അയോധ്യ (രാമായണം)

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
അജ്മീർ ജൈന ക്ഷേത്രത്തിലെ ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യയുടെ സ്വർണ്ണ കൊത്തുപണി ചിത്രീകരണം

രാമായണവും മഹാഭാരതവും ഉൾപ്പെടെയുള്ള പുരാതന സംസ്‌കൃത ഭാഷാ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ഐതിഹാസിക നഗരമാണ് അയോധ്യ. രാമൻ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഇക്ഷ്വാകു രാജാക്കന്മാരുടെ തലസ്ഥാനം എന്നാണ് ഈ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.[1]

ഈ ഐതിഹാസിക നഗരത്തിന്റെ ചരിത്രപരത ഒരു തർക്ക വിഷയമാണ്. ഒരു സിദ്ധാന്തമനുസരിച്ച്, ഇത് ഇന്നത്തെ അയോദ്ധ്യ നഗരത്തിന് സമാനമാണ്. മറ്റൊരു സിദ്ധാന്തമനുസരിച്ച്, ഇതൊരു സാങ്കൽപ്പിക നഗരമാണ്, ഇന്നത്തെ അയോധ്യയെ (യഥാർത്ഥത്തിൽ സാകേത എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു) ഏകദേശം 4-ാം നൂറ്റാണ്ടിലോ അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലോ ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിൽ അതിന്റെ പേരിൽ പുനർനാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു.[2] [3]

ഐതിഹാസിക ചിത്രീകരണങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

രാമായണമനുസരിച്ച്, മനുഷ്യരാശിയുടെ പൂർവ്വികനായ മനു സ്ഥാപിച്ച അയോധ്യ, 12x3 യോജന വിസ്തീർണ്ണമുള്ളതാണ്. [4] രാമായണവും മഹാഭാരതവും അയോധ്യയെ രാമനും ദശരഥനും ഉൾപ്പെടെ കോസലയിലെ ഇക്ഷ്വാകു രാജവംശത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായി വിവരിക്കുന്നു. പുരാണ-പഞ്ച-ലക്ഷണം ഈ നഗരത്തെ ഹരിശ്ചന്ദ്ര ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഇക്ഷ്വാകു രാജാക്കന്മാരുടെ തലസ്ഥാനമായി വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. [1]

ഇക്ഷ്വാകു രാജാവിന്റെ പിൻഗാമിയായ ദശരഥ രാജാവാണ് നഗരം ഭരിച്ചിരുന്നതെന്ന് രാമായണം പറയുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ രാമനെ വനത്തിലേക്ക് നാടുകടത്തി, നിരവധി കഷ്ടപ്പാടുകൾക്ക് ശേഷം നഗരത്തിലേക്ക് മടങ്ങി, രാജ്യത്ത് അനുയോജ്യമായ ഒരു ഭരണം സ്ഥാപിച്ചു. ഉത്തരകാണ്ഡ പ്രകാരം, രാമായണത്തിന്റെ പിൽക്കാല കൂട്ടിച്ചേർക്കലനുസരിച്ച്, രാമൻ തന്റെ ഭരണത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ രാജ്യത്തെ വടക്കൻ, ദക്ഷിണ കോസല എന്നിങ്ങനെ വിഭജിച്ചു, അതത് തലസ്ഥാനങ്ങൾ ശ്രാവസ്തിയിലും കുസാവതിയിലും സ്ഥാപിച്ചു, അവ ഭരിക്കാൻ തന്റെ രണ്ട് മക്കളെ (ലവ, കുശൻ) നിയമിച്ചു. [5] രാമൻ തന്നെ എല്ലാ നഗരവാസികളോടും കൂടി സരയൂ നദിയിലെ ജലത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് സ്വർഗ്ഗാരോഹണം നടത്തി. മഹാഭാരതത്തിൽ പറയുന്ന ഗോപ്രതാര തീർത്ഥമാണ് അവർ സ്വർഗ്ഗാരോഹണം നടത്തിയ സ്ഥലം. [6] പിന്നീട് ഋഷഭ രാജാവ് അയോധ്യ വീണ്ടും ജനവാസകേന്ദ്രമാക്കി. [1]

