അന്ന വാൾട്ടർ ഫേർൺ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

അന്ന വാൾട്ടർ ഫേർൺ (മേയ് 21, 1867 - ഏപ്രിൽ 28, 1939) 1893-ൽ ചൈനയിലെ ഷാങ്ഹായിലേക്ക് താത്കാലിക സേവനത്തിനു പോകുകയും 40 വർഷം അവിടെ തുടരുകയും ചെയ്ത അമേരിക്കൻ ഫിസിഷ്യൻ ആയിരുന്നു. ഇംഗീഷ്: Anne Walter Fearn,

അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ മിസിസിപ്പിയിലെ ഹോളി സ്പ്രിംഗ്സിലാണ് അവൾ വളർന്നത്. അവളുടെ പിതാവ് അഭിഭാഷകനായിരുന്നു, അദ്ദേഹംഹാർവി വാഷിംഗ്ടൺ വാൾട്ടർ, കോൺഫെഡറേറ്റ് ആർമിയിൽ ജനറൽ ബ്രാഗിന്റെ കീഴിൽ ജഡ്ജി അഭിഭാഷകനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു; അവളുടെ അമ്മ, മാർത്ത ഫ്രെഡോണിയ ബ്രൗൺ, 1788-ൽ അമേരിക്കൻ അധിനിവേശകാലത്ത് പ്രശസ്തമായ പടിഞ്ഞാറോട്ട് യാത്ര ചെയ്ത ആദ്യകാല അധിനിവേശക്കാരുടെ പിൻഗാമിയാണ്.

അന്ന വാൾട്ടറിന് പതിമൂന്ന് വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, ഹോളി സ്പ്രിംഗ്സ് പട്ടണത്തിൽ മഞ്ഞപ്പനി ബാധിച്ചു, അവളുടെ പിതാവ് ഭാര്യയെയും ഇളയ കുട്ടികളെയും അകലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു. അദ്ദേഹവും മൂത്ത മൂന്ന് ആൺമക്കളും വീട്ടീൽ നിൽക്കുകയും രോഗികളെ നോക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിനായി അവരുടെ മാളികയെ ഒരു ആശുപത്രിയാക്കി മാറ്റുകയും ചെയ്തു. [1] അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോൾ അവർക്കെല്ലാം പനി പിടിപെടുകയും എല്ലാവരും ഒരാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ മരിക്കുകയും ചെയ്തു. [2]

അന്നയുടെ പിതാവിന്റെ മരണവും തുടർന്നുള്ള അവരുടെ ഭൂമിയിലെ വിളനാശവും, അവളുടെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന സഹോദരൻ ഹാർവിയുടെ ശ്രമങ്ങൾക്കിടയിലും വാൾട്ടർ കുടുംബത്തിന് ഗുരുതരമായ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ നേരിടേണ്ടി വന്നു. ഭാഗ്യവശാൽ അന്നയുടെ രണ്ട് സഹോദരിമാർ സ്വാധീനവും സമ്പന്നരുമായ പുരുഷന്മാരെ വിവാഹം കഴിക്കുകയുണ്ടായി. 1879 മുതൽ 1885 വരെ മിസിസിപ്പി സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറിയായിരുന്ന ഹെൻറി ക്ലേ മിയേഴ്സിനെ മിനി വിവാഹം കഴിച്ചു, 1889 [3]വാൾട്ടർ പ്ലേസ് വാങ്ങിയ ഇന്റർനാഷണൽ ഷൂ കമ്പനിയുടെ ഓസ്കാർ ജോൺസണെ ഐറിനും വിവാഹം കഴിച്ചു.

വൈദ്യശാസ്ത്രവിദ്യാഭ്യാസം[തിരുത്തുക]

പന്ത്രണ്ടാം വയസ്സിൽ അന്നയെ മൂന്ന് വർഷത്തേക്ക് നോർത്ത് കരോലിനയിലെ ഷാർലറ്റ് ഫീമെയിൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിലേക്ക് അയച്ചു. പതിനാറ് വയസ്സായപ്പോഴേക്കും അവൾ സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചത് "ഒരു സാമൂഹിക ചിത്രശലഭമാകാൻ മാത്രമേ യോഗ്യതയുള്ളൂ" എന്നാണ്, പക്ഷേ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ഡോക്ടറാകാനുള്ള പ്രചോദനം അവൾക്ക് ലഭിച്ചു. [4] ഇത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ അമ്മ അവളെ നിരസിക്കാൻ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി, പക്ഷേ ഒടുവിൽ വഴങ്ങുകയും ആനി സാൻ ഫ്രാൻസിസ്കോയിലെ കൂപ്പർ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്തു.

