അന്നിയൻ
| അന്നിയൻ | |
|---|---|
 ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ പോസ്റ്റർ | |
| സംവിധാനം | എസ്. ഷങ്കർ |
| നിർമ്മാണം | വി. രവിചന്ദ്രൻ |
| കഥ | എസ്. ഷങ്കർ |
| തിരക്കഥ | എസ്. ഷങ്കർ സുജാത രംഗരാജൻ |
| അഭിനേതാക്കൾ | |
| സംഗീതം | ഹാരിസ് ജയരാജ് |
| ഛായാഗ്രഹണം | |
| ചിത്രസംയോജനം | വി.ടി. വിജയൻ |
| സ്റ്റുഡിയോ | ആസ്കർ ഫിലിംസ് |
| വിതരണം | ആസ്കർ ഫിലിംസ് |
| റിലീസിങ് തീയതി |
|
| രാജ്യം | ഇന്ത്യ |
| ഭാഷ | തമിഴ് |
| സമയദൈർഘ്യം | 181 മിനിറ്റുകൾ |
| ആകെ | est. ₹570 million[1][2] |
2005 - ൽ എസ്. ഷങ്കർ സംവിധാനം ചെയ്ത് പുറത്തിറങ്ങിയ ഒരു തമിഴ് മനഃശാസ്ത്രസംബന്ധിയായ ചലച്ചിത്രമാണ് അന്നിയൻ (മലയാളം: അന്യൻ). സമൂഹത്തിൽ നടക്കുന്ന തെറ്റായ പ്രവൃത്തികളും ഉദ്യോഗസ്ഥതലങ്ങളിൽ നടക്കുന്ന അഴിമതികളും അറിയുന്നതുമൂലം ഒരു സാധാരണക്കാരനായ വ്യക്തി അസ്വസ്ഥനാകുന്നതും തുടർന്ന് ദ്വന്ദവ്യക്തിത്വം അഥവാ അപരവ്യക്തിത്വം ബാധിച്ച അയാൾ അഴിമതികളെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതുമാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം. ദീർഘവീക്ഷണമുള്ള അഭിഭാഷകനായ അംബി, അപരവ്യക്തിത്വം ബാധിച്ചതു മൂലം രൂപപ്പെടുന്ന മെട്രോസെക്ഷ്വലായ ഫാഷൻ മോഡൽ റെമോ, കൊലപാതകിയായ അന്നിയൻ എന്നീ കേന്ദ്രകഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് വിക്രമാണ്.[3][4] ഈ കഥാപാത്രത്തിന്റെ കാമുകിയായ നന്ദിനി എന്ന കഥാപാത്രത്തെ സദ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. കൂടാതെ വിവേക്, പ്രകാശ് രാജ്, നെടുമുടി വേണു, നാസർ എന്നിവരാണ് മറ്റ് കേന്ദ്രകഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആസ്കർ ഫിലിംസിനു കീഴിൽ വി. രവിചന്ദ്രൻ നിർമ്മിച്ച ഈ ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ തിരക്കഥ രചിച്ചിരിക്കുന്ന് ഷങ്കറും സുജാത രംഗരാജനും ചേർന്നാണ്.