രാമന്റെ കഥയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള മറ്റ് നിരവധി സാഹിത്യകൃതികളും അയോധ്യയെ പരാമർശിക്കുന്നു. കവി ഭാസന്റെ അഭിഷേകവും പ്രതിമനാടകവും (ക്രി.വ. രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടോ അതിനുമുമ്പോ), കാളിദാസന്റെ രഘുവംശവും ( സി.ഡി. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ട്) ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. [7]

ജൈന പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച്, ഋഷഭനാഥൻ, അജിതനാഥൻ, അഭിനന്ദനാഥൻ, സുമതിനാഥൻ, അനന്തനാഥൻ എന്നിവരുൾപ്പെടെ അഞ്ച് തീർത്ഥങ്കരന്മാർ അയോധ്യയിൽ ജനിച്ചു. [8]

ചരിത്രപരത[തിരുത്തുക]

ഇന്നത്തെ അയോധ്യയുമായുള്ള ബന്ധം[തിരുത്തുക]

ബി ബി ലാലും എച്ച് ഡി സങ്കലിയയും ഉൾപ്പെടെയുള്ള പല ആധുനിക പണ്ഡിതന്മാരും ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യ തന്നെയാണ് ഇന്നത്തെ അയോധ്യ പട്ടണം എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ ഈ സിദ്ധാന്തം സാർവത്രികമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല.[9]

ഈ തിരിച്ചറിയലിന് അനുകൂലമായി ഉദ്ധരിച്ച വാദങ്ങളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു:

  • രാമായണം, ഭാഗവത പുരാണം, പദ്മപുരാണം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള നിരവധി പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ആധുനിക അയോധ്യയെപ്പോലെ സരയൂ നദിയുടെ തീരത്താണ് ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യ സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നതെന്ന് പരാമർശിക്കുന്നു.[10]
  • കാളിദാസന്റെ രഘുവംശവും ബ്രഹ്മാണ്ഡ പുരാണവും പോലെയുള്ള ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിലെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ "അയോധ്യ" എന്നത് സാകേതയുടെ മറ്റൊരു പേരായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, അത് ഇന്നത്തെ അയോധ്യയുടെ പുരാതന നാമമായിരുന്നു. ഹേമചന്ദ്രയുടെ അഭിധാന ചിന്താമണി, കാമസൂത്രയെക്കുറിച്ചുള്ള യശോധരന്റെ വ്യാഖ്യാനം എന്നിവയുൾപ്പെടെ പിൽക്കാല സംസ്‌കൃത ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും ഈ വിവരണം കാണാം.[1]
  • വിഷ്ണു സ്മൃതിയും മത്സ്യപുരാണവും ഉൾപ്പെടെ നിരവധി പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അയോധ്യയെ തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രമായി (തീർത്ഥം) പരാമർശിക്കുന്നു. ഗഹദാവല രാജാവായ ചന്ദ്രദേവന്റെ 1092 CE ചന്ദ്രാവതി ലിഖിതത്തിൽ അദ്ദേഹം അയോധ്യയിലെ സരയൗ നദിയുടെയും ഘാഘ്ര നദിയുടെയും സംഗമസ്ഥാനത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന സ്വർഗ-ദ്വാര തീർത്ഥത്തിൽ കുളിച്ചതായി പരാമർശിക്കുന്നു.[11]
  • ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യയെ കോസലത്തിന്റെ തലസ്ഥാനം എന്നാണ് ഇതിഹാസങ്ങൾ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. കോസലത്തിന്റെ അധിപൻ എന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ധനദേവൻ പുറത്തിറക്കിയ ബിസി ഒന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു ലിഖിതം ഇന്നത്തെ അയോധ്യയിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.[12] പിന്നീടുള്ള പല ലിഖിതങ്ങളിലും അയോധ്യ നഗരത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശമുണ്ട്.[11]

ഐതിഹാസിക നഗരമായി തിരിച്ചറിയൽ[തിരുത്തുക]

രാമായണത്തിലെ ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യ തികച്ചും പുരാണ നഗരമാണെന്നും ഇന്നത്തെ അയോധ്യയ്ക്ക് സമാനമല്ലെന്നും ഒരു വിഭാഗം പണ്ഡിതർ വാദിക്കുന്നു. [2] ഈ പണ്ഡിതന്മാരിൽ എം സി ജോഷി, ഹാൻസ് ടി ബക്കർ, [13] കൂടാതെ ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു സർവകലാശാലയിലെ (ജെഎൻയു) 25 ചരിത്രകാരന്മാരും ഉൾപ്പെടുന്നു. [2] ഈ പണ്ഡിതന്മാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യയെ സാകേത (ഇന്നത്തെ അയോധ്യയുടെ പുരാതന നാമം) എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്ന പ്രക്രിയ CE ആദ്യ നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ആരംഭിച്ചു, അത് ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിൽ പൂർത്തിയായി. [14]

ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യയെ ഒരു സാങ്കൽപ്പിക നഗരമായി തിരിച്ചറിയുന്നതിന് അനുകൂലമായി ഉന്നയിക്കപ്പെട്ട വിവിധ വാദങ്ങളിൽ ഇനിപ്പറയുന്നവ ഉൾപ്പെടുന്നു:

പുരാവസ്തു തെളിവുകളുടെ അഭാവം[തിരുത്തുക]

ജെഎൻയു ചരിത്രകാരന്മാർ വാദിക്കുന്നത് പുരാവസ്തു തെളിവുകൾ അനുസരിച്ച്, അയോധ്യയിൽ സാധ്യമായ ആദ്യകാല വാസസ്ഥലങ്ങൾ ക്രി.വ. 8-ആം നൂറ്റാണ്ട്, രാമായണം വളരെ മുമ്പാണ് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നത്. രാമായണം അയോധ്യയെ കൊട്ടാരങ്ങളും കെട്ടിടങ്ങളുമുള്ള ഒരു നഗര കേന്ദ്രമായി ചിത്രീകരിക്കുന്നു, അതേസമയം ഇന്നത്തെ അയോധ്യയിലെ ഖനനങ്ങൾ ഒരു പ്രാകൃത ജീവിതത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [15]

രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന് മുമ്പ് അയോധ്യ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സ്ഥലവും എപ്പിഗ്രാഫിക് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് പുരാവസ്തു തെളിവുകളാൽ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലെന്ന് ഹാൻസ് ടി ബക്കർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [16] അയോധ്യ എന്ന സ്ഥലത്തെ പരാമർശിക്കുന്ന ആദ്യകാല ലിഖിതങ്ങൾ ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, 436-ലെ ഒരു ലിഖിതം അയോധ്യയിൽ നിന്നുള്ള ബ്രാഹ്മണർക്ക് ഒരു സംഭാവനയെ വിവരിക്കുന്നു. 533-534 CE ലിഖിതത്തിൽ അയോധ്യയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു കുലീനനെ പരാമർശിക്കുന്നു. സമുദ്രഗുപ്തൻ (ക്രി. നാലാം നൂറ്റാണ്ട്) പുറപ്പെടുവിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്ന ഗയ ലിഖിതം, എന്നാൽ ആധുനിക ചരിത്രകാരന്മാർ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, ഒരുപക്ഷേ എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കെട്ടിച്ചമച്ചതായിരിക്കാം, അയോധ്യയെ ഒരു പട്ടാള പട്ടണമായി വിവരിക്കുന്നു. [17]

പുരാതന സാഹിത്യ തെളിവുകളുടെ അഭാവം[തിരുത്തുക]

ആദ്യകാല ബുദ്ധ-ജൈന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ കോസല മേഖലയിലെ പ്രധാന നഗരങ്ങളായി അയോധ്യയെയല്ല, ശ്രാവസ്തിയെയും സാകേതയെയും പരാമർശിക്കുന്നു. അയോധ്യയെ കോസലത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായി പരാമർശിക്കുന്ന പുരാണങ്ങൾ പോലുള്ള പിൽക്കാല ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ഐതിഹാസികമായ രാമായണത്തെ പിന്തുടരുന്നു. [15]

