ആൻഡ്രിയ എം. ഘെസ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ആൻഡ്രിയ എം. ഘെസ്
ജനനം (1965-06-16) ജൂൺ 16, 1965  (57 വയസ്സ്)
ന്യൂയോർക്ക് നഗരം, ന്യൂയോർക്ക്, യു.എസ്.
അറിയപ്പെടുന്നത്Adaptive optics studying the galactic center[1]
പുരസ്കാരങ്ങൾഭൗതികശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം (2020)
Crafoord Prize (2012)
Scientific career
Fieldsഅസ്ട്രോണമി
Institutionsകാലിഫോർണിയ സർവ്വകലാശാല, ലോസ് ആഞ്ചലസ്

അമേരിക്കൻ ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞയും ലോസ് ആഞ്ജൽസിലുള്ള യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് കാലിഫോർണിയയിലെ ഭൗതികശാസ്ത്രവിഭാഗത്തിലെ പ്രൊഫസറുമാണ് ആൻഡ്രിയ മിയ ഘെസ് (ജനനം: ജൂൺ 16, 1965). ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തെപ്പറ്റിയുള്ള പഠനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് ആൻഡ്രിയ അറിയപ്പെടുന്നത്. 2020 ൽ ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ച നാലാമത്തെ വനിതയാണ് ആൻഡ്രിയ. ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിനുള്ള 2020ലെ നൊബേൽ സമ്മാനത്തിന്റെ ഒരു പകുതി റോജർ പെൻറോസിന് ലഭിച്ചു. മറ്റേ പകുതി ആൻഡ്രിയയും റെയ്ൻഹാർഡ് ജെൻസലും പങ്കിട്ടു. ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ താരാപഥകേന്ദ്രത്തിൽ തമോദ്വാരമായി പൊതുവെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള വളരെയധികം പിണ്ഡമുള്ളതും വളരെ ചെറുതുമായ വസ്തു കണ്ടെത്തിയതിനാണ് ഗെസിനും ജെൻസലിനും നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചത്. [2]

ആദ്യകാലജീവിതം[തിരുത്തുക]

സൂസൻ (ഗെയ്റ്റൻ) ഗിൽബർട്ട് ഘെസ് എന്നിവരുടെ മകളായി ന്യൂയോർക്ക് നഗരത്തിലാണ് ആൻഡ്രിയ ജനിച്ചത്. [3] [4] ജൂതപൈതൃകമുള്ള അവളുടെ പിതാവ് ഇറ്റലിയിലെ റോമിൽ ജനിച്ചയാളാണ്. ടുണീഷ്യ, ജർമ്മനിയിലെ ഫ്രാങ്ക്ഫർട്ട് എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിലാണ് ആൻഡ്രിയയുടെ പിതാവ് ജനിച്ചത്. [5] [6] മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ നോർത്ത് ആറ്റ്‍ലെബറോയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഐറിഷ് കത്തോലിക്കാ കുടുംബത്തിൽ നിന്നായിരുന്നു അവരുടെ അമ്മ.[7]

ബാല്യകാലത്ത് ആൻഡ്രിയയുടെ കുടുംബം ന്യൂയോർക്ക് നഗരത്തിൽനിന്ന് ഷിക്കാഗോയിലേക്ക് താമസം മാറി, [3] പിന്നീട് ആൻഡ്രിയ ചിക്കാഗോ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ലാബ് സ്കൂളിൽ പഠനത്തിന് ചേർന്നു.[8] മനുഷ്യനെ ചന്ദ്രനിലിറക്കിയ അപ്പോളോ പദ്ധതികൾ ആദ്യ വനിതാ ബഹിരാകാശയാത്രികയാകാൻ ഘെസിനെ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും, അമ്മ ആ ലക്ഷ്യത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.[9] അവളുടെ ഹൈസ്കൂൾ രസതന്ത്ര ടീച്ചറായിരുന്നു അവളെ ഏറ്റവും സ്വാധീനമുള്ള വനിതാ റോൾ മോഡൽ. ഗണിതശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടിയെങ്കിലും ആൻഡ്രിയ പിന്നീട് ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിലേക്ക് ചുവട് മാറ്റി.[10] 1987 ൽ മസാച്ചുസെറ്റ്സ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജിയിൽ നിന്ന് ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടി. 1992 ൽ കാലിഫോർണിയ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജിയിൽനിന്ന് പിഎച്ച്ഡിയും നേടി. ജെറി ന്യൂഗെബൗവെർ ആയിരുന്നു ഗൈഡ്. [11]