ഷങ്കർ സംവിധാനം ചെയ്ത് തൊട്ടുമുൻപ് പുറത്തിറങ്ങിയ ബോയ്സ് എന്ന ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ട നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കിടയിലാണ് ഈ കഥയുടെ മൂലരൂപം ഷങ്കർ തയ്യാറാക്കിയത്.[5] സ്വന്തം ജീവിതത്തിൽ തന്നെ ആദ്യകാലഘട്ടങ്ങളിൽ അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നിട്ടുള്ള സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളെയും അഴിമതി മൂലമുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങളെയുമാണ് ഷങ്കർ ആധാരമാക്കിയത്. 2003 നവംബറിൽ ആരംഭിച്ച അന്നിയന്റെ നിശ്ചലചിത്ര ഛായാഗ്രഹണം 2004 മാർച്ചിൽ പൂർത്തിയായി. ഇതിനെത്തുടർന്ന് ചിത്രീകരണം ആരംഭിച്ചെങ്കിലും ഏതാനും പ്രാവശ്യം കാലതാമസങ്ങൾ നേരിട്ടതിനാൽ ചിത്രീകരണം 14 മാസങ്ങൾ നീണ്ടുനിന്നു. ഹൈദരാബാദ്, തഞ്ചാവൂർ, വില്ലുപുറം, ചെന്നൈ എന്നിവിടങ്ങളിലാണ് അന്നിയൻ പ്രധാനമായും ചിത്രീകരിച്ചത്. കൂടാതെ ഗാനരംഗങ്ങൾ ആംസ്റ്റർഡാം, മുംബൈ, മലേഷ്യ, തെങ്കാശി എന്നിവിടങ്ങളിലും ചിത്രീകരിച്ചു. ത്യാഗരാജ ആരാധന സംഗീതോത്സവം ഈ ചിത്രത്തിലെ ചിത്രീകരണത്തിനുവേണ്ടി പുനഃസൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം ഒരു സംഘട്ടന രംഗത്തിൽ ടൈം സ്ലൈസ് ഛായാഗ്രഹണം ധാരാളം ഉപയോഗിച്ചതും ഏറെ ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു.
ചിത്രീകരണത്തിന്റെ പകുതിയിൽ വച്ച് വി. മണികണ്ഠൻ പിന്മാറിയതോടെ, തുടർന്ന് രവി വർമ്മൻ ആയിരുന്നു ബാക്കി ഛായാഗ്രഹണം പൂർത്തിയാക്കിയത്. ചിത്രത്തിന്റെ മറ്റ് സാങ്കേതിക വിഭാഗങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്തത് വി.ടി. വിജയൻ (ചിത്രസംയോജനം), സാബു സിറിൾ (കലാസംവിധാനം), പീറ്റർ ഹെയ്ൻ (സ്റ്റണ്ട് കോറിയോഗ്രഫി), ഹാരിസ് ജയരാജ് (സംഗീതസംവിധാനം) എന്നിവരായിരുന്നു. ഹാരിസ് ജയരാജും ഷങ്കറും ഒരുമിച്ച പ്രവർത്തിച്ച ആദ്യത്തെ ചലച്ചിത്രമായിരുന്നു ഇത്. സംവിധായകൻ ഷങ്കറിന്റെ മാസ്റ്റർപീസുകളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന അന്നിയൻ, ₹263.8 മില്യൺ മുടക്കുമുതലിലാണ് നിർമ്മിച്ചത്.[6] അതുവരെ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ചലച്ചിത്രങ്ങളിൽ വച്ച് ഏറ്റവും ചെലവേറിയ ചിത്രമായിരുന്നു അന്നിയൻ. ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂഷണൽ സാമ്പത്തിക സംവിധാനം നേടിയ ആദ്യത്തെ ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ചലച്ചിത്രമാണിത്. കൂടാതെ അന്നുണ്ടായിരുന്നതിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇൻഷുറൻസ് തുകയും അന്നിയന്റേതായിരുന്നു.
തമിഴിൽ ചിത്രീകരിച്ച അന്നിയൻ, 2005 ജൂൺ 17 - ന് നാല് ദക്ഷിണേന്ത്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പുറത്തിറങ്ങി. തെലുഗിൽ അപരിചിതുഡു എന്ന പേരിലും ഹിന്ദിയിൽ അപരിചിത് എന്ന പേരിലും ഡബ്ബ് ചെയ്തായിരുന്നു ചിത്രം പുറത്തിറക്കിയത്. ഹിന്ദി പതിപ്പ് 2006 മേയ് 19 - ന് പുറത്തിറങ്ങി. തുടർന്ന് കൊളമ്പിയ ട്രൈസ്റ്റാറിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഫ്രഞ്ചിലേക്ക് അന്നിയൻ ഡബ്ബ് ചെയ്യുകയും ഫ്രഞ്ച് ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ റിലീസ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ദക്ഷിണേന്ത്യയിലുടനീളം അന്നിയൻ വാണിജ്യപരമായി വലിയ വിജയം നേടിയെങ്കിലും ഹിന്ദി പതിപ്പ് ബോക്സ് ഓഫീസിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. പൊതുവെ അനുകൂല പ്രതികരണങ്ങൾ ലഭിച്ച അന്നിയൻ, ₹570 മില്യൺ രൂപയാണ് ആകെ കളക്ഷനായി നേടിയത്. ആ വർഷം എട്ട് ഫിലിംഫെയർ പുരസ്കാരങ്ങളും ആറ് സംസ്ഥാന ചലച്ചിത്ര പുരസ്കാരങ്ങളും സ്പെഷ്യൽ ഇഫക്ട്സിനുള്ള ദേശീയ ചലച്ചിത്ര പുരസ്കാരവും അന്നിയന് ലഭിച്ചു.
