അന്ന പെട്രോനെല്ല വാൻ ഹെർഡൻ
അന്ന പെട്രോനെല്ല വാൻ ഹെർഡൻ | |
|---|---|
| ജനനം | 26 ഏപ്രിൽ 1887 |
| മരണം | 10 ജനുവരി 1975 (പ്രായം 87) കേപ് ടൗൺ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക |
| കലാലയം | ആംസ്റ്റർഡാം സർവകലാശാല |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | മെഡിക്കൽ ഡോക്ടറായി യോഗ്യത നേടുന്ന ആദ്യത്തെ ആഫ്രിക്കാനർ വനിത |
| ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
| പ്രവർത്തനതലം | ഗൈനക്കോളജി |
| സ്ഥാപനങ്ങൾ | Private practice South African medical corps (WWII) |
| പ്രബന്ധം | 'Die sogenamde adenioma van die ovarium' (1923) |
അന്ന പെട്രോനെല്ല വാൻ ഹെർഡൻ (1887-1975), ഒരു മെഡിക്കൽ ഡോക്ടറായി യോഗ്യത നേടിയ ആദ്യത്തെ ആഫ്രിക്കൻ വനിതയാണ്. 1923-ൽ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടിയ അവളുടെ തീസിസ്, ആഫ്രിക്കാൻ ഭാഷയിൽ എഴുതിയ ആദ്യത്തെ വൈദ്യശാസ്ത്രപരമായ തീസിസ് ആയിരുന്നു. ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റായി പരിശീലം നേടിയ അവർ 1942 ൽ ജോലിയിൽനിന്ന് വിരമിച്ചു. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് അവർ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ മെഡിക്കൽ കോർപ്സിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു.
വിദ്യാഭ്യാസവും തൊഴിലും[തിരുത്തുക]
1887 ഏപ്രിൽ 26ന് ഓറഞ്ച് ഫ്രീ സ്റ്റേറ്റിലെ ബെത്‌ലഹേമിലാണ് വാൻ ഹെർഡൻ ജനിച്ചത്. അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ ഫ്രാങ്കോയിസ് വില്ലെം വാൻ ഹെർഡനും ജോസഫിൻ റൈനേവ ബെക്ക് ഹൊറക്കും ആയിരുന്നു. മൂത്ത സഹോദരൻ അലക്സാണ്ടർ ചാൾസിനും ഇളയ സഹോദരൻ ഫ്രാങ്കിക്കുമൊപ്പം മധ്യമ കുട്ടിയായിരുന്നു അവർ.
വെല്ലിംഗ്ടണിലെ ഹ്യൂഗനോട്ട് സെമിനാരിയിലും സ്റ്റെല്ലൻബോഷിലെ വിക്ടോറിയ കോളേജിലുമാണ് അവർ വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയത്. 1908 മുതൽ 1915 വരെ ആംസ്റ്റർഡാം സർവകലാശാലയിൽ പഠിച്ച അവർ അവിടെ വൈദ്യശാസ്ത്ര ബിരുദം പൂർത്തിയാക്കി. വാൻ ഹീർഡൻ 1916-ൽ ബ്ലൂംഫോണ്ടൈനിലെ വോൾക്‌ഷുഇഷോസ്പിറ്റാലിൽ ഇന്റേൺ ആയി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും 1917 മുതൽ ഹാരിസ്മിത്തിൽ സ്വന്തമായി പ്രാക്ടീസ് നടത്തുകയും ചെയ്തു. 1921 മുതൽ ലണ്ടനിൽ ഗൈനക്കോളജിയിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യം നേടിയ അവർ പിഎച്ച്ഡി പൂർത്തിയാക്കാൻ ആംസ്റ്റർഡാമിലേക്ക് മടങ്ങി. Die sogenamde adenioma van die ovarium എന്ന തലക്കെട്ടോടെ ( അണ്ഡാശയത്തിന്റെ അഡിനോമ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നത്) തീസിസ് തയാറാക്കി 1923-ൽ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടിയ ശേഷം, അവർ കേപ് ടൗണിലേക്ക് മാറി അവിടെ ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റായി പരിശീലിച്ചു. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് വാൻ ഹെർഡൻ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ മെഡിക്കൽ കോർപ്സിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു, 1942-ൽ അവർ പരിശീലനത്തിൽ നിന്ന് വിരമിച്ചു.