കരിയർ[തിരുത്തുക]

ഘെസിന്റെ ഗവേഷണം കെക്ക് ദൂരദർശിനികളിലെ അഡാപ്റ്റീവ് ഒപ്റ്റിക്സ് സിസ്റ്റം പോലെയുള്ള ഉയർന്ന സ്പേഷ്യൽ റെസലൂഷൻ ഇമേജിംഗ് സാങ്കേതികവിദ്യകൾ സാദ്ധ്യമാക്കുന്നതിൽ പ്രമുഖ പങ്കുവഹിച്ചു. [12] ഇത് ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തിലുള്ള സാഗിറ്റാരിയസ് എ* എന്ന സൂപ്പർമാസീവ് തമോദ്വാരത്തിനെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നതിന് വലിയ തോതിൽ സഹായിച്ചു. കൂടാതെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ജനനം നടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളെപ്പറ്റി പഠനം നടത്തുന്നതിനും സഹായിച്ചു . [13] ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ മധ്യഭാഗത്തുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ചലനാത്മകത ഈ പ്രദേശത്തെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്നതിനായി അവർ ഉപയോഗിക്കുന്നു. [14] റെയ്ൻഹാർഡ് ജെൻസെലിന്റെ ഗ്രൂപ്പ് നടത്തുന്ന [15] താരാപഥ മദ്ധ്യത്തിലെ ചലനാത്മകതയെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ പഠനങ്ങൾക്ക് കെക്ക് ദൂരദർശിനിയുടെ ഉയർന്ന റെസല്യൂഷൻ ഗണ്യമായ പുരോഗതി നൽകി. [16]

2004 ൽ ഘെസ് നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു, [17] 2019 ൽ അമേരിക്കൻ ഫിസിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ (എപിഎസ്) ഫെലോ ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. [18]

ബിബിസി, ഡിസ്കവറി ചാനൽ, ദി ഹിസ്റ്ററി ചാനൽ തുടങ്ങിയ നെറ്റ്‌വർക്കുകൾ നിർമ്മിച്ച നിരവധി ടെലിവിഷൻ ഡോക്യുമെന്ററികളിൽ ഘെസ് പങ്കെടുത്തിട്ടുണ്ട്. 2006 ൽ നോവ എന്ന പി‌ബി‌എസ് സീരീസിന്റെ ഒരു എപ്പിസോഡിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. [19] ദി മൈ ഹീറോ പദ്ധതി ആൻഡ്രിയയെ സയൻസ് ഹീറോയായി അടയാളപ്പെടുത്തി. [9] 2000 ൽ, ഡിസ്കവർ മാഗസിൻ ഘെസിനെ അതത് മേഖലകളിലെ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന 20 യുവ അമേരിക്കൻ ശാസ്ത്രജ്ഞരിൽ ഒരാളായി പട്ടികപ്പെടുത്തി.