കഥാസംഗ്രഹം
[തിരുത്തുക]രാമാനുജം "അംബി" അയ്യങ്കാർ ചെന്നൈയിലെ ട്രിപ്ലിക്കെയ്നിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഉപഭോക്തൃ സംരക്ഷണ അഭിഭാഷകനാണ്. എല്ലാവരും നിയമം പാലിക്കണമെന്നും അത് ലംഘിക്കുന്നവരെ പ്രോസിക്യൂട്ട് ചെയ്യണമെന്നും അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, സാഹചര്യത്തെളിവുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും പ്രതിക്ക് അനുകൂലമായി തോന്നുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങൾ പരാജയപ്പെടുന്നു. വ്യാപകമായ അഴിമതിയും പൊതുവായ ഗൗരവമില്ലായ്മയും കാരണം പൗരാവബോധം വളർത്താനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങൾ പാഴായി. സമൂഹത്തിൽ ഒരു മാറ്റം കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയാത്തതിൽ നിരാശനായി, അവന്റെ അടക്കിപ്പിടിച്ച കോപം, അഴിമതിക്കാരും നിസ്സംഗരുമായ ആളുകളെ കൊലപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു ഭീകരമായ ഗ്രിം റീപ്പർ-തീം വിജിലന്റായ അന്നിയൻ എന്ന ഒരു അഹംഭാവത്തിൽ പ്രകടമാകുന്നു. അന്നിയൻ ഒരു വെബ്‌സൈറ്റ് ഉണ്ടാക്കുകയും അതിൽ തെറ്റ് ചെയ്യുന്നവരുടെ പട്ടിക തയ്യാറാക്കുകയും പുരാതന ഹൈന്ദവ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലൊന്നായ ഗരുഡപുരാണത്തിൽ വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന ശിക്ഷകൾ ഉപയോഗിച്ച് അവരെ കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്നു.
മെഡിക്കൽ വിദ്യാർത്ഥിനിയും കർണാടക ഗായികയുമായ അയൽവാസിയായ നന്ദിനിയുമായി അംബി രഹസ്യമായി പ്രണയത്തിലാണ്, എന്നാൽ നിരസിക്കപ്പെടുമെന്ന ഭയം കാരണം ഒരിക്കലും തന്റെ വികാരങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നില്ല. തന്റെ സുഹൃത്തായ സബ് ഇൻസ്‌പെക്ടർ ചാരിയുടെ സഹായത്തോടെ വാർഷിക ത്യാഗരാജ ആരാധനാ വേളയിൽ അയാൾക്ക് അതിനുള്ള ധൈര്യം ലഭിക്കുമ്പോൾ, അവന്റെ അമിത സ്വഭാവവും നിരന്തരമായ പരാതിയും നിസാരവും താങ്ങാനാവാതെ അവൾ അവനെ നിരസിക്കുന്നു. മനംനൊന്ത് അംബി ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ശ്രമിക്കുന്നു, രണ്ടാമതൊരു ചിന്തയുണ്ടാകുന്നതിന് മുമ്പ് അദ്ദേഹം സ്വയം മുങ്ങിമരിക്കാൻ പോകുകയായിരുന്നു. തുടർന്ന്, ഒരു മെട്രോസെക്ഷ്വൽ ഫാഷൻ മോഡലായ റെമോ എന്ന പേരിൽ മറ്റൊരു വ്യക്തിത്വത്തെ അദ്ദേഹം വികസിപ്പിക്കുന്നു. അമ്പിയുടെ പിളർപ്പുള്ള വ്യക്തിത്വങ്ങളിൽ ഒരാളാണ് റെമോ എന്നറിയാതെ നന്ദിനി റെമോയെ കണ്ട് പ്രണയിക്കുകയും അവനുമായി പ്രണയത്തിലാവുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒടുവിൽ അവരുടെ വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു.
