ഇ7 (രാജ്യങ്ങൾ)

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

ചൈന, ഇന്ത്യ, ബ്രസീൽ, തുർക്കി, റഷ്യ, മെക്സിക്കോ, ഇന്തോനേഷ്യ എന്നീ ഏഴ് രാജ്യങ്ങളാണ് ഇ7 ("എമർജിംഗ് 7" എന്നതിന്റെ ചുരുക്കം) എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്.[1] 2006[2] ൽ പ്രൈസ് വാട്ടർഹൗസ് കൂപ്പേഴ്‌സിലെ സാമ്പത്തിക വിദഗ്ധരായ ജോൺ ഹോക്‌സ്‌വർത്തും ഗോർഡൻ കുക്‌സണും ചേർന്നാണ് ഈ പദം ഉപയോഗിച്ചത്.

20-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകളിൽ പലതും ഉണ്ടാക്കിയ ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് സെവൻ രാജ്യങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ ഇ7 രാജ്യങ്ങളുടെ വളർച്ചയെ അതിന്റെ വലിപ്പവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. 2011-ൽ, 2020-ഓടെ ജി7 രാജ്യങ്ങളെക്കാൾ വലിയ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ[3] ന് ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്ന് പ്രവചിക്കപ്പെട്ടു. 2014 ആയപ്പോഴേക്കും ഇ7 രാജ്യങ്ങൾ ജി7 രാജ്യങ്ങളെ പർച്ചേസിംഗ് പവർ പാരിറ്റി(പിപിപി) നിബന്ധനകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മറികടന്നിരുന്നു.[4] 2016-ൽ പിപിപിയിൽ ഇ7 ജി7-ന്റെ 80% ആയിരുന്നുവെന്ന് മറ്റ് കണക്കുകൾ പറയുന്നു.[5][6] ൽ, മറ്റൊരു പ്രവചനം ഇ7ന്റെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ 2030 ൽ ജി7 നെക്കാൾ വലുതാവുമെന്ന് കണക്കാക്കുന്നു. 2050-ഓടെ പിപിപി നിബന്ധനകളിൽ ഇ7 ജി7 നേക്കാൾ 75% വലുതാകുമെന്ന് PwC പ്രവചിച്ചു.[7]

ലിസ്റ്റ്[തിരുത്തുക]

E7 രാജ്യങ്ങൾ.

യുകെ ആസ്ഥാനമായുള്ള സ്റ്റാൻഡേർഡ് ചാർട്ടേഡ് നിർമ്മിച്ച 2030-ലെ പിപിപി വിനിമയ നിരക്ക് ഉപയോഗിച്ച് നാമമാത്രമായ ജിഡിപി പ്രകാരം ഏറ്റവും വലിയ 10 സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകളുടെ ഒരു എസ്റ്റിമേറ്റാണ് ഇനിപ്പറയുന്ന പട്ടിക.

റാങ്ക് രാജ്യം 2030
1  China 64.2
2  ഇന്ത്യ 46.3
3  അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ 31.0
4  ഇന്തോനേഷ്യ 10.1
5  തുർക്കി 9.1
6  ബ്രസീൽ 8.6
7  ഈജിപ്റ്റ് 8.2
8  റഷ്യ 7.9
9  ജപ്പാൻ 7.2
10  Germany 6.9

ഇ7 രാജ്യങ്ങളും ഗോൾഡ്‌മാൻ സാച്ച്‌സ് 2050ൽ എത്തുമെന്ന് പ്രവചിച്ച ഈ രാജ്യങ്ങളുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥകളും ചുവടെയുണ്ട്:[8][9]

2050 ലെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ
രാജ്യം സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ഡോളർ (ബില്യൺ)
 China 70,710
 ഇന്ത്യ 37,668
 ബ്രസീൽ 11,366
 മെക്സിക്കോ 9,340
 റഷ്യ 8,580
 ഇന്തോനേഷ്യ 7,010
 തുർക്കി 6,943

ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]

അവലംബം[തിരുത്തുക]

  1. ↑ "UK economy risks 'playing in slow lane of history'". BBC. 2011-01-07. Retrieved 2012-01-29.
  2. ↑ Hawksworth, John. "The World in 2050" (PDF). PricewaterhouseCoopers.
  3. ↑ Emma Dunkley (2011-01-13). "China to overtake US by 2018 – PwC". Investment Week. Incisive Financial Publishing Limited. Retrieved 2012-04-16.
  4. ↑ Vipin, Nadda; Sumesh, Dadwal; Roya, Rahimi (2017-01-10). Promotional Strategies and New Service Opportunities in Emerging Economies (in ഇംഗ്ലീഷ്). IGI Global. ISBN 9781522522072.
  5. ↑ Park, Greg (2016-11-18). Integral Operational Leadership: A relationally intelligent approach to sustained performance in the twenty-first century (in ഇംഗ്ലീഷ്). Routledge. ISBN 9781317070863.
  6. ↑ Hodges, Dr Julie (2016-02-03). Managing and Leading People Through Organizational Change: The theory and practice of sustaining change through people (in ഇംഗ്ലീഷ്). Kogan Page Publishers. ISBN 9780749474201.
  7. ↑ Xing, Li (2016-03-16). The BRICS and Beyond: The International Political Economy of the Emergence of a New World Order (in ഇംഗ്ലീഷ്). Routledge. ISBN 9781317040002.
  8. ↑ Thornton, Philip (2006-03-03). "New E7 nations 'will overtake G7 by 2050' – Business News – Business". The Independent. Archived from the original on 27 January 2010. Retrieved 2012-01-29.
  9. ↑ "E7 Countries". Wn.com. Retrieved 2012-01-29.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇ7_(രാജ്യങ്ങൾ)&oldid=3972040" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്