ഹാൻസ് ടി . ബക്കറിന്റെ വിശകലനമനുസരിച്ച്, അയോധ്യയെ പരാമർശിക്കുന്ന സംസ്‌കൃത സ്രോതസ്സുകൾ സാകേതയല്ല, പ്രധാനമായും സാങ്കൽപ്പിക സ്വഭാവമുള്ളവയാണ്: ഈ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ മഹാഭാരതം, രാമായണം, പുരാണ-പഞ്ച-ലക്ഷണം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. മറുവശത്ത്, സാകേതയെ പരാമർശിക്കുന്ന സംസ്‌കൃത സ്രോതസ്സുകൾ അയോധ്യയെ പരാമർശിക്കുന്നില്ല, "അർദ്ധശാസ്ത്രപരമോ വസ്തുതാപരമോ ആയ സ്വഭാവമാണ്". [18] ബുദ്ധ പാലി ഭാഷാ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ഒരു നഗരത്തിന് അയോജ്ജ അല്ലെങ്കിൽ അയുജ്ജ (അയോധ്യയുടെ പാലി) എന്ന് പേരിട്ടിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ അത് ഗംഗാ നദിയുടെ തീരത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നതെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു ( താഴെ കാണുക ). [19] ആദ്യകാല ജൈന കാനോനിക്കൽ സാഹിത്യത്തിൽ, "ഔജ്ജ" ("അയോധ്യ" എന്നതിന്റെ ഒരു പ്രാകൃത രൂപം) ഒരിക്കൽ മാത്രമേ പരാമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ: "വലിയ ഐതിഹ്യപരമായ" മഹാവിദേഹ രാജ്യത്തിന്റെ ജില്ലയായ ഗാന്ധിലാവതിയുടെ തലസ്ഥാനമായി താന സുത്ത ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. [20] സംസ്‌കൃത ഇതിഹാസ സാഹിത്യത്തിലെ അയോധ്യ ഒരു സാങ്കൽപ്പിക നഗരമാണെന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [18]

സംസ്കൃത സ്രോതസ്സുകളിൽ, അയോധ്യയെ സാകേതനുമായി തിരിച്ചറിയുന്നത് ആദ്യം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് ബ്രഹ്മാണ്ഡ പുരാണവും കാളിദാസന്റെ രഘുവംശവും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിലെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലാണ്. [17] ജൈനഗ്രന്ഥമായ പൗമാചാരിയ (സി.ഡി. നാലാം നൂറ്റാണ്ടിനുമുമ്പ്) ആദ്യം രാമ ഇതിഹാസത്തെ ജൈന പുരാണങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ, ജൈനന്മാർ ഇക്ഷ്വാകു രാജവംശത്തിന്റെ പുരാണങ്ങളെ അവരുടെ തീർത്ഥങ്കരന്മാരുമായും ചക്രവർത്തിമാരുമായും ബന്ധിപ്പിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന്, ആദ്യത്തെ തീർത്ഥങ്കരനായ ഋഷഭൻ ജനിച്ചത് ഇക്കാഗഭൂമിയിൽ ( കൽപസൂത്ര പ്രകാരം) അല്ലെങ്കിൽ വിനിയയിൽ ( ജംബു-ദ്വിപ- പ്രജ്ഞാപതി പ്രകാരം) ജനിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്നു, അവ അയോധ്യ (അയോജ്ഹ) അല്ലെങ്കിൽ സാകേത എന്ന് തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു. [21] 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ആർക്കിയോളജിക്കൽ സർവേ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ അലക്സാണ്ടർ കണ്ണിംഗ്ഹാം, ദശരഥനെ "സാകേത-നഗര"യിലെ രാജാവായി വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വാക്യത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി രാമായണവും അയോധ്യയെ ഒരു സാകേതനുമായി തിരിച്ചറിയുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ വാക്യം ലഖ്‌നൗവിലെ ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ കെട്ടിച്ചമച്ചതാണ്: ഇത് യഥാർത്ഥ രാമായണ ഗ്രന്ഥത്തിൽ കാണുന്നില്ല. [22]

വിക്രമാദിത്യനെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രാദേശിക ഇതിഹാസം[തിരുത്തുക]

1838-ൽ റോബർട്ട് മോണ്ട്‌ഗോമറി മാർട്ടിൻ ആദ്യമായി രേഖാമൂലം രേഖപ്പെടുത്തിയ അയോധ്യയുടെ പ്രാദേശിക വാമൊഴി പാരമ്പര്യം, [23] രാമന്റെ പിൻഗാമിയായ ബൃഹദ്ബലയുടെ മരണശേഷം നഗരം വിജനമായിരുന്നുവെന്ന് പരാമർശിക്കുന്നു. ഉജ്ജയിനിയിലെ രാജാവായ വിക്രമൻ (അല്ലെങ്കിൽ വിക്രമാദിത്യൻ) അത് തേടിയെത്തുന്നതുവരെ നിരവധി നൂറ്റാണ്ടുകളോളം ഇത് വിജനമായിരുന്നു. [23] ഒരു മുനിയുടെ ഉപദേശപ്രകാരം, ഒരു കാളക്കുട്ടിയുടെ അകിടിൽ നിന്ന് പാൽ ഒഴുകുന്ന സ്ഥലമാണ് പുരാതന അയോധ്യയുടെ സ്ഥലം എന്ന് വിക്രമൻ നിശ്ചയിച്ചു. [15] പുരാതന അവശിഷ്ടങ്ങൾ മൂടിയ വനങ്ങൾ അദ്ദേഹം വെട്ടിമാറ്റി, ഒരു പുതിയ നഗരം സ്ഥാപിക്കുകയും രാംഗർ കോട്ട സ്ഥാപിക്കുകയും 360 ക്ഷേത്രങ്ങൾ പണിയുകയും ചെയ്തു. [23]