സ്ത്രീധനത്തിനായി ഒരു സ്ഥലം വാങ്ങുമ്പോൾ, സ്റ്റാമ്പ് ഡ്യൂട്ടി ഒഴിവാക്കാൻ നന്ദിനി വസ്തുവിന്റെ വില കുറച്ചുകാണാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു. സർക്കാർ ഓഫീസിലേക്ക് അവളെ അനുഗമിക്കുന്ന അംബി, നിയമത്തെ മറികടക്കാനുള്ള അവളുടെ ഉദ്ദേശ്യത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവളെ സഹായിക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുന്നു. പിന്നീട്, നന്ദിനിയും റെമോയും ഒരു ഡേറ്റിലായിരിക്കുമ്പോൾ, റെമോ അന്യനായി രൂപാന്തരപ്പെടുകയും അവളുടെ അഴിമതിക്ക് അവളെ ശിക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ അവളെ കൊല്ലാൻ പോകുമ്പോൾ, നന്ദിനി അമ്പിയെ വിളിക്കുന്നു. അനിയൻ പിന്നീട് അമ്പിയിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു, അയാൾ കുഴഞ്ഞുവീഴുകയും ബോധം നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. നന്ദിനി അമ്പിയെ നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെന്റൽ ഹെൽത്ത് ആൻഡ് ന്യൂറോ സയൻസസിൽ (നിംഹാൻസ്) കൊണ്ടുപോകുന്നു, അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന് മൾട്ടിപ്പിൾ പേഴ്‌സണാലിറ്റി ഡിസോർഡർ ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി.
റിക്കവർഡ്-മെമ്മറി തെറാപ്പിയിലൂടെ, നിംഹാൻസ് ചീഫ് സൈക്യാട്രിസ്റ്റായ വിജയ്കുമാർ, അമ്പിയുടെ ഭൂതകാലം അനാവരണം ചെയ്യുന്നു. അംബിക്ക് പത്ത് വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, നാഗരിക ഉദാസീനത മൂലം, അവന്റെ അനുജത്തി വിദ്യയുടെ അപകടമരണം കണ്ടതായി വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ സംഭവം ആഴത്തിലുള്ള വൈകാരിക മുറിവുണ്ടാക്കി, അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉന്നതമായ ആദർശങ്ങൾക്ക് കാരണമായി. അനിയനും റെമോയും അമ്പിയെ ഒരു വേറിട്ട വ്യക്തിയായി അറിയുമ്പോൾ, അമ്പി തന്റെ ഉള്ളിലുള്ള തങ്ങളുടെ അസ്തിത്വത്തെ കുറിച്ച് അശ്രദ്ധനാണെന്നും കണ്ടെത്തി. നന്ദിനി, അമ്പിയുടെ വികാരം തിരിച്ചെടുത്താൽ റെമോ ഇല്ലാതാകുമെന്നും എന്നാൽ സമൂഹം പരിഷ്കരിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ അനിയൻ ഇല്ലാതാകൂ എന്നും വിജയകുമാർ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. നന്ദിനി അംബിയുടെ സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുന്നു, റെമോ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.