മറ്റ് താൽപ്പര്യങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
രാഷ്ട്രീയം[തിരുത്തുക]
1924-ൽ കേപ് നാഷണൽ പാർട്ടിയുടെ പ്രധാന കമ്മിറ്റിയിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അവർ ദേശീയ പതാകയെച്ചൊല്ലിയുള്ള തർക്കത്തിൽ സജീവ പങ്കുവഹിച്ചു. സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശത്തിനുവേണ്ടിയും അവർ പ്രചാരണം നടത്തി.
പുരാവസ്തുശാസ്ത്രം[തിരുത്തുക]
1931-ൽ പലസ്തീനിലെ മൗണ്ട് കാർമലിൽ വാദി എൽ മഘാരയിൽ ഡൊറോത്തി ഗാരോഡിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നടന്ന ഖനനത്തിൽ വാൻ ഹെർഡൻ പങ്കെടുത്തു.
പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
വാൻ ഹെർഡൻ രണ്ട് ആത്മകഥാപരമായ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, Kerssnuitsels (1962) ( Candle Snuffings ) and Die sestiende koppie (1965) ( പതിനാറാം കപ്പ് ), കൂടാതെ മറ്റ് കൃതികളും ഇവയുൾപ്പെടെ: വാരോം ഏക് എൻ സോസിയാലിസ് ഈസ് (1938) ( എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആയിത്തീർന്നത് ), Geslagsregister van die familie Van Heerden (1969) (വാൻ ഹീർഡൻ കുടുംബത്തിന്റെ കുടുംബ വൃക്ഷം ) ഒപ്പം Dames XVII (1969) ( ലേഡീസ് XVII ).
വാൻ ഹീർഡന്റെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾക്ക് 2000-നുശേഷം വരെ അക്കാദമിക് ശ്രദ്ധ ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. അതിനുശേഷം അവരുടെ പരിമിതമായ കൃതികളെക്കുറിച്ച് ചില പഠനങ്ങൾ നടന്നിട്ടുണ്ട്. ലിസെല്ലെ സ്മിറ്റ് 2015-ൽ "ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ സ്ത്രീകളുടെ ജീവിത രചന" എന്ന വിഷയത്തിൽ ഒരു മാസ്റ്റേഴ്സ് പ്രബന്ധം അവതരിപ്പിച്ചു കൂടാതെ ഈ ഗവേഷണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന വാൻ ഹീർഡനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചില പോയിന്റുകൾ ഇവയാണ്: 1) സുപ്രധാന വിഷയങ്ങൾ ആഫ്രിക്കാനറിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിന് ആത്മകഥാപരമായ ഉള്ളടക്കത്തിൽ അവളുടെ സൂക്ഷ്മമായ കൃത്രിമങ്ങൾ. അക്കാലത്തെ യുവത്വം; 2) ഫെമിനിസ്റ്റ് പ്രശ്‌നങ്ങളുടെയും അവളുടെ ലെസ്ബിയൻ ലൈംഗിക സ്വത്വത്തിന്റെയും മാറുന്ന അവതരണം, പ്രത്യേകിച്ച് വാൻ ഹീർഡന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ലെസ്ബിയൻമാരുടെ അസ്തിത്വം ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക അംഗീകരിച്ചില്ല എന്നതിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ; കൂടാതെ 3) ലിംഗ അസമത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ വിമർശനം.
പിന്നീടുള്ള ജീവിതം[തിരുത്തുക]
വിരമിച്ചതിന് ശേഷം വാൻ ഹെർഡൻ തന്റെ പിൽക്കാല ജീവിതത്തിൽ ചിലവഴിച്ചത് അവർ കന്നുകാലികളെ വളർത്തുന്ന ഒരു ഫാമിൽ ജോലി ചെയ്തു. കന്നുകാലി ലേലത്തിൽ അവർ പലപ്പോഴും കാണാറുണ്ടായിരുന്നു, സജീവമായി പങ്കെടുക്കുന്നു, അത് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ അക്കാലത്ത് ഒരു സ്ത്രീക്ക് കേട്ടുകേൾവിയില്ലാത്തതായിരുന്നു. വാൻ ഹെർഡൻ ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിച്ചിട്ടില്ല, അവർ 1975 ജനുവരി ന് കേപ് ടൗണിൽ വച്ച് മരിച്ചു.