ജെഎൻയു ചരിത്രകാരന്മാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "വീണ്ടും കണ്ടെത്തൽ" എന്ന ഈ മിത്ത് ആധുനിക അയോധ്യയെ പുരാതന അയോധ്യയ്ക്ക് തുല്യമല്ലെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതായി തോന്നുന്നു, മാത്രമല്ല ആധുനിക നഗരത്തിന് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇല്ലാതിരുന്ന ഒരു മതപരമായ വിശുദ്ധി നൽകാനുള്ള ശ്രമമായി തോന്നുന്നു. [15] ഈ ചരിത്രകാരന്മാർ സിദ്ധാന്തിക്കുന്നത് അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സ്കന്ദഗുപ്ത ചക്രവർത്തി (വിക്രമാദിത്യ എന്ന പേര് സ്വീകരിച്ചു) തന്റെ വസതി സാകേതയിലേക്ക് മാറ്റുകയും അതിനെ അയോധ്യ എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു, ഒരുപക്ഷേ ഐതിഹാസികമായ സൗരവംശവുമായി സ്വയം ബന്ധപ്പെടുത്താനാണ്. [15] ബക്കറിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, കുമാരഗുപ്തൻ ഒന്നാമന്റെയോ സ്കന്ദഗുപ്തന്റെയോ ഭരണകാലത്താണ് ഗുപ്തർ തങ്ങളുടെ തലസ്ഥാനം സാകേതയിലേക്ക് മാറ്റിയത്, ഈ സംഭവം രഘുവംശത്തിൽ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കാം. [17]

സ്കന്ദഗുപ്തൻ സാകേതയെ "അയോധ്യ" എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്തു എന്ന സിദ്ധാന്തത്തെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ ചരിത്രപരമായ തെളിവുകളൊന്നുമില്ലെന്ന് കിഷോർ കുനാൽ വാദിക്കുന്നു. രാമന്റെ ഇതിഹാസം വിവരിക്കുമ്പോൾ കാളിദാസന്റെ രഘുവംശം "സാകേത", "അയോധ്യ" എന്നീ പേരുകളിൽ ഒരേ നഗരത്തെ വ്യക്തമായി പരാമർശിക്കുന്നതായി അദ്ദേഹം കുറിക്കുന്നു. [24] കാളിദാസന്റെ "സാകേത", "അയോധ്യ" എന്നിവയുടെ പരാമർശം ഐതിഹാസികമായ അയോധ്യയും ഇന്നത്തെ അയോധ്യയും തമ്മിലുള്ള ഒരു ബന്ധവും തെളിയിക്കുന്നില്ലെന്ന് ചരിത്രകാരനായ ഗ്യാനേന്ദ്ര പാണ്ഡെ വാദിക്കുന്നു, കാരണം അദ്ദേഹം ഗുപ്ത കാലഘട്ടത്തിൽ (സി.ഡി. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ) ജീവിച്ചിരുന്നു. ഗുപ്തന്മാർ സാകേതന്റെ പേര് "അയോധ്യ" എന്നാക്കി മാറ്റിയതിന് ശേഷം. [25]

രാമനുമായുള്ള താരതമ്യേന സമീപകാല ബന്ധം[തിരുത്തുക]

