി എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള സർവ്വകലാശാലകളിൽ 1970-കളുടെ അവസാനത്തിലും 1980-കളിലും എഴുത്തുകാരിയായി അവർ ചെലവഴിച്ചു. 1977-ൽ, കാർട്ടർ മാർക്ക് പിയേഴ്സിനെ കണ്ടുമുട്ടി. അതിൽ അവർക്ക് ഒരു മകനുണ്ടായിരുന്നു. [8] 1979-ൽ, ദി ബ്ലഡി ചേമ്പറും അവരുടെ ഫെമിനിസ്റ്റ് ലേഖനമായ ദി സാഡിയൻ വുമൺ ആൻഡ് ദി ഐഡിയോളജി ഓഫ് പോണോഗ്രഫിയും [9] പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. എഴുത്തുകാരിയായ മറീന വാർണർ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, കാർട്ടർ "ദ ബ്ലഡി ചേമ്പറിന് അടിവരയിടുന്ന വാദങ്ങളെ പുനർനിർമ്മിക്കുന്നു. ഇത് ആഗ്രഹത്തെയും അതിന്റെ നാശത്തെയും സ്ത്രീകളുടെ സ്വയം ദഹിപ്പിക്കലിനെയും കുറിച്ച്, സ്ത്രീകൾ അവരുടെ അടിമത്തത്തിന്റെ അവസ്ഥയുമായി ഒത്തുചേരുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ്. അവരുടെ കാലത്തെ പരമ്പരാഗത ഫെമിനിസ്റ്റിനെക്കാൾ കൂടുതൽ സ്വതന്ത്ര ചിന്താഗതിയുള്ളവളായിരുന്നു അവർ."[10]
ഫിക്ഷന്റെ മികച്ച എഴുത്തുകാരനെന്ന നിലയിൽ, കാർട്ടർ ദി ഗാർഡിയൻ, ദി ഇൻഡിപെൻഡന്റ്, ന്യൂ സ്റ്റേറ്റ്സ്മാൻ എന്നിവയ്ക്ക് ഷേക്കിംഗ് എ ലെഗിൽ ശേഖരിച്ച നിരവധി ലേഖനങ്ങൾ സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.[11]അവൾ തന്റെ നിരവധി ചെറുകഥകൾ റേഡിയോയ്‌ക്കായി മാറ്റി, റിച്ചാർഡ് ഡാഡിനേയും റൊണാൾഡ് ഫിർബാങ്കിനേയും കുറിച്ച് രണ്ട് യഥാർത്ഥ റേഡിയോ നാടകങ്ങൾ എഴുതി. അവളുടെ രണ്ട് ഫിക്ഷനുകൾ സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ടി ആവിഷ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്: ദി കമ്പനി ഓഫ് വോൾവ്സ് (1984), ദി മാജിക് ടോയ്‌ഷോപ്പ് (1967). രണ്ട് അഡാപ്റ്റേഷനുകളിലും അവൾ സജീവമായി ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു;[12]അവളുടെ തിരക്കഥകൾ ശേഖരിച്ച നാടകീയ രചനകളായ ദി ക്യൂരിയസ് റൂം, അവളുടെ റേഡിയോ സ്ക്രിപ്റ്റുകൾ, വിർജീനിയ വൂൾഫിന്റെ ഒർലാൻഡോ: എ ബയോഗ്രഫിയുടെ ഒരു ഓപ്പറയുടെ ലിബ്രെറ്റോ, ദി ക്രൈസ്റ്റ് ചർച്ച് എന്ന പേരിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെടാത്ത തിരക്കഥയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. കൊലപാതകങ്ങളും (പീറ്റർ ജാക്‌സന്റെ സ്വർഗീയ ജീവികളെ പ്രചോദിപ്പിച്ച പാർക്കർ-ഹൾം കൊലപാതക കേസിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്), മറ്റ് കൃതികളും. അവഗണിക്കപ്പെട്ട ഈ കൃതികളും അവളുടെ വിവാദ ടെലിവിഷൻ ഡോക്യുമെന്ററി, ദി ഹോളി ഫാമിലി ആൽബം എന്നിവയും ഷാർലറ്റ് ക്രോഫ്റ്റിന്റെ അനഗ്രാംസ് ഓഫ് ഡിസയർ (2003) എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ചർച്ച ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അവളുടെ നോവൽ നൈറ്റ്സ് അറ്റ് ദ സർക്കസ് 1984-ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള ജെയിംസ് ടെയ്റ്റ് ബ്ലാക്ക് മെമ്മോറിയൽ സമ്മാനം നേടി. അവളുടെ അവസാന നോവൽ, വൈസ് ചിൽഡ്രൻ, ബ്രിട്ടീഷ് തിയേറ്റർ, മ്യൂസിക് ഹാൾ പാരമ്പര്യങ്ങളിലൂടെയുള്ള അതിയാഥാർത്ഥമായ വൈൽഡ് റൈഡാണ്.
