പിച്ചി

പിച്ചി
	പിച്ചി
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം
കിങ്ഡം:	സസ്യം
Division:	പുഷ്പിക്കുന്ന സസ്യങ്ങൾ
Class:	യൂഡികോട്സ്
Order:	Lamiales
Family:	Oleaceae
Genus:	മുല്ല
Species:	J. grandiflorum
Binomial name
	Jasminum grandiflorum; L.

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Jasminum_grandiflorum

ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരിനം മുല്ലയാണ് പിച്ചി (ശാസ്ത്രീയനാമം: Jasminum grandiflorum)^[1]. പിച്ചകം എന്ന വാക്കിൽ നിന്നാണ് പിച്ചിപ്പൂവ് എന്ന പേര് വന്നത്. മുല്ല ചെടിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഇതിന്റെ വള്ളികൾ കൂടുതൽ നീളത്തിലും ഇലകൾ ചെറുതുമാണ്^[2]. അതുപോലെ ഇതിന്റെ മൊട്ടു മുല്ലയെ അപേഷിച്ച് കൂർത്തും, ഇതളുകൾ ചെറുതുമാണ്. മുല്ലപ്പൂവിനെ പോലെ പിച്ചിപ്പൂവും വളരെ സുഗന്ധം ഉള്ളവയാണ്.

ഒലിയേഷ്യേ എന്ന കുടുംബത്തിലെ ജാസ്മീനും എന്ന ജനുസ്സിൽ പെട്ട മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മറ്റൊരു വക ഭേദം. ഇതിനെയും ഇംഗ്ലീഷിൽ ജാസ്മിൻ എന്നാണ് പറയുന്നത്^[3].

വിവരണം[തിരുത്തുക]

മറ്റു സസ്യങ്ങളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചു വളരുന്ന പിച്ചി 2 മുതൽ 4 വരെ മീറ്റർ ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു. ഇവ ഇലകൾ പൊഴിയുകയും പിന്നീടു തളിർക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഇനം കുറ്റിച്ചെടിയാണ്. ഒരു തണ്ടിൽ 5 മുതൽ 11 വരെ ഇലകൾ വളരുന്നു. 5 മുതൽ 12 വരെ സെന്റീമീറ്റർ വലിപ്പമുള്ള കടും പച്ച നിറത്തിലുള്ള ഇലകൾ വിപരീതദിശയിലാണ് വളരുന്നത്^[4]. പൂക്കളുടെ അടിഭാഗം 13 മുതൽ 25 വരെ മില്ലീമീറ്റർ വിസ്താരമുള്ളവയാണ്. വെള്ളനിറത്തിലുള്ള പൂക്കളിൽ അഞ്ച് ഇതളുകളാണുള്ളത്. ഇവയ്ക്ക് 13 മുതൽ 22 വരെ മില്ലീമീറ്റർ വലിപ്പമുണ്ടാകും. ഹൃദ്യമാർന്ന സുഗന്ധമുള്ളവയാണ് പൂക്കൾ. മഴ കുറഞ്ഞ കാലാവസ്ഥയിൽ വൻതോതിൽ പൂക്കൾ ഉണ്ടാകുന്നു.

കൃഷി[തിരുത്തുക]

മണൽ കലർന്ന എക്കൽ മണ്ണും, ചുവന്ന എക്കൽ മണ്ണും പിച്ചിയുടെ വളർച്ചയ്ക്ക് വളരെ അനുയോജ്യമാണ്. അലങ്കാര ആവശ്യങ്ങൾക്കായി പിച്ചി വ്യാപകമായി കൃഷി ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

രസാദി ഗുണങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

രസം :തിക്തം, കഷായം

ഗുണം :ലഘു, സ്നിഗ്ധം, മൃദു

വീര്യം :ഉഷ്ണം

വിപാകം :കടു ^[5]

ഔഷധയോഗ്യ ഭാഗം[തിരുത്തുക]

സമൂലം ^[5]

ഉപയോഗങ്ങൾ[തിരുത്തുക]

ആയൂർവേദത്തിൽ പിച്ചി ഔഷധമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. കേശാലങ്കാരത്തിനായി സ്ത്രീകൾ പിച്ചിപ്പൂവ് ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഹൈന്ദവർ അർച്ചനാപുഷ്പമായി പിച്ചി ഉപയോഗിക്കുന്നു. സുഗന്ധദ്രവ്യ നിർമ്മാണത്തിനായി പിച്ചിപ്പൂവിന്റെ സത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.