ഗാലക്സിക് സെന്ററിലെ തമോദ്വാരം (Sgr A *)[തിരുത്തുക]

ഇൻഫ്രാറെഡ് തരംഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് താരാപഥത്തിന്റെ മദ്ധ്യഭാഗം ചിത്രീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, ദൃശ്യപ്രകാശത്തെ തടയുന്ന കനത്ത പൊടി ഒഴിവാക്കുവാനും അവിടെയുള്ള വസ്തുക്കളെ നിരീക്ഷിക്കാനും ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തിന്റെ മികച്ച ചിത്രങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്താനും ഘെസിനും സഹപ്രവർത്തകർക്കും കഴിഞ്ഞു. ഡബ്ല്യുഎം കെക്ക് ടെലിസ്‌കോപ്പിന്റെ 10 മീറ്റർ (33 അടി) അപ്പർച്ചറും അന്തരീക്ഷത്തിലെ പ്രക്ഷുബ്ധത പരിഹരിക്കുന്നതിന് അഡാപ്റ്റീവ് ഒപ്റ്റിക്‌സിന്റെ ഉപയോഗവും ഉയർന്ന സ്പേഷ്യൽ റെസല്യൂഷനിലുള്ള ക്ഷീരപഥ കേന്ദ്രത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ ലഭ്യമാക്കുന്നതിന് അവരെ സഹായിച്ചു. ധനു A * (Sgr A *) എന്ന തമോദ്വാരത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഭ്രമണപഥങ്ങൾ പിന്തുടരാൻ ഈ ചിത്രങ്ങൾ സഹായിച്ചു. ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഈ തമോദ്വാരത്തെ പരിക്രമണം ചെയ്യുന്ന നിരവധി നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഭാഗിക ഭ്രമണപഥങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. 1995 ൽ വിശദമായ നിരീക്ഷണങ്ങൾ ആരംഭിച്ചതിനു ശേഷം നക്ഷത്രങ്ങളിലൊന്നായ എസ് 2 ന്റെ പൂർണ്ണമായ ദീർഘവൃത്ത പരിക്രമണം രേഖപ്പെടുത്തി. ഇവിടെയുള്ള കൂടുതൽ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഭ്രമണപഥങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിന് നിരവധി പതിറ്റാണ്ടുകളിലെ പരിശ്രമം കൂടി ആവശ്യമാണ്. ഈ അളവുകൾ പൊതു ആപേക്ഷികതാ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ഒരു തെളിവ് നൽകിയേക്കാനും സാദ്ധ്യതയുണ്ട്. 2012 ഒക്ടോബറിൽ, ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തിനെ പരിക്രമണം ചെയ്യുന്ന രണ്ടാമത്തെ നക്ഷത്രമായ എസ് 0-102 നെ യു‌സി‌എൽ‌എയിലെ ഘെസ്സിന്റെ ടീം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.[20] കെപ്ലറുടെ മൂന്നാമത്തെ നിയമപ്രകാരം, പരിക്രമണ ചലനം ഉപയോഗിച്ച് Sgr A * ന്റെ പിണ്ഡം 4.1 ± 0.6 ദശലക്ഷം സൗരപിണ്ഡം ആണെന്ന് ഘെസിന്റെ ടീം കണക്കുകൂട്ടിയെടുത്തു. [21] അതുകൊണ്ട് SGR എ * എന്ന തമോദ്വാരം താരാപഥ കേന്ദ്രത്തിനോട് എം31 താരാപഥത്തേക്കാൾ നൂറിരട്ടി അടുത്താണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. [22] ഇത് സൂപ്പർ മാസ്സീവ് തമോദ്വാരത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്.[23] [24]

തമോദ്വാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ കണ്ടെത്തലുകൾക്ക് 2020 ൽ ആൻഡ്രിയ ഘെസ് ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം റോജർ പെൻറോസ്, റെയ്ൻഹാർഡ് ജെൻസൽ എന്നിവരുമായി പങ്കിട്ടു. [2] ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ മധ്യഭാഗത്തുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഭ്രമണപഥത്തെ ഒരു അതിശയകരമായ തമോദ്വാരം നിയന്ത്രിക്കുന്നുവെന്ന് കണ്ടെത്തിയതിന് ഘെസിനും ജെൻസലിനും സമ്മാനത്തിന്റെ പകുതി ലഭിച്ചു. [25] ഭൗതികശാസ്ത്ര നൊബേൽ നേടിയ നാലാമത്തെ വനിതയാണ് ഘെസ്, അതിനു മുൻപ് മേരി ക്യൂറി (1903), മരിയ ഗോപ്പേർട്ട് മേയർ (1963), ഡോണ സ്‌ട്രിക്ലാൻഡ് (2018) എന്നിവർക്കാണ് ഈ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചിട്ടുള്ളത്.