രാമാരാധനയുടെ കേന്ദ്രമായി ആധുനിക അയോധ്യ പട്ടണം ഉയർന്നത് താരതമ്യേന സമീപകാലമാണ്, പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ രാമാനന്ദി വിഭാഗത്തിന് പ്രാമുഖ്യം ലഭിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിനും എട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിനും ഇടയിലുള്ള നിരവധി ലിഖിതങ്ങളിൽ ഈ പട്ടണത്തെ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും രാമനുമായുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശിക്കുന്നില്ല. സുവാൻസാങ്ങിന്റെ (സി. 602–664) രചനകൾ നഗരത്തെ ബുദ്ധമതവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു പ്രധാന ജൈന തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രം കൂടിയാണിത്, കൂടാതെ ഒരു പുരാതന ജൈന രൂപം (ബിസി 4-3 നൂറ്റാണ്ട്) ഇവിടെ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അയോധ്യയിലെ ഗോപതരു തീർത്ഥത്തെ പരാമർശിക്കുന്നു, എന്നാൽ രാമന്റെ ജന്മസ്ഥലത്തെ പരാമർശിക്കുന്നില്ല. [15]

രാമന്റെ ഇതിഹാസം എല്ലായ്‌പ്പോഴും അയോധ്യയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നില്ല എന്ന് ബക്കർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു: ഉദാഹരണത്തിന്, ബുദ്ധ ദശരഥ-ജാതകത്തിൽ ദശരഥന്റെയും രാമന്റെയും തലസ്ഥാനമായി അയോധ്യയെയല്ല, വാരണാസിയെ പരാമർശിക്കുന്നു. അങ്ങനെ, രാമൻ അയോധ്യയുമായുള്ള ബന്ധം, അവൻ ഇക്ഷ്വാകു കുടുംബത്തിലെ അംഗമാണെന്ന അവകാശവാദത്തിന്റെ ഫലമായിരിക്കാം, ഈ കുടുംബത്തിന് അയോധ്യയുമായുള്ള ബന്ധം. [18]

രാമായണത്തിന്റെ വിശകലനം[തിരുത്തുക]

എം‌സി ജോഷിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "വാൽമീകിയുടെ വിവരണങ്ങളിൽ ലഭ്യമായ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ ഡാറ്റയുടെ വിമർശനാത്മക പരിശോധന പുരാതന നഗരത്തെ ആധുനിക നഗരവുമായി പൊതുവായി അംഗീകരിക്കുന്ന തിരിച്ചറിയലിനെ ന്യായീകരിക്കുന്നില്ല". ഉദാഹരണത്തിന്, രാമായണത്തിലെ അയോധ്യാ കാണ്ഡത്തിൽ, ഭരതൻ തന്റെ അമ്മാവനായ കേകേയയുടെ (ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ അങ്ങേയറ്റം പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന) രാജ്യത്തിൽ നിന്ന് അയോധ്യയിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായി "അസംബന്ധപരമായ" വഴി സ്വീകരിക്കുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ അദ്ദേഹം ഇന്നത്തെ ഒഡീഷയിലും അസമിലും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. [13]

ഗംഗയുടെ തീരത്തുള്ള സ്ഥാനം[തിരുത്തുക]

ഹാൻസ് ടി. ബക്കർ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, മഹാഭാരതത്തിന്റെയും പുരാണ-പഞ്ച-ലക്ഷണത്തിന്റെയും പഴയ ഭാഗങ്ങൾ അയോധ്യയെ ഇക്ഷ്വാകു രാജാക്കന്മാരുടെ തലസ്ഥാനമായി പരാമർശിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഇത് സരയൂ നദിയുടെ തീരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതായി പ്രസ്താവിക്കുന്നില്ല. രാമായണത്തിന്റെ പഴയ ഭാഗങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് സരയൂ നദിയുടെ പരിസരത്തായിരുന്നു അത്. ഉദാഹരണത്തിന്, രാമായണം 2.70.19 പറയുന്നത്, ദശരഥന്റെ ശവസംസ്കാര ഘോഷയാത്രകൾ നഗരത്തിൽ നിന്ന് സരയൂവിലേക്ക് പല്ലക്കുകളും രഥങ്ങളും ഉപയോഗിച്ചാണ് യാത്ര ചെയ്തതെന്ന്, ബക്കറിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, സരയൂ നഗരത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ച് അകലെയായിരുന്നുവെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [18] ബക്കർ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, രാമായണത്തിന്റെ പുതിയ (അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടും അതിനുശേഷവും) ഭാഗങ്ങൾ മാത്രമാണ് അയോധ്യയെ സരയൂ നദിയുടെ തീരത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതെന്ന് വ്യക്തമായി വിവരിക്കുന്നു. [26]