തുടർന്ന് പെൻസിൽവാനിയയിലെ വുമൺസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പഠിക്കാനായി അവർക്ക് സ്കോളർഷിപ്പ് ലഭിച്ചു, അവിടെ നിന്ന് 1893-ൽ ബിരുദം നേടി. മെഡിക്കൽ സ്‌കൂളിലെ അവളുടെ സഹപ്രവർത്തകരിലൊരാളായ ഡോ. മാർഗരറ്റ് പോൾക്ക് ചൈനയിലെ ഒരു മിഷനറി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് നിയമിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു, എന്നാൽ കുടുംബ ബാധ്യതകൾ കാരണം മാർഗരറ്റിനു പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, അതിനാൽ അന്ന അവളുടെ സ്ഥാനത്ത് പോകാൻ സമ്മതിച്ചു. ഇക്കാലത്ത് ഡോക്ടർമാരായി യോഗ്യത നേടിയ സ്ത്രീകൾക്ക് എപ്പോഴും പരിശീലനം ചെയ്യാൻ അവസരം ലഭിച്ചിരുന്നില്ല, അതിനാൽ ചൈനയിൽ ജോലി ചെയ്യാനുള്ള ഈ അവസരം അന്ന സ്വാഗതം ചെയ്തു. [5]

ചൈനയിൽ[തിരുത്തുക]

സൂഷൗ ആശുപത്രി[തിരുത്തുക]

പള്ളിയിലെ ഇടവകയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നില്ലെങ്കിലും, അന്ന മെത്തഡിസ്റ്റ് എപ്പിസ്‌കോപ്പൽ ചർച്ച് സൗത്തിന്റെ വിമൻസ് ബോർഡ് ഓഫ് ഫോറിൻ മിഷനിൽ ജീവനക്കാരിയായി. ഷാങ്ഹായ്ക്ക് പടിഞ്ഞാറ് 60 മൈൽ അകലെയുള്ള സൂചോ ( സുഷൗ ) വനിതാ ആശുപത്രിയിലായിരുന്നു അവർ. ആനി ചൈനയിൽ എത്തിയപ്പോൾ, രണ്ടു സ്ഥലങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള യാത്ര സുഷൗ ക്രീക്ക് വഴി മൂന്ന് ദിവസമെടുത്തു; (പിന്നീട് ഇവിടെ ഒരു റെയിൽപാത നിർമ്മിച്ചു, യാത്രാ സമയം മണിക്കൂറുകളോളം കുറച്ചു. ) സ്ത്രീകളുടെ ആശുപത്രി (മേരി ബ്ലാക്ക് ഹോസ്പിറ്റൽ എന്നും അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇത് ഡോ. മിൽഡ്രഡ് ഫിലിപ്സ് ആണ് 1884-ൽ തുറന്നത്. ഏകദേശം 1892-ൽ മിൽഡ്രഡ് അവിടം വിട്ടു പോയി, ആൻ വാൾട്ടറിന്റെ വരവ് വരെ ആശുപത്രി താൽക്കാലികമായി അടച്ചിട്ടു. അന്ന താമസിയാതെ തന്നെ അവളുടെ ഊർജ്ജസ്വലമായ സമീപനത്തിന് പേരുകേട്ടവളായി, പതിനാലു വർഷത്തെ ആശുപത്രിയിൽ അവൾ ഓപ്പറേഷൻ നടത്തി, കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ചു, അധിക വാർഡുകൾ തുറന്നു, ചൈനീസ് വിദ്യാർത്ഥികൾക്കായി ഒരു മെഡിക്കൽ സ്കൂൾ ആരംഭിച്ചു. [6]

വിവാഹം[തിരുത്തുക]

1896-ൽ , മിസിസിപ്പിയിലെ യാസൂ സിറ്റി സ്വദേശിയായ ഡോ. ജോൺ ബുറസ് ഫിയേൺ എന്ന മിഷനറി ഫിസിഷ്യനെ അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു. [7] അവർക്ക് മതത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്ത വീക്ഷണങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു, അവർക്കിടയിൽ പ്രൊഫഷണൽ സ്പർദ്ധയുണ്ടായിരുന്നു, അന്ന പറഞ്ഞു, "ഞാൻ അവരെ സ്വീകരിക്കാതിരിക്കാൻ ജനിച്ചതുപോലെ, കൽപ്പനകൾ നൽകാൻ പ്രബലനും ജനിച്ചവനുമാണ്" തന്റെ ഭർത്താവ്. അവരുടെ വിവാഹത്തെ "ചിലപ്പോൾ കൊടുങ്കാറ്റിൽ പെട്ടപോലെ" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചതായി പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. അവർക്ക് ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു, ഒരു മകൾ എലിസബത്ത്, 1897-ൽ ജനിച്ചു, എന്നാൽ 1902-ൽ [8] ഡിസന്ററി മൂലം അവൾ മരിച്ചു.

