ഇസ്ഹാക് ഷമീർ
ഇസ്ഹാക് ഷമീർ יִצְחָק שָׁמִיר | |
|---|---|
 | |
| 7th Prime Minister of Israel | |
| ഓഫീസിൽ October 20, 1986 – July 13, 1992 | |
| മുൻഗാമി | Shimon Peres |
| പിൻഗാമി | Yitzhak Rabin |
| ഓഫീസിൽ October 10, 1983 – September 13, 1984 | |
| മുൻഗാമി | Menachem Begin |
| പിൻഗാമി | Shimon Peres |
| വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ | |
| ജനനം | Icchak Jaziernicki ഒക്ടോബർ 15, 1915 Ruzhinoy, Russian Empire |
| മരണം | ജൂൺ 30, 2012 (പ്രായം 96) ടെൽ അവീവ്, ഇസ്രയേൽ |
| രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി | Likud |
| പങ്കാളി | Shulamit Shamir (1944–2011; her death) |
| കുട്ടികൾ | 2 |
| ഒപ്പ് |  |
മുൻ ഇസ്രയേൽ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നു യിസ്‌ഹാക്‌ ഷമീർ(Hebrew: יצחק שמיר, born Icchak Jaziernicki; 15 ഒക്ടോബർ 1915 – 30 ജൂൺ 2012). ഇസ്രയേലിന്റെ ഏഴാമത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയായ അദ്ദേഹം 1983-84, 1986-92 കാലയളവിൽ ഏഴുവർഷം ഇസ്രയേലിനെ ഭരിച്ചു.ഇസ്രയേലിനെ പുരോഗതിയുടെ പാതയിലേക്കു നയിക്കുന്നതിൽ നിർണായക പങ്കുവഹിച്ചു
ജീവിതരേഖ[തിരുത്തുക]
ഇസ്രയേൽ രൂപീകൃതമാകുന്നതിനു മുൻപു തന്നെ ജൂതർക്കു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധേയനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. 1915ൽ പോളണ്ടിലായിരുന്നു ഷമീറിന്റെ ജനനം. മാതാപിതാക്കളെയും സഹോദരിയെയും നാസി പട കൊലപ്പെടുത്തിയതിനെ തുടർന്ന്‌ 1935ൽ പലസ്‌തീനിലേക്കു കുടിയേറി. ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിലുള്ള പലസ്തീനിൽ പുസ്തകശാലാ ജീവനക്കാരനായും നിർമ്മാണത്തൊഴിലാളിയായും ജോലിനോക്കി. 1936-ൽ അറബികൾ പലസ്തീനിലെ ജൂതകുടിയേറ്റക്കാരെയും ബ്രിട്ടീഷുകാരെയും ആക്രമിച്ചപ്പോൾ ഷമീർ ജൂതരുടെ ഗറില്ലാസംഘത്തിൽ ചേർന്നു. ഈ സംഘത്തിലെ ഭൂരിഭാഗംപേർ ചേർന്ന് സ്റ്റേൺ ഗാങ് എന്ന മറ്റൊരു പോരാട്ട സംഘമുണ്ടാക്കിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം അതിൽ അംഗമായി.[1]സംഘത്തലവനായ സ്‌റ്റേണിനെ ബ്രിട്ടീഷ് പോലീസ് 1942-ൽ വധിച്ചതോടെ ഷമീർ സംഘനേതാവായി. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ സംഘം ബ്രിട്ടീഷ് സേനാംഗങ്ങളെ കൊലപ്പെടുത്തി. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്‌ശേഷം പ്രമുഖമായ മൂന്ന് ജൂത ഗറില്ലാസംഘങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ചേർന്നു. ഒട്ടേറെപ്പേരെ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തു. ഷമീർ അറസ്റ്റിലായി. എറിത്രിയയിലേക്ക് നാടുകടത്തപ്പെട്ടു. അവിടെനിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് ഫ്രാൻസിൽ അഭയംതേടിയ ഷമീർ 1948-ൽ മെയിൽ സ്വതന്ത്ര ഇസ്രായേലിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. അന്നത്തെ ലേബർ സർക്കാരിൽ അംഗമാകാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഷമീറിനെ തീവ്രവാദിയായികണ്ട് അവർ അകറ്റിനിർത്തി. 1955- വരെ ചെറുജോലികൾ ചെയ്ത് ജീവിച്ച ഷമീർ 1948ൽ ഇസ്രയേൽ രൂപീകൃതമായതോടെ മൊസാദ്‌ രഹസ്യാന്വേഷണ ഏജൻസിയിൽ ചേർന്നു. മൊസാദിലെ പല ഉന്നതസ്ഥാനങ്ങളും വഹിച്ചു. രണ്ടുപതിറ്റാണ്ടിലധികം മൊസാദിന്റെ വിശ്വസ്‌തനായിരുന്നു. 1970കളിലാണ്‌ രാഷ്ട്രീയ ജീവിതം തുടങ്ങുന്നത്‌. 1970-ൽ മെനാക്കിം ബെഗിൻരെ ഹെററ്റ് പാർട്ടിയിൽചേർന്നു. '73-ൽ പാർലമെന്റംഗമായി. ഹെററ്റ് പിന്നീട് ലിക്കുഡ് പാർട്ടിയിൽ ലയിച്ചു. ലിക്കുഡ് പാർട്ടി '77-ൽ അധികാരമേറ്റപ്പോൾ ഷമീർ സ്പീക്കറായി. '80-ൽ വിദേശകാര്യമന്ത്രിയായി. '86- വരെ ആ പദവിയിൽ തുടർന്നു. 1983ൽ പ്രധാനമന്ത്രി പദവിയിലെത്തി. ഷമീർ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നകാലത്താണ് 1987-ൽ ആദ്യ പലസ്തീൻ മുന്നേറ്റം അടിച്ചമർത്താൻ ഉത്തരവിട്ടത്.മെഡിറ്ററേനിയൻ പ്രദേശത്തിനും ജോർഡൻ നദിക്കും ഇടയിലുള്ള വിശാല ഇസ്രായേൽ സ്ഥാപിക്കണമെന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായം. 1991ൽ അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങി അറബ് രാജ്യങ്ങളുമായി സമാധാന ചർച്ച ആരംഭിക്കാൻ ഷമീർ നിർബന്ധിതനായി. [2]1992ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ ഷമീർ സജീവരാഷ്‌ട്രീയം വിട്ടു.[3] അൽഷിമേഴ്‌സ് രോഗബാധിതനായി മരിച്ചു.
കൃതികൾ[തിരുത്തുക]
സിക്കുമോ ഷെൽ ദവാർ (ആത്മകഥ, 1994)
പുരസ്കാരങ്ങൾ[തിരുത്തുക]
- ഇസ്രയേലി പ്രൈസ് (2001)
In 2005, he was voted the 29th-greatest Israeli of all time, in a poll by the Israeli news website Ynet to determine whom the general public considered the 200 Greatest Israelis.[23]
അവലംബം[തിരുത്തുക]
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2012-07-02. Retrieved 2012-07-02.
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2012-07-05. Retrieved 2012-07-02.
- ↑ http://mangalam.com/index.php?page=detail&nid=586856&lang=malayalam
അധിക വായനക്ക്[തിരുത്തുക]
- Brinkley, Joel (August 21, 1988). "The stubborn strength of Yitzhak Shamir". New York Times. Retrieved July 9, 2008.
- The Last Revisionist Zionist By Meron Benvenisti, Foreign Affairs January/February 1995