സ്വകാര്യ ജീവിതം[തിരുത്തുക]

റാൻഡ് കോർപ്പറേഷനിലെ ജിയോളജിസ്റ്റും ഗവേഷണ ശാസ്ത്രജ്ഞനുമായ ടോം ലാ ടൂറെറ്റിനെ വിവാഹം കഴിച്ച ഘെസിന് രണ്ട് ആൺമക്കളുണ്ട്. [26] മാസ്റ്റേഴ്സ് നീന്തൽ ക്ലബിലെ സജീവ നീന്തൽക്കാരികൂടിയാണ് ഘെസ്.[27]

അവാർഡുകൾ[തിരുത്തുക]

  • ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലെ ആനി ജെ. കാനൻ അവാർഡ് (1994) [28]
  • പാക്കാർഡ് ഫെലോഷിപ്പ് അവാർഡ് (1996) [29]
  • അമേരിക്കൻ ജ്യോതിശാസ്ത്ര സൊസൈറ്റിയുടെ ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലെ ന്യൂട്ടൺ ലേസി പിയേഴ്സ് പ്രൈസ് (1998)
  • അമേരിക്കൻ ഫിസിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ മരിയ ഗോപ്പർട്ട്-മേയർ അവാർഡ് (1999) [30]
  • സാക്ലർ പ്രൈസ് (2004) [31]
  • അക്കാദമിക് എക്സലൻസിനായുള്ള ഗോൾഡ് ഷീൽഡ് ഫാക്കൽറ്റി സമ്മാനം (2004) [32]
  • മാർക്ക് ആരോൺസൺ മെമ്മോറിയൽ പ്രഭാഷണം (2007)
  • മാക് ആർതർ ഫെലോഷിപ്പ് (2008) [33]
  • ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലെ ക്രാഫോർഡ് സമ്മാനം (2012) [34]
  • റോയൽ സ്വീഡിഷ് അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ് (2012) [35]
  • റോയൽ സൊസൈറ്റി ബേക്കേറിയൻ മെഡൽ (2015) [36]
  • ഓണററി ഡോക്ടറേറ്റ് ഓഫ് സയൻസ്, ഓക്സ്ഫോർഡ് സർവകലാശാല (2019) [37]
  • അമേരിക്കൻ ഫിസിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ ഫെലോ (2019) [18]
  • അമേരിക്കൻ ജ്യോതിശാസ്ത്ര സൊസൈറ്റി (2020) ലെഗസി ഫെലോ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു [38]
  • ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം (2020) [2]