"അയോധ്യ" (പാലി: അയോജ്ജ അല്ലെങ്കിൽ അയുജ്ജ [19] ) എന്ന പേരിൽ ഒരു പുരാതന ചരിത്ര നഗരം നിലനിന്നിരുന്നുവെന്ന് ജെഎൻയു ചരിത്രകാരന്മാർ സമ്മതിക്കുന്നു, എന്നാൽ അത് ആധുനിക അയോധ്യയോ രാമായണത്തിൽ വിവരിച്ച ഐതിഹാസിക നഗരമോ അല്ലെന്ന് വാദിക്കുന്നു. പുരാതന ബുദ്ധമത ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അനുസരിച്ച്, പുരാതന അയോധ്യ നഗരം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് ഗംഗയുടെ (ഗംഗ) തീരത്താണ്, സരയൂ അല്ല എന്ന വസ്തുതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഈ സിദ്ധാന്തം. ഉദാഹരണത്തിന്, സംയുക്ത നികായയിൽ "ഒരിക്കൽ ബുദ്ധൻ ഗംഗാ നദിയുടെ തീരത്ത് അയോധ്യയിൽ നടക്കുകയായിരുന്നു". [27] സംയുക്ത നികായയെക്കുറിച്ചുള്ള ബുദ്ധഘോഷന്റെ വ്യാഖ്യാനത്തിൽ അയോധ്യയിലെ (അയുജ്ജ-പുര) പൗരന്മാർ "ഗംഗ നദിയുടെ ഒരു വളവിൽ" ബുദ്ധനുവേണ്ടി ഒരു വിഹാരം നിർമ്മിച്ചതായി പരാമർശിക്കുന്നു. [19]

സംസ്‌കൃതത്തിൽ ഒരു പുണ്യനദിയുടെ പൊതുവായ നാമമായും "ഗംഗ" എന്ന വാക്ക് ഉപയോഗിക്കാറുണ്ടെന്ന് കിഷോർ കുനാൽ വാദിക്കുന്നു. [27] അദ്ദേഹത്തെ പിന്തുണച്ചുകൊണ്ട്, സംയുക്ത നികായയിലെ (4.35.241.205) മറ്റൊരു വാക്യം അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിക്കുന്നു, അതിൽ "ഒരിക്കൽ ബുദ്ധൻ ഗംഗാ നദിയുടെ തീരത്തുള്ള കൗശാമ്പിയിൽ നടക്കുകയായിരുന്നു". പുരാതന നഗരമായ കൗശാമ്പി യഥാർത്ഥത്തിൽ ഗംഗയല്ല, യമുനാ നദിയുടെ തീരത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. [28] ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ചൈനീസ് ബുദ്ധ സഞ്ചാരിയായ സുവാൻസാങ് തെക്കോട്ട് യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ ഗംഗാ നദി കടന്ന് അയോധ്യയിൽ ("എ-യു-ടെ") എത്തിയതായി പ്രസ്താവിച്ചതായി എസ്.എൻ ആര്യ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു (യഥാർത്ഥത്തിൽ ഗംഗയുടെ വടക്ക് ഭാഗത്താണ് അയോധ്യ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. നദി). "മഹത്തായ നദിയുടെ നീണ്ട സമൃദ്ധി" എന്ന് വിവരിക്കാൻ സുവാൻസാങ് ഗംഗ എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചതായി തോന്നുന്നു. [29]

തൈത്തിരിയ ആരണ്യകവും അഥർവവേദ വിവരണവും[തിരുത്തുക]

ഒരു തൈത്തിരിയ ആരണ്യക ശ്ലോകത്തിൽ അയോധ്യയെ കുറിച്ച് പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് എം സി ജോഷി ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്നു . [30]

ജോഷി വാദിക്കുന്നത്, തൈത്തിരിയ ആരണ്യകത്തിൽ ( അഥർവ്വവേദത്തിൽ ) വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന അയോധ്യ നഗരം ഒരു മിഥ്യാപുരാണ നഗരമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നു, കാരണം അത് അമൃതിന്റെ കുളത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടതായി പറയപ്പെടുന്നു, അത് "സ്വർണ്ണ നിധി-താഴികക്കുടത്തിന്റെ സ്ഥാനം" എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ആകാശലോകത്തിന്റെ". ജോഷിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ജൈന പുരാണങ്ങളിൽ വരുന്ന സമവാസരണ, നന്ദീശ്വരദ്വീപ് തുടങ്ങിയ പുരാണ സ്ഥലങ്ങളോട് സാമ്യമുള്ളതാണ് ഈ അയോധ്യ. [31]