അതിനിടെ ഡിസിപി പ്രഭാകറും ചാരിയും അനിയൻ നടത്തിയ കൊലപാതകങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുന്നു. വേഷംമാറി, അനിയൻ ഉപേക്ഷിച്ച സൂചനകൾ അവർ കണ്ടെത്തുന്നു, അവ ഇരകൾക്ക് അവൻ നൽകിയ ശിക്ഷകളുടെ പേരുകളാണ്. അനിയനെ ശിക്ഷിക്കാൻ പ്രഭാകർ വ്യക്തിപരമായി തീരുമാനിച്ചു, കാരണം അയാളുടെ ഇരകളിൽ ഒരാളും ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേയിലെ കാറ്ററിംഗ് കരാറുകാരനുമായ ചൊക്കലിംഗം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജ്യേഷ്ഠനായിരുന്നു. നാടകീയമായ ഒരു പബ്ലിസിറ്റി സ്റ്റണ്ടിൽ, നെഹ്‌റു സ്റ്റേഡിയത്തിൽ പൊതുജനങ്ങൾക്കും പത്രക്കാർക്കും ഇടയിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട അനിയൻ താൻ ചെയ്ത കൊലപാതകങ്ങൾ സമ്മതിക്കുന്നു. അവയ്‌ക്ക് പിന്നിലെ യുക്തി വിശദീകരിക്കുന്ന അദ്ദേഹം, ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരനും ഉത്തരവാദിത്തവും ആത്മാർത്ഥതയും ഉള്ളവരായിരിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ രാജ്യം വികസിത രാജ്യങ്ങൾക്ക് തുല്യമായി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുകയുള്ളൂവെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രീതികൾ പ്രശംസയും വിമർശനവും നേടുന്നു. അനിയനെ പിടിക്കാൻ പ്രഭാകർ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടു.
അനിയന്റെ ഇന്റർനെറ്റ് പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഫോൺ രേഖകളും ഐപി വിലാസവും അന്വേഷിക്കുമ്പോൾ, കണക്ഷൻ അംബിയുടേതാണെന്ന് പ്രഭാകർ കണ്ടെത്തി. അനിയൻ പൊതുവേദിയിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതിന്റെ സുരക്ഷാ ദൃശ്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വിശകലനം ചെയ്തപ്പോൾ, അമ്പിയുടെ മുഖം മൂടിക്കടിയിൽ തെളിഞ്ഞു. പ്രഭാകർ അമ്പിയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും തന്റെ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ ഏറ്റുപറയാൻ അവനെ പോളിഗ്രാഫ് ടെസ്റ്റിന് വിധേയനാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ സത്യമാണ് പറയുന്നതെന്നും തന്റെ നിരപരാധിത്വം വിശ്വസിച്ച് ആരെയും കൊല്ലാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്നും ഉദ്യോഗസ്ഥർ കാണുന്നു.
കോപാകുലനായ പ്രഭാകർ, എല്ലാ ഉദ്യോഗസ്ഥരോടും ചാരിയോടും പോകാൻ ആജ്ഞാപിക്കുകയും, ഗരുഡപുരാണം ശിക്ഷകളാൽ അമ്പിയെ ക്രൂരമായി ആക്രമിക്കുകയും പീഡിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒടുവിൽ പ്രഭാകർ ചുട്ടുതിളക്കുന്ന ഉപ്പുവെള്ള ടാങ്കിലേക്ക് അമ്പിയെ എറിയുന്നു. ആഘാതത്തിലായ അംബി കരുണയ്ക്കായി യാചിക്കുമ്പോൾ, പ്രഭാകർ പരിഹസിച്ചുകൊണ്ട് വാട്ടർ കൂളർ ഓണാക്കി, വെള്ളം വളരെ തണുത്ത് ഐസായി മാറും, അങ്ങനെ അമ്പി മരവിച്ച് മരിക്കും.
മരണത്തോടടുത്ത അനുഭവവും വേദനയും അനിയന്റെ പുനരവതരണത്തിന് പ്രേരകമാകുന്നു. അമ്പിയുടെയും അനിയന്റെയും വ്യക്തിത്വം മാറിമാറി വരുന്നു; അമ്പിയായി കരുണയ്ക്കായി യാചിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ പ്രഭാകറിനെ അനിയനായി ക്രൂരമായി കീഴടക്കുന്നു. പിന്നീട് നിരവധി കൊലപാതകങ്ങൾക്ക് അമ്പി വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ, വിജയകുമാർ അമ്പിയുടെ മാനസികാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അമ്പിയുടെ ചോദ്യം ചെയ്യലും പീഡനവും പ്രഭാകറിന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് ചാരി രഹസ്യമായി രേഖപ്പെടുത്തുകയും അമ്പിയുടെ മാനസികാവസ്ഥയുടെ തെളിവായി അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അംബിയെ കുറ്റവിമുക്തനാക്കി, എന്നാൽ മാനസികരോഗാശുപത്രിയിൽ മനഃശാസ്ത്രചികിത്സയ്ക്ക് വിധേയനാകാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു, സുഖം പ്രാപിച്ചാൽ മോചിതനാകും.