തിരഞ്ഞെടുത്ത പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

ശാസ്ത്രീയ ലേഖനങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  • Ghez, Andrea M.; Neugebauer, Gerry; Matthews, K. (1993). "The Multiplicity of T Tauri Stars in the Taurus-Auriga & Ophiuchus-Scorpius Star Forming Regions: A 2.2 micron Imaging Survey" (PDF). Astronomical Journal. 106: 2005–2023. Bibcode:1993AJ....106.2005G. doi:10.1086/116782.
  • Ghez, Andrea M.; White, Russel J.; Simon, M. (1997). "High Spatial Resolution Imaging of Pre-Main Sequence Binary Stars: Resolving the Relationship Between Disks and Close Companions". Astrophysical Journal. 490 (1): 353–367. Bibcode:1997ApJ...490..353G. doi:10.1086/304856.
  • Ghez, Andrea M.; Klein, B. L.; Morris, M.; Becklin, E.E. (1998). "High Proper Motions in the Vicinity of Sgr A*: Evidence for a Massive Central Black Hole". Astrophysical Journal. 509 (2): 678–686. arXiv:astro-ph/9807210. Bibcode:1998ApJ...509..678G. doi:10.1086/306528.
  • Ghez, A. M.; Morris, M.; Becklin, E. E.; Tanner, A.; Kremenek, T. (2000). "The Accelerations of Stars Orbiting the Milky Way's Central Black Hole". Nature. 407 (6802): 349–351. arXiv:astro-ph/0009339. Bibcode:2000Natur.407..349G. doi:10.1038/35030032. PMID 11014184.
  • Ghez, A. M.; Duchêne, G.; Matthews, K.; Hornstein, S. D.; Tanner, A.; Larkin, J.; Morris, M.; Becklin, E. E.; S. Salim (January 1, 2003). "The First Measurement of Spectral Lines in a Short-Period Star Bound to the Galaxy's Central Black Hole: A Paradox of Youth". Astrophysical Journal Letters (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). 586 (2): L127. arXiv:astro-ph/0302299. Bibcode:2003ApJ...586L.127G. doi:10.1086/374804.
  • Ghez, A. M.; Salim, S.; Weinberg, N. N.; Lu, J. R.; Do, T.; Dunn, J. K.; Matthews, K.; Morris, M. R.; Yelda, S. (January 1, 2008). "Measuring Distance and Properties of the Milky Way's Central Supermassive Black Hole with Stellar Orbits". Astrophysical Journal (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). 689 (2): 1044–1062. arXiv:0808.2870. Bibcode:2008ApJ...689.1044G. doi:10.1086/592738.

പുസ്തകങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  • Ghez, Andrea Mia; Cohen, Judith Love (2006). You Can Be a Woman Astronomer. Cascade Pass. ISBN 978-1-880599-78-5.

ഇതും കാണുക[തിരുത്തുക]

  • ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിലെ നോബൽ സമ്മാന ജേതാക്കളുടെ പട്ടിക

അവലംബങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

  1. ↑ "High-res images of galactic center". W. M. Keck Observatory. മൂലതാളിൽ നിന്നും September 29, 2010-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് April 20, 2009.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "Press release: The Nobel Prize in Physics 2020". Nobel Foundation. ശേഖരിച്ചത് October 6, 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 Yasuda, Anita (2015). Astronomy: Cool Women in Space. Nomad Press. ISBN 978-1619303270 – via Google Books.
  4. ↑ Who's who in the West. Marquis-Who's Who. 2004. ISBN 978-0837909356 – via Google Books.
  5. ↑ "Gilbert Ghez (1938–2015) – Obituary". www.legacy.com.
  6. ↑ http://www.mevakshederekh.info/Portals/0/Il_tempo_e_idea/HAZMAN%20VEHARAION%20-%20IL%20TEMPO%20E%20L_IDEA%20Vol%20XXV%202019%20(web).pdf
  7. ↑ "Oral history interview with Susanne Ghez". www.aaa.si.edu. January 25, 2011.
  8. ↑ "Alumni Award Winners Announced". University of Chicago. May 16, 2013.
  9. ↑ 9.0 9.1 Jennifer Lauren Lee. "Science Hero:Andrea Mia Ghez". The My Hero Project. ശേഖരിച്ചത് September 23, 2009.
  10. ↑ Linda Copman. "Zeroing in on Black Holes". W. M. Keck Observatory. മൂലതാളിൽ നിന്നും July 26, 2011-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് September 23, 2009.
  11. ↑ "Changing Faces of Astronomy". Science. മൂലതാളിൽ നിന്നും March 16, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  12. ↑ "Supermassive Black Holes". BBC. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  13. ↑ "Milky Way Monster Stars in Cosmic Reality Show". Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. മൂലതാളിൽ നിന്നും March 17, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  14. ↑ "CELT Science Working Group Meeting". celt.ucolick.org. മൂലതാളിൽ നിന്നും August 20, 2007-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  15. ↑ @sciencemusicart.com, Liz Jensen. "UCLA Galactic Center Group". www.astro.ucla.edu. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2020-10-11-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2020-10-24.
  16. ↑ Eckart, A.; Genzel, R. (1996). "Observations of stellar proper motions near the Galactic Centre". Nature. 383 (6599): 415–417. Bibcode:1996Natur.383..415E. doi:10.1038/383415a0.
  17. ↑ "Andrea Ghez Elected to National Academy of Sciences". NASA. മൂലതാളിൽ നിന്നും November 1, 2004-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2004.
  18. ↑ 18.0 18.1 "APS Fellow Archive". ശേഖരിച്ചത് September 24, 2019.
  19. ↑ "Andrea M. Ghez cv" (PDF). UCLA. മൂലതാളിൽ (PDF) നിന്നും 2021-01-07-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  20. ↑ Wolpert, Stuart. "UCLA astronomers discover star racing around black hole at center of our galaxy". UCLA Newsroom. മൂലതാളിൽ നിന്നും March 15, 2014-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് October 6, 2012.
  21. ↑ Ghez, A. M.; Salim, S.; Weinberg, N. N.; Lu, J. R.; Do, T.; Dunn, J. K.; Matthews, K.; Morris, M.; Yelda, S. (December 20, 2008). "Measuring Distance and Properties of the Milky Way's Central Supermassive Black Hole with Stellar Orbits". The Astrophysical Journal. 689 (2): 1044–1062. arXiv:0808.2870. Bibcode:2008ApJ...689.1044G. doi:10.1086/592738.
  22. ↑ Eckart, Andreas; Schödel, Rainer; മുതലായവർ (September 2006). "The Galactic Centre: The Flare Activity of SgrA* and High-Resolution Explorations of Dusty Stars" (PDF). The Messenger. European Southern Observatory. 125: 2–5.
  23. ↑ "The Supermassive Black Hole at the Galactic Center". www.astro.ucla.edu. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2015-09-23-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് October 6, 2020.
  24. ↑ Boen, Brooke (May 20, 2015). "Supermassive Black Hole Sagittarius A*". NASA. ശേഖരിച്ചത് October 6, 2020.
  25. ↑ "The Nobel Prize in Physics 2020". NobelPrize.org (ഭാഷ: അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). ശേഖരിച്ചത് October 6, 2020.
  26. ↑ Stuart Wolpert (September 23, 2008). "UCLA astronomer Andrea Ghez named MacArthur Fellow". UCLA. ശേഖരിച്ചത് April 16, 2011.
  27. ↑ "Poster Project, Biographies". www.math.sunysb.edu.
  28. ↑ "Annie J. Cannon Award in Astronomy". American Astronomical Society. മൂലതാളിൽ നിന്നും February 28, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  29. ↑ "Packard Fellows – Sorted by Award Year: 1996". University of Virginia. മൂലതാളിൽ നിന്നും November 3, 2007-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  30. ↑ "Maria Goeppert Mayer Award". www.aps.org.
  31. ↑ "Honors and Awards received by IGPP/UCLA Faculty and Research Staff". UCLA. മൂലതാളിൽ നിന്നും February 4, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  32. ↑ "Astronomer Andrea Ghez awarded Gold Shield prize". University of California, Santa Cruz. മൂലതാളിൽ നിന്നും July 9, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് March 20, 2008.
  33. ↑ "UCLA astronomer Andrea Ghez named a 2008 MacArthur Fellow". UCLA. മൂലതാളിൽ നിന്നും September 24, 2008-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് September 23, 2008.
  34. ↑ "The Crafoord Prize in Mathematics 2012 and The Crafoord Prize in Astronomy 2012". Crafoord Prize. മൂലതാളിൽ നിന്നും 2012-12-27-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് January 19, 2012.
  35. ↑ "Newsroom". മൂലതാളിൽ നിന്നും October 9, 2018-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് October 8, 2018.
  36. ↑ "Andrea Ghez to receive Royal Society's Bakerian Medal".
  37. ↑ "Honorary degree recipients for 2019 announced". The University of Oxford. ശേഖരിച്ചത് June 26, 2019.
  38. ↑ "AAS Fellows". AAS. ശേഖരിച്ചത് September 28, 2020.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ആൻഡ്രിയ_എം._ഘെസ്&oldid=3795270" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്