ബി ബി ലാലിനെപ്പോലുള്ള മറ്റ് പണ്ഡിതന്മാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഈ സന്ദർഭത്തിലെ അയോധ്യ എന്ന പദം ശരിയായ നാമമല്ല (ഒരു നഗരത്തിന്റെ പേര്), മറിച്ച് "അജയ്യമായത്" എന്നർത്ഥമുള്ള ഒരു നാമവിശേഷണമാണ്. [32] മനുഷ്യശരീരത്തിന് (പൂരം) എട്ട് ചക്രങ്ങളും ഒമ്പത് ദ്വാരങ്ങളുമുണ്ടെന്ന് വാക്യം വിവരിക്കുന്നു. [33]

അഥർവവേദം 19.13.3, 19.13.7 എന്നിവയിൽ യഥാക്രമം അയോധ്യേന, അയോധ്യാ എന്നീ രണ്ട് രൂപങ്ങൾ " അജയ്യൻ " എന്ന അർത്ഥത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുവെന്ന് ലാൽ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വ്യാഖ്യാതാവായ സയനയും ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു. [34] പിൽക്കാല ഗ്രന്ഥമായ ഭഗവദ്ഗീതയും മനുഷ്യശരീരത്തെ ഒമ്പത് വാതിലുകളുള്ള ഒരു നഗരമായി വിവരിക്കുന്നു, അതിൽ ആത്മാവ് വസിക്കുന്നു. അഥർവ്വവേദം നഗരത്തിന്റെ പേരായിട്ടല്ല, വിശേഷണമായാണ് "അയോധ്യ" ഉപയോഗിക്കുന്നത് എന്ന് ഇത് സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു. [11]

റഫറൻസുകൾ[തിരുത്തുക]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 7.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Sarvepalli Gopal et al. 1995, പുറം. 76.
  3. ↑ Hans T. Bakker 1982, പുറം. 103–126.
  4. ↑ K. D. Bajpai 1967, പുറം. 42.
  5. ↑ Meenakshi Jain 2013, പുറം. 91.
  6. ↑ Hans T. Bakker 1982, പുറം. 103–104.
  7. ↑ Kishore Kunal 2016, പുറങ്ങൾ. 8–9.
  8. ↑ Paras Kumar Choudhary 2004.
  9. ↑ Herman Paul 2015, പുറങ്ങൾ. 113–114.
  10. ↑ S. N. Arya 1990, പുറം. 44.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 S. N. Arya 1990, പുറം. 46.
  12. ↑ S. N. Arya 1990, പുറം. 45.
  13. ↑ 13.0 13.1 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 10.
  14. ↑ Hans T. Bakker 1984, പുറങ്ങൾ. 11–12.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 15.4 15.5 Sarvepalli Gopal et al. 1995, പുറങ്ങൾ. 76–81.
  16. ↑ Hans T. Bakker 1984, പുറം. 9, 11.
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 12.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 18.3 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 9.
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 5.
  20. ↑ Hans T. Bakker 1984, പുറം. 3.
  21. ↑ Hans T. Bakker 1984, പുറം. 11.
  22. ↑ Kishore Kunal 2016, പുറങ്ങൾ. 9–10.
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 Hans T. Bakker 1984, പുറം. 30.
  24. ↑ Kishore Kunal 2016, പുറം. 9.
  25. ↑ Gyanendra Pandey 2006, പുറം. 97.
  26. ↑ Hans T. Bakker 1984, പുറം. 7, 10.
  27. ↑ 27.0 27.1 Kishore Kunal 2016, പുറം. 6.
  28. ↑ Kishore Kunal 2016, പുറങ്ങൾ. 5–6.
  29. ↑ S. N. Arya 1990, പുറങ്ങൾ. 44–45.
  30. ↑ B. B. Lal 1978–79, പുറങ്ങൾ. 46–47.
  31. ↑ B. B. Lal 1978–79, പുറം. 46.
  32. ↑ B. B. Lal 1978–79, പുറം. 47.
  33. ↑ B. B. Lal 1978–79, പുറങ്ങൾ. 47–48.
  34. ↑ B. B. Lal 1978–79, പുറം. 48.

ഗ്രന്ഥസൂചിക[തിരുത്തുക]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അയോധ്യ_(രാമായണം)&oldid=3816392" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്