രണ്ട് വർഷത്തിന് ശേഷം അംബി മോചിതനാകുമ്പോൾ, പ്രോട്ടോക്കോൾ കർശനമായി പാലിക്കുന്നത് കുറയുകയും അദ്ദേഹം കൂടുതൽ തുറന്നതും ഉൾക്കൊള്ളുന്നവനുമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ നന്ദിനിയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നു. അവരുടെ യാത്രയ്ക്കിടെ ഒരു ട്രെയിനിൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ, സഹയാത്രികരുടെ ഇടയിൽ മദ്യപിക്കുന്ന ഒരാൾ (വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് തന്റെ സഹോദരിയുടെ മരണത്തിന് പരോക്ഷമായി ഉത്തരവാദിയായ ഇലക്ട്രീഷ്യൻ) അംബി ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. ഒരു തിരിച്ചുവരവ് അനുഭവപ്പെട്ട്, അയാൾ അനിയനായി രൂപാന്തരപ്പെടുകയും ആളെ ട്രെയിനിൽ നിന്ന് എറിയുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, തന്റെ വ്യക്തിത്വങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നതിനുപകരം ഒന്നായി ലയിപ്പിച്ചതായി അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നന്ദിനിയിൽ നിന്ന് സംഭവം മറച്ചുവെക്കുന്നു.
റിലീസ്
[തിരുത്തുക]സെൻട്രൽ ബോർഡ് ഓഫ് ഫിലിം സർട്ടിഫിക്കേഷനിൽ നിന്നും യാതൊരു വിധ ഒഴിവാക്കലുകളും കൂടാതെ "U" സർട്ടിഫിക്കറ്റായിരുന്നു അന്നിയന് ലഭിച്ചത്. [7] 2004 ദീപാവലി സമയത്ത് ചിത്രം റിലീസ് ചെയ്യാമെന്ന് ഷങ്കർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ഒന്നിലധികം പ്രാവശ്യം നിർമ്മാണത്തിന് കാലതാമസം നേരിട്ടതിനെ തുടർന്ന് റിലീസ് തീയത് 2005 ആദ്യ പാദത്തിലേക്ക് മാറ്റി.[8] 2005 മാർച്ചിൽ ചിത്രീകരണവും മറ്റ് പ്രവർത്തനങ്ങളും പൂർത്തിയായെങ്കിലും റീ-റെക്കോർഡിങ് ഏപ്രിലിൽ ആരംഭിക്കുകയും പ്രതീക്ഷിച്ചതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സമയം വേണ്ടിവരികയും ചെയ്തു.[9] തുടർന്ന് 2005 മേയ് 20 - ൽ നിന്ന് മേയ് 27 ലേക്ക് റിലീസ് തീയതി മാറ്റേണ്ടിവന്നു.[10][11] ഒടുവിൽ 2005 ജൂൺ 10 - നാണ് റിലീസ് തീയതി തീരുമാനിച്ചത്.[12] എന്നാൽ ഷങ്കറിന്റെ ആവശ്യപ്രകാരം 2005 ജൂൺ 17-ലേക്ക് വീണ്ടും റിലീസ് തീയതി മാറ്റുകയുണ്ടായി. 8 തന്റെ ഭാഗ്യനമ്പറാണെന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് റിലീസ് തീയതി 17ലേക്കു മാറ്റാൻ ഷങ്കർ ആവശ്യപ്പെട്ടത്. (1+7=8).[13]
മറ്റ് ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ഭാഷകളിലേക്കും ഡബ്ബ് ചെയ്യപ്പെട്ട അന്നിയൻ, തമിഴ്നാട്, ആന്ധ്രാപ്രദേശ്, കർണാടക, കേരളം എന്നീ ദക്ഷിണേന്ത്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ഒരേ സമയം റിലീസ് ചെയ്തു.[14] അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകൾ, യുണൈറ്റഡ് കിങ്ഡം, ഓസ്ട്രേലിയ, ജർമ്മനി, മലേഷ്യ, സിംഗപ്പൂർ എന്നീ പ്രധാനപ്പെട്ട വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലും ചിത്രം റിലീസ് ചെയ്തിരുന്നു. തമിഴിലും തെലുഗിലും മാത്രം ആകെ 404 സ്ക്രീനുകളിലാണ് അന്നിയൻ റിലീസ് ചെയ്തത്.[15] പാരമൗണ്ട് പിക്ചേഴ്സ് ആയിരുന്നു ചിത്രം ഫ്രഞ്ചിലേക്ക് മൊഴിമാറ്റം നടത്തിയത്.[15][16] ഫ്രഞ്ച് ഭാഷയിലേക്ക് ഡബ്ബ് ചെയ്യപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ തമിഴ് ചലച്ചിത്രമായി ഇതോടെ അന്നിയൻ മാറി.[17] കൂടാതെ 2006 മേയ് 19 - ന് ചിത്രത്തിന്റെ ഡബ്ബ് ചെയ്ത ഹിന്ദി പതിപ്പായ അപരിചിത്: ദ സ്ട്രെയ്ഞ്ചർ എന്ന ചലച്ചിത്രവും പുറത്തിറങ്ങി.[18] വിക്രം നായകനായി പുറത്തിറങ്ങിയ ആദ്യത്തെ ഹിന്ദി ചലച്ചിത്രമായിരുന്നു ഇത്.[19] ഹിന്ദിയിൽ ചലച്ചിത്രം റിലീസ് ചെയ്യുന്നതിന് തലേദിവസം നടന്ന സ്വകാര്യ സ്ക്രീനിങ്ങിൽ വലിയ തോതിലുള്ള അനുകൂല പ്രതികരണങ്ങളാണ് അന്നിയന് ലഭിച്ചത്.[20]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Amit Roy (9 June 2006). "India booming". The Telegraph. Archived from the original on 22 November 2014. Retrieved 22 November 2014.