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ The 50 greatest British writers since 1945. 5 January 2008. The Times. Retrieved on 27 July 2018.
- ↑ Alison Flood (6 December 2012). "Angela Carter named best ever winner of James Tait Black award". The Guardian. ശേഖരിച്ചത് 6 December 2012.
- ↑ "The Oxford Dictionary of National Biography". Oxford Dictionary of National Biography (online പതിപ്പ്.). Oxford University Press. 2004. doi:10.1093/ref:odnb/50941. (Subscription or UK public library membership required.)
- ↑ 4.0 4.1 "Angela Carter". 17 February 1992. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2018-05-19-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 18 May 2018 – via www.telegraph.co.uk.
- ↑ "Angela Carter - Biography". The Guardian. 22 July 2008. ശേഖരിച്ചത് 24 June 2014.
- ↑ "Angela Carter's Feminism". www.newyorker.com.
- ↑ Hill, Rosemary (22 October 2016). "The Invention of Angela Carter: A Biography by Edmund Gordon – review". The Guardian (ഭാഷ: ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). ISSN 0261-3077. ശേഖരിച്ചത് 29 September 2017.
- ↑ Gordon, Edmund (1 October 2016). "Angela Carter: Far from the fairytale". ശേഖരിച്ചത് 13 May 2019 – via www.theguardian.com.
- ↑ John Dugdale (16 February 2017). "Angela's influence: what we owe to Carter". The Guardian.
- ↑ Marina Warner, speaking on Radio Three's the Verb, February 2012
- ↑ "Book of a Lifetime: Shaking a Leg, By Angela Carter". The Independent (ഭാഷ: ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). 10 February 2012. മൂലതാളിൽ നിന്നും 7 May 2022-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 29 September 2017.
- ↑ Jordison, Sam (24 February 2017). "Angela Carter webchat – your questions answered by biographer Edmund Gordon". The Guardian. ശേഖരിച്ചത് 13 May 2019.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്[തിരുത്തുക]
- Acocella, Joan (13 March 2017). "Metamorphoses : how Angela Carter became feminism's great mythologist". The Critics. Books. The New Yorker. 93 (4): 71–76.[1]
- Wisker, Gina. "At Home all was Blood and Feathers: The Werewolf in the Kitchen - Angela Carter and Horror". In Clive Bloom (ed), Creepers: British Horror and Fantasy in the Twentieth Century. London and Boulder CO: Pluto Press, 1993, pp. 161–75.
പുറംകണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]
- ഔദ്യോഗിക വെബ്സൈറ്റ് of the Estate of Angela Carter
- ഏഞ്ചല കാർട്ടർ at British Council: Literature
- BBC interview (video, 25 June 1991, 25 mins)
- Petri Liukkonen. "Angela Carter". Books and Writers (kirjasto.sci.fi). Archived from the original on 4 July 2013.
- Angela Carter at the Internet Speculative Fiction Database
- ഇന്റർനെറ്റ് മൂവി ഡാറ്റാബേസിൽ നിന്ന് ഏഞ്ചല കാർട്ടർ
- "Angela Carter remembered" Daily Telegraph 3 May 2010
- A Conversation with Angela Carter Archived 2020-09-22 at the Wayback Machine. by Anna Katsavos, The Review of Contemporary Fiction, Fall 1994, Vol. 14.3
- Angela Carter talks about her life and work to Elizabeth Jolley, British Library (audio, 1988, 53 mins)
- Essay on Colette, Vol. 2 No. 19 · 2 October 1980, London Review of Books by Angela Carter
- Angela Carter's radio work
- Angela Carter at the British Library
- ↑ Online version is titled "Angela Carter's feminist mythology".