1900-ൽ ദമ്പതികൾ അവധിയെടുത്ത് യുഎസിലേക്ക് മടങ്ങി, മഞ്ഞപ്പനി ബാധിച്ച് ഒരു യാത്രക്കാരൻ മരിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് നിർബന്ധിത ക്വാറന്റൈൻ കാലയളവ് കാരണം യാത്ര വൈകി. ചൈനയിൽ നിന്നുള്ള അവരുടെ അഭാവം ബോക്‌സർ കലാപവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സമയത്തായിരുന്നു. , അവർ സുഷൗവിൽ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ സ്ഥിതിഗതികൾ മാറിയതായി അവർ കണ്ടെത്തി. നിരവധി വധശിക്ഷകൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, സൈനികരെ ആശുപത്രി ചാപ്പലിൽ ബില്ലെറ്റ് ചെയ്തു, മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ആശൂപത്രി സാധാരണ നിലയിലേക്ക് എത്തിയത്.

1905-ൽ ചൈനയിലെ അമേരിക്കൻ വിരുദ്ധ വികാരങ്ങൾ കൂടുതൽ ആഭ്യന്തര കലാപത്തിൽ കലാശിച്ചു, കുറച്ചുകാലത്തേക്ക് ഫേർൺ കുടുംബം ഷാങ്ഹായിലേക്ക് മാറി. സ്ഥിതിഗതികൾ ശാന്തമായപ്പോൾ, അവർ സുഷൗവിലേക്ക് മടങ്ങി, അവിടെ അവർ ഒരു ലോക പര്യടനത്തിനുള്ള പദ്ധതികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്തു, തുടർന്ന് അമേരിക്കയിലേക്ക് സ്ഥിരമായ ഒരു താമസവും പദ്ധതിയിട്ടു [9]

റഫറൻസുകൾ[തിരുത്തുക]

  1. Frasier, Jim; Freeman, Wes (2002). The Majesty of the Mississippi Delta. Pelican Publishing. p. 94. ISBN 9781455608249. Retrieved January 29, 2016.
  2. Lynch, J. D. (1881). The bench and bar of Mississippi; Harvey Washington Walter. New York: E.J. Hale & son. p. 487. hdl:2027/yale.39002012538527. Retrieved January 28, 2016.
  3. Fearn, Anne Walter (1940). My Days of Strength. London: Robert Hale Ltd. p. 24.
  4. Pillemer, David B (2001). "Momentous events in the life story" (PDF). Review of General Psychology. 5 (2): 123. doi:10.1037/1089-2680.5.2.123. Archived from the original (PDF) on April 29, 2016. Retrieved January 28, 2016.
  5. James, Edward T.; James, Paul S. Boyer, Janet Wilson; Boyer, Paul S. (1971). Notable American Women, 1607–1950: A Biographical Dictionary, Volume 3. Harvard University Press. pp. 603&604. ISBN 9780674627314. Retrieved January 28, 2016. Shanghai American School, 1912, anne fearn.
  6. Mrs. I.G. John (1899). Missionary Cameos. p. 69. Retrieved January 28, 2016.
  7. Lunt, Carroll (1922). The China Who's Who 1922: A Biographical Dictionary compiled and published by Carroll Lunt. Shanghai, China: Printed by Kelly & Walsh. p. 101. Retrieved February 10, 2016.
  8. James, Edward T.; James, Paul S. Boyer, Janet Wilson; Boyer, Paul S. (1971). Notable American Women, 1607–1950: A Biographical Dictionary, Volume 3. Harvard University Press. pp. 603&604. ISBN 9780674627314. Retrieved January 28, 2016. Shanghai American School, 1912, anne fearn.
  9. Fearn, Anne Walter (1940). My Days of Strength. London: Robert Hale Ltd. pp. Chapters XI to XIII.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അന്ന_വാൾട്ടർ_ഫേർൺ&oldid=3940294" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്