- ↑ "Top Grossers in 2006" (PDF). Pickle. International Film Festival of India. 21 October 2006. Archived from the original (PDF) on 3 January 2015. Retrieved 3 January 2015.
- ↑ Shobha Warrier (16 June 2005). "People expect big films from Shankar". Rediff.com. Archived from the original on 7 December 2014. Retrieved 18 December 2014.
- ↑ Rangan 2014.
- ↑ Sreedhar Pillai (11 March 2005). "Director's dream project". The Hindu. Archived from the original on 13 November 2012. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Anniyan — Sneak peek". Sify. Archived from the original on 16 September 2015. Retrieved 22 November 2014.
- ↑ "U certificate for Anniyan!". Sify. 11 June 2005. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ K. Manikandan (5 March 2004). "And now..." The Hindu. Archived from the original on 19 September 2015. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Anniyan arrives on 17th". Sify. 3 June 2005. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Anniyan trailer from today". Sify. 7 May 2005. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Anniyan confirmed on May 20". Sify. 23 April 2005. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Anniyan confirmed on June 10". Sify. 23 May 2005. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "1+7=8, Shankar's lucky number!". Sify. 5 July 2006. Archived from the original on 22 December 2016. Retrieved 28 June 2014.
- ↑ Malathi Rangarajan (5 August 2005). "Victory, Verve, Vikram". The Hindu. Archived from the original on 6 December 2007. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ 15.0 15.1 Sreedhar Pillai (18 June 2005). "The mother of all biggies". The Hindu. Archived from the original on 19 October 2013. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "French `Anniyan' soup?". The Hindu. 23 July 2005. Archived from the original on 22 December 2016. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Have you met Aparichit?". Rediff.com. 18 May 2006. Archived from the original on 28 October 2014. Retrieved 24 November 2014.
- ↑ Ziya Us Salam (19 May 2006). "Aparichit no more". The Hindu. Archived from the original on 22 December 2016. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ "Vikram goes to Bollywood". IndiaGlitz. 6 May 2006. Archived from the original on 20 April 2014. Retrieved 19 April 2014.
- ↑ Faheem Ruhani (18 May 2006). "I'd be thrilled if SRK likes my movie, says Vikram". Daily News and Analysis. Archived from the original on 4 January 2015. Retrieved